Μέσα στην καταιγίδα των αντιδραστικών μέτρων που προωθεί η κυβέρνηση, υπάρχει και ένα, λιγότερο γνωστό αλλά εξ΄ ίσου σημαντικό. Αυτό είναι η υποχρέωση της Ελλάδας να ενσωματώσει στο εθνικό της δίκαιο μια οδηγία της ΕΕ για την ισοτίμηση των πτυχίων των ιδιωτικών κολεγίων, που συνεργάζονται με ιδρύματα της Ευρώπης με τη μέθοδο του franchise, με αυτά των δημοσίων πανεπιστημίων. Ας τα πάρουμε όμως με τη σειρά. Η πρώτη οδηγία της ΕΕ με αυτό το περιεχόμενο, ήταν η οδηγία 48 του 1989. Από τότε οι ελληνικές κυβερνήσεις δεν έκαναν τίποτα για να εφαρμόσουν αυτήν την οδηγία, φοβούμενες τις αντιδράσεις που θα προκαλούσε όχι μόνο στους φοιτητές αλλά και σε όλη την πανεπιστημιακή κοινότητα. Μετά, όμως, από καταγγελία στην Κομισιόν ότι η ελληνική νομοθεσία δεν συμβαδίζει με το κοινοτικό δίκαιο, το Δικαστήριο Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων καταδίκασε την Ελλάδα γι’ αυτό το θέμα πριν λίγους μήνες. Και σαν να μην έφτανε αυτό, μια νέα οδηγία (36 του 2005) έδωσε το τελικό χτύπημα: μέχρι τις 20 Οκτωβρίου πρέπει υποχρεωτικά η Ελλάδα να αναγνωρίσει τα επαγγελματικά δικαιώματα των κατόχων πτυχίων Κέντρων Ελευθέρων Σπουδών (ΚΕΣ- ιδιωτικά κολέγια). Βέβαια, θα υπάρχουν «κριτήρια» και «έλεγχοι». Όπως «έλεγχοι» για το που θα επενδύονται υπήρχαν και για τα ομόλογα και είδαμε τι έγινε. Ένας τέτοιου είδους γραφειοκρατικός «έλεγχος» ως μόνο στόχο θα έχει την διασφάλιση μιας «νομιμότητας» που θα προσφέρει επιπλέον οφέλη και κέρδη στους επιχειρηματίες που θα «ανοίξουν» (λες και είναι μπακάλικο…) ένα κολέγιο.
Αυτή η ρύθμιση αφορά 25.000 πτυχιούχους από 15 ΚΕΣ που συνεργάζονται με ευρωπαϊκά πανεπιστήμια. Τα δίδακτρα σ’ αυτά κοστίζουν από 5- 7.000 ? για προπτυχιακές σπουδές και 10- 12.000 ? για τις μεταπτυχιακές. Ο συνολικός τζίρος των ΚΕΣ φτάνει τα 200 εκατ. ? την ώρα που για την δημιουργία τους αρκούν μόνο 350.000 ?! Και από γραφειοκρατικές διαδικασίες μηδέν! Όλα εύκολα για τους επιχειρηματίες! Το μέτρο αυτό (μαζί με τη βάση του 10 που οδήγησε σε αύξηση 15% και 10% των εγγραφών στα ΚΕΣ, πέρσι και φέτος αντίστοιχα) αποτελεί πρόκληση. Κι αυτό γιατί δημιουργεί ιδιωτικά πανεπιστήμια από την πίσω πόρτα, χωρίς να αναθεωρηθεί το άρθρο 16 δηλαδή. Τα ΚΕΣ θα μπορούν να μοιράζουν πτυχία επαγγελματικά ίσα με αυτά του δημόσιου πανεπιστημίου. Το πρόβλημα σ’ αυτό είναι αφ’ ενός ότι θα οδηγήσει πολλά ΤΕΙ σε ακόμα μεγαλύτερη υποβάθμιση (αφού θα υπάρχουν παρόμοια ΚΕΣ με ίσα πτυχία) και αφ’ ετέρου σε υποβάθμιση των επαγγελματικών δικαιωμάτων των πτυχίων του δημοσίου πανεπιστημίου. Κι αυτό γιατί το επίπεδο σπουδών αυτών των ΚΕΣ είναι πολύ χαμηλό. Τα πτυχία αυτά είναι συνήθως δίχρονης ή τρίχρονης διάρκειας, προσφέρουν μερικές γνώσεις και παρέχουν μια φτηνή και αναλώσιμη κατάρτιση. Η ισοτίμηση δηλαδή θα είναι προς τα κάτω, γιατί θα λογαριάζονται ως ίσα, πτυχία τα οποία ως προς το περιεχόμενό τους διαφέρουν όπως η μέρα με τη νύχτα. Ο Στυλιανίδης, ακόμα, κρατάει μια στάση αναμονής, μη θέλοντας να ανοίξει όλα τα ζητήματα μαζί (νόμο- πλαίσιο, μεταπτυχιακά, έρευνα). Στο χέρι μας είναι, με τους αγώνες μας, να καταφέρουμε να μην τα ανοίξει καθόλου…
Πάρης Μακρίδης
Φ.Π. – Α.Π.Θ.
————————-
