Στις 25 Γενάρη συμπληρώθηκαν πέντε χρόνια από την εξέγερση του αιγυπτιακού λαού ενάντια στο δικτάτορα Χόσνι Μουμπάρακ. Η επέτειος αυτή συμπίπτει χρονικά με σημαντικές κινητοποιήσεις σε εργατικούς και νεολαιίστικους χώρους, αλλά και με τη βίαιη καταστολή και την καταπάτηση κάθε έννοιας δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών από τη σημερινή κυβέρνηση, του προέδρου Αμπντέλ Φατάχ αλ Σίσι. Παρακάτω ακολουθεί επιμέλεια άρθρου από το site της CWI (socialistworld.net)
Ο ασυνήθιστα κρύος καιρός που επικρατούσε στην Αίγυπτο κατά την επέτειο της εξέγερσης ενάντια στο δικτάτορα Μουμπάρακ αποτέλεσε ένα γλαφυρό συμβολισμό της απογοήτευσης που νιώθουν σήμερα όσοι πριν από πέντε χρόνια αψήφησαν τις δυνάμεις καταστολής που εξαπέλυσε εναντίον τους. Οι ελπίδες για «ψωμί και ελευθερία», όπως απαιτούσε η εξέγερση, σήμερα εξανεμίζονται, αφού από την ανάληψη της διακυβέρνησης της χώρας από τον πρόεδρο Σίσι, οι ανισότητες, η καταπίεση και η καταστολή παραμένουν οι ίδιες.
Τις ημέρες της επετείου συνελήφθησαν τέσσερα ηγετικά μέλη του «Κινήματος Νεολαίας της 6ης Απρίλη», μιας νεολαιίστικης οργάνωσης που έπαιξε σημαντικό ρόλο στην εξέγερση του 2011. Η αστυνομία προχώρησε σε εκτεταμένες έρευνες σε σπίτια στο κέντρο του Καΐρου κοντά στην πλατεία Ταχρίρ, ενώ τις ίδιες μέρες πάνω από 3.000 φοιτητές (2.200 από τους οποίους είναι πολιτικοί κρατούμενοι) έδωσαν εξετάσεις στις σχολές τους από τη φυλακή. Την ίδια ώρα, οι εκλογές για την ανάδειξη ηγεσίας στην παναιγυπτιακή ένωση φοιτητικών συλλόγων πρόκειται να επαναληφθούν με εντολές της κυβέρνησης. Το «πρόβλημα» των εκλογών ήταν ότι εκλέχτηκαν μια σειρά ανεξάρτητοι υποψήφιοι, αντί για αυτούς που στήριζε το καθεστώς.
Όπως δήλωσε στο Reuters αξιωματούχος της Ασφάλειας:
«Έχουμε πάρει μια σειρά μέτρα έτσι ώστε οι ακτιβιστές να μην έχουν χώρο να ανασάνουν, να μην μπορούν να συγκεντρωθούν. Κάποιες καφετέριες και άλλοι χώροι συνάντησης έχουν κλείσει, ενώ έχουμε συλλάβει κάποιους από αυτούς προκειμένου να φοβίσουμε τους υπόλοιπους».
Μετά τις πρόσφατες αποκαλύψεις ότι κάποιοι βουλευτές ψήφιζαν τρεις φορές (για τους εαυτούς τους και για απόντες συναδέλφους τους) αποφασίστηκε ότι κάτι τέτοιο δεν μπορεί να επαναληφθεί. Έτσι, προκειμένου να μην κυκλοφορήσει στο μέλλον αντίστοιχο βίντεο, απαγορεύτηκε σε είκοσι δημοσιογράφους να ξαναμπούν στη βουλή! Την ίδια ώρα υπολογίζεται ότι μέσα στο 2015, η μόνη χώρα που φυλάκισε περισσότερους δημοσιογράφους από την Αίγυπτο ήταν η Κίνα!
Η «δημοτικότητα» του Σίσι καταρρέει
Σε μια χώρα στην οποία η επίσημη ανεργία βρίσκεται στο 12,7%, ο πληθωρισμός σκαρφάλωσε τον περασμένο Δεκέμβρη στο 11,9%, στην οποία επικρατεί σκληρή καταστολή και καταπάτηση των στοιχειωδών δημοκρατικών και άλλων δικαιωμάτων, είναι λογικό η κοινωνία να μην τρέφει ιδιαίτερη συμπάθεια προς την κυβέρνηση.
Χαρακτηριστική ως προς την παραπάνω διάθεση ήταν η εκτεταμένη αποχή από τις βουλευτικές εκλογές του περασμένου Νοέμβρη. Η συμμετοχή έφτασε μόλις στο 28%, ενώ στις αντίστοιχες εκλογές του 2012 είχε φτάσει στο 62%.
Οι αρχικές ελπίδες ότι ο Σίσι θα έφερνε σταθερότητα και οικονομική ανάπτυξη όπως υποσχόταν, σήμερα εξαϋλώνονται ταχύτατα.
Την ίδια διάθεση εκφράζουν και τα συνθήματα στα πανό των διαδηλώσεων της 25ης Γενάρη, με αφορμή την επέτειο της εξέγερσης: «Που είναι το ψωμί και η ελευθερία;» ήταν το κεντρικό ερώτημα των σχετικά μικρών σε συμμετοχή διαδηλώσεων που διαλύθηκαν από την αστυνομία.
Διαφθορά, καταστολή, και εργατικοί αγώνες
Τον περασμένο Δεκέμβρη έγιναν σημαντικές κινητοποιήσεις στο χώρο των σιδηροδρομικών, όπως επίσης και στη δημόσια επιχείρηση αλουμινίου της χώρας.
Οι κινητοποιήσεις αυτές αφορούσαν κυρίως σε μισθολογικά αιτήματα, αν και στην περίπτωση των εργατών στην εταιρεία αλουμινίου, το βασικό αίτημα ήταν η απομάκρυνση των διεφθαρμένων διευθυντικών στελεχών της.
Η μεγαλύτερη πρόσφατη εργατική κινητοποίηση όμως, ήταν αυτή στην εταιρεία πετρελαίου και φυσικού αερίου Petrotrade, όπου 18.000 εργαζόμενοι απεργούσαν για πάνω από πέντε εβδομάδες, διαμαρτυρόμενοι για τα παχυλά μπόνους που παίρνουν τα υψηλόβαθμα στελέχη της εταιρείας, σε αντίθεση με τους εργαζόμενους.
Ποια η απάντηση της κυβέρνησης σ’ αυτές τις κινητοποιήσεις; Ετοιμάζει νόμο με βάση τον οποίο θα απαγορεύεται στους εργαζόμενους να μοιράζουν ανακοινώσεις, να πραγματοποιούν συναθροίσεις ή να κάνουν εκστρατείες οικονομικής ενίσχυσης, χωρίς τη συγκατάθεση του εργοδότη τους.
Η κυβέρνηση του δικτάτορα Σίσι φαίνεαι να ξεχνάει γιατί ανατράπηκε ο Μουμπάρακ. Μέσα σε αυτό το σκηνικό του τρόμου που προσπαθεί να χτίσει το καθεστώς, είναι αναπόφευκτο να αναπτυχθούν νέοι εργατικοί και νεολαιίστικοι αγώνες. Το στοίχημα από δω και πέρα, είναι το κατά πόσο αυτοί οι αγώνες θα καταφέρουν να οργανωθούν και να συντονιστούν μεταξύ τους, έτσι ώστε να είναι νικηφόροι.