Η ανάσυρση περισσοτέρων από 20 νεκρών προσφύγων από τα νερά του Έβρου φέρνει ξανά στην επιφάνεια το τεράστιο ανθρώπινο δράμα της προσφυγιάς.
Από την αρχή του χρόνου έχουν χάσει τη ζωή τους στα ελληνικά σύνορα 24 πρόσφυγες (χωρίς να υπολογίζεται ο άγνωστος ακόμα απολογισμός της τωρινής τραγωδίας), έχουν τραυματιστεί σοβαρά άλλοι 4 και ένας αγνοείται (βλέπε αναλυτικό πίνακα στο παράρτημα που ακολουθεί).
Οι ελληνικές αρχές προσπαθούν διαρκώς να ρίξουν τις ευθύνες για το μαζικό αυτό φαινόμενο αποκλειστικά στους διακινητές. Όμως, η πραγματικότητα είναι πως οι πρόσφυγες είναι έτοιμοι να ρισκάρουν τη ζωή τους στα ναρκοπέδια, στα χιόνια και στις φουρτουνιασμένες θάλασσες, για να ξεφύγουν από ένα άλλο δράμα. Το δράμα της καταστροφής των χωρών τους από επεμβάσεις των ίδιων χωρών της ΕΕ και της Αμερικής (το Ιράκ και το Αφγανιστάν είναι οι δύο πρώτες χώρες σε αριθμό αιτήσεων για άσυλο στην ΕΕ το 2001, σύμφωνα με στοιχεία του ΟΗΕ), ή από αυταρχικά καθεστώτα που έχουν την υποστήριξη της "πολιτισμένης" δύσης (π.χ. Τουρκία, που είναι η τρίτη χώρα στον ίδιο κατάλογο).
Η ευρωπαϊκή πολιτική της καταστολής των προσφύγων στα σύνορα, της άρνησης πραγματικής παραχώρησης ασύλου ή αδειών παραμονής και των βίαιων μαζικών απελάσεων δεν αφήνει κανένα άλλο περιθώριο στους απελπισμένους πρόσφυγες που αναζητούν ασφαλές καταφύγιο.
Η Ελλάδα, χαρακτηριστικά, στο πρώτο εξάμηνο του 2003 έχει αναγνωρίσει μόλις 3 (!!!) πολιτικούς πρόσφυγες, σε σύγκριση με 222 το 2000, 147 το 2001 και 36 το 2002. Το ίδιο αυτό εξάμηνο απέρριψε 2.190 αιτήσεις!
Με αυτή την έννοια, θεωρούμε την ελληνική και τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις τους πραγματικούς ηθικούς αυτουργούς αυτής της τραγικής εκατόμβης.
Απαιτούμε:
– ΟΧΙ στην Ευρώπη-Φρούριο
– Άμεση παραχώρηση σημαντικών κονδυλίων από τα κράτη-μέλη της ΕΕ για την υποστήριξη των προσφύγων, την υποδοχή, περίθαλψη, προστασία και κοινωνική ένταξη τους με βάση πραγματικά ανθρωπιστικά κριτήρια.
– Την άμεση δημιουργία Κέντρων Υποδοχής Προσφύγων σε όλη τη χώρα, με υπηρεσίες ιατρικής περίθαλψης και κοινωνικής και ψυχολογικής υποστήριξης, υπό την ευθύνη κοινωνικών, τοπικών και συνδικαλιστικών φορέων.
– Την άμεση ουσιαστική αύξηση του ρυθμού αναγνώρισης προσφύγων στην ΕΕ, και ιδιαίτερα στην Ελλάδα.
– Να σταματήσουν οι απελάσεις και επαναπροωθήσεις τώρα, που καταστρατηγούν κάθε έννοια προστασίας του πρόσφυγα, αφού του αφαιρούν το δικαίωμα για αίτηση ασύλου.
– Να αφαιρεθεί η δικαιοδοσία για παραχώρηση ασύλου από την αστυνομία και τα κατασταλτικά όργανα του κράτους.
Καλούμε τους πρόσφυγες και μετανάστες, αλλά και τους έλληνες αντιρατσιστές να συμμετέχουν μαζικά στη συγκέντρωση που καλεί το Ελληνικό Κοινωνικό Φόρουμ μαζί με αντιρατσιστικές οργανώσεις, κοινότητες προσφύγων και μεταναστών και συνδικαλιστικούς φορείς στις 18 Οκτώβρη 2003, για να διεκδικήσουμε πραγματική νομιμοποίηση των μεταναστών, άσυλο στους πρόσφυγες και σταμάτημα της ρατσιστικής πολιτικής του αποκλεισμού, της εκμετάλλευσης και των απελάσεων.
Παράρτημα
Στοιχεία περιστατικών τραυματισμών ή θανάτων προσφύγων στα ελληνικά σύνορα από 1/1/03 μέχρι σήμερα 10/9/03, πλην του τρέχοντος περιστατικού στον Έβρο, σύμφωνα με δημοσιεύματα του τύπου.
Συνολικά:
Θάνατοι 24
Αγνοούμενοι 1
Σοβαροί τραυματισμοί 4
Αναλυτικά:
Πνιγμοί 17
Αγνοούμενοι ναυαγίων 1
Θάνατοι στα χερσαία σύνορα λόγω κρύου 4
Θάνατοι από νάρκες 2
Σοβαροί τραυματισμοί από νάρκη 3
Σοβαροί τραυματισμοί εξαιτίας βίας κρατικών οργάνων 1
Θάνατοι από ασφυξία σε νταλίκα 1
Τα περιστατικά
4-6/1/03: Εκβράζονται στην παραλία της Σύμης 6 πτώματα προσφύγων σε κατάσταση προχωρημένης σήψης αγνώστων στοιχείων, 2 από τα οποία φέρουν σωσίβια. Οι λιμενικοί εκφράζουν φόβους ότι μετά που θα ηρεμήσει η θάλασσα μπορεί να βρεθούν κι άλλα.
6/1/03: Στον Εβρο, στην περιοχή Μαράσια, βόρεια της Ορεστιάδας, δύο πρόσφυγες από το Μπουρούντι σκοτώνονται σε ναρκοπέδιο, κι ένας ακόμα τραυματίζεται σοβαρά με αποτέλεσμα οι γιατροί να του κόψουν το δεξί πόδι.
13/1/03: Ο Αλβανός 17χρονος Ερβίλ Ναστίμι βρίσκεται νεκρός σε δασική έκταση στην Καστοριά. Ο Ερβίλ δεν άντεξε το κρύο καθώς διέσχισε τα σύνορα από τα βουνά με τα πόδια μαζί με συμπατριώτη του που επέστρεψε στην Αλβανία και ειδοποίησε την Αστυνομία.
15/1/03: Τρεις Αλβανοί βρίσκονται παγωμένοι στα βουνά του Γράμμου στην Καστοριά, σε υψόμετρο 2.000 μέτρων. Αυτοί κι άλλοι 7 συμπατριώτες τους υπολογίζεται ότι περπάτησαν 40 χιλιόμετρα προσπαθώντας να φτάσουν στην Ελλάδα.
16/1/03: Ο Πιτσιόλας Αθανάσιος δηλώνει στο Λιμεναρχείο Πρεβέζης την εξαφάνιση ταχύπλοου σκάφους ιδιοκτησίας του. Οι έρευνες αποβαίνουν άκαρπες. Τέσσερις μέρες αργότερα το σκάφος βρίσκεται ακυβέρνητο 19 μίλια από τις ιταλικές ακτές, έχοντας μέσα 6 νεκρούς μετανάστες, 4 ζωντανούς και επίσης ζωντανό τον διακινητή τους, Λιόλιο Παναγιώτη, συγγενή του ιδιοκτήτη του σκάφους.
25/3/03: Μια οικογένεια 14 Σομαλών προσπαθώντας να περάσει τα σύνορα του Έβρου και να μπει στην Ελλάδα πέφτει σε ναρκοπέδιο.
Ένας πρόσφυγας σκοτώνεται και 3 τραυματίζονται σοβαρά.
Από τους υπόλοιπους, 9 (ανάμεσα τους 5 ανήλικα παιδιά) πετιούνται στη διάρκεια της νύχτας με τη βία στο ποτάμι (υλοποιώντας το …"Πρωτόκολλο Συνεργασίας Ελλάδας-Τουρκίας"!), με αποτέλεσμα η μητέρα των ανηλίκων να τραυματιστεί σοβαρά στα πόδια και να κινδυνεύει να ακρωτηριαστεί μετά τη σύλληψη των "επαναπροωθημένων". Ο μόνος Σομαλός που διέφυγε κατάγγειλε το περιστατικό.
8/7/03: 1 νεαρός πρόσφυγας αγνοείται από το ναυάγιο μιας πλαστικής και μιας ξύλινης βάρκας ανοιχτά της Σάμου. Διασώθηκαν οι υπόλοιποι 10 πρόσφυγες που επέβαιναν σ’ αυτές.
14/8/03: 5 πρόσφυγες πνίγηκαν τα ξημερώματα στα ανοιχτά της Μυτιλήνης όταν η βάρκα τους ανατράπηκε: ανάμεσά τους και τρία μικρά παιδιά.
26/8/03: Ένας δεκαεξάχρονος Αφγανός πρόσφυγας βρέθηκε νεκρός μέσα σε ένα φορτηγό που μετέφερε καρπούζια από την Ελλάδα με προορισμό την Ιταλία.
