Ανταπόκριση από τη μαζική αντιφασιστική πορεία που έγινε την Παρασκευή, 18 Σεπτέμβρη, επέτειο της δολοφονίας του Παύλου Φύσσα στο Κερατσίνι, από τον Χρυσαυγίτη Ρουπακιά.
Της συντρόφισσας Κατερίνας Κλείτσα.
Με κεντρικό σύνθημα «Ο Παύλος ζει, τσακίστε τους Ναζί», περίπου 2000 κόσμου κατέβηκε την Παρασκευή 18/9 σε πορεία στην Θεσσαλονίκη, για τα δύο χρόνια από την φασιστική δολοφονία του Παύλου Φύσσα.
Πολλές οργανώσεις της Αριστεράς, ομάδες του αναρχικού χώρου και φοιτητικοί σύλλογοι, συμετείχαμε στην πορεία για να στείλουμε το μήνυμα ότι δεν ξεχνάμε τον Παύλο και ότι ο αντιφασιστικός αγώνας παραμένει επίκαιρος και αναγκαίος όσο ποτέ.
Η μνημονιακή στροφή του ΣΥΡΙΖΑ και η απογοήτευση που προκάλεσε σε ένα μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας πως «είναι όλοι ίδιοι», οι πολιτικές λιτότητας που καταστρέφουν καθημερινά τις ζωές μας, η δίκη, που γίνεται προσπάθεια να εξελιχθεί σε παρωδία, οι χιλιάδες πρόσφυγες που καταφτάνουν στην Ελλάδα προσπαθώντας να γλιτώσουν από τον βέβαιο θάνατο στις χώρες τους, είναι τα πιο ισχυρά «όπλα» της Χρυσής Αυγής για να διεκδικήσει και πάλι την τρίτη θέση στη Βουλή, αλλά και να ανασυγκροτηθεί οργανωτικά, να ξαναεντείνει τις επιθέσεις απέναντι σε μετανάστες, αντιφασίστες, λοατ άτομα.
Η απάντηση του Αντιφασιστικού κινήματος έρχεται με ένα σύνθημα που ακούστηκε επίσης χτες από πολλά μπλοκ:
«Και τώρα και πάντα και όπως το ’40, την φτώχεια και τον φασισμό θα πολεμάμε πάντα».
Προχτές, παρά τη γενική ύφεση που υπάρχει στα κινήματα, 2.000 άνθρωποι διαδηλώσαμε και δηλώσαμε «παρών» στον αγώνα ενάντια στον φασισμό. Προχτές, δύο μέρες πριν τις εκλογές που περνάν σχεδόν απαρατήρητες για τη νεολαία, 2.000 άνθρωποι, στην πλειοψηφία νέοι/ες, βγήκαμε στον δρόμο για να διαδηλώσουμε ενάντια στις συνθήκες που γεννούν τον φασισμό.
Το αντιφασιστικό κίνημα απέδειξε χτες ότι διατηρεί τα καλά αντανακλαστικά του. Ταυτόχρονα όμως, από την πορεία έλειπε κάτι πολύ σημαντικό: οι τοπικές αντιφασιστικές επιτροπές που συμμετείχαν στην πορεία έναν χρόνο πριν, που βρέθηκαν στην πρώτη γραμμή δύο χρόνια πριν, την ημέρα δολοφονίας του Παύλου Φύσσα.
Στην περίοδο που θα ακολουθήσει, το αντιφασιστικό κίνημα πρέπει να πάει ένα βήμα παραπάνω: να ξαναβγεί δυναμικά προς τα έξω, σε γειτονιές και χώρους εργασίας, να συμμετέχει σε εργατικούς αγώνες και κινήματα αλληλεγγύης, για να τελειώνουμε μία και καλή με τα κατακάθια της Ιστορίας και το σύστημα που τους γεννά, τους συντηρεί, τους θρέφει.
