Της Άννας Κλείτσα
Οι οργισμένες διαδηλώσεις των Αιγυπτίων εργαζομένων και των κομμάτων της αντιπολίτευσης για τις υπερεξουσίες του προέδρου Μόρσι, συνεχίζονται στο Κάιρο και άλλες πόλεις της Αιγύπτου. Σύμφωνα με πολλά ειδησεογραφικά πρακτορεία, στις 4/12 ο Μόρσι αναγκάστηκε να φύγει με συνοδεία από το προεδρικό μέγαρο, το οποίο πλησίαζαν οι διαδηλωτές, αφού έσπασαν τον αστυνομικό κλοιό. Η καταστολή που δέχτηκε η διαδήλωση, όπως ήταν αναμενόμενο, ήταν εξαιρετικά σφοδρή και δεκάδες τραυματίστηκαν. Όμως, η επιμονή και η αντοχή του κινήματος δείχνει πως οι Αιγύπτιοι εργαζόμενοι δεν έριξαν το καθεστώς Μουμπάρακ απλά για να αντικαταστήσουν τον πρόεδρο χωρίς καμιά αλλαγή στα κοινωνικά δικαιώματα και το βιοτικό τους επίπεδο.
(Για περισσότερες πληροφορίες: https://xekinima.org/arthra/view/article/aigyptos-to-diatagma-morsi-prokalei-nea-koinoniki-ekr/)
Οι κινητοποιήσεις και η «τελευταία προειδοποίηση»
Η διαδήλωση της 4ης Δεκέμβρη που καλέστηκε κυρίως από τα κόμματα της αντιπολίτευσης και αποκαλέστηκε η «τελευταία προειδοποίηση», ακολούθησε πολλές κινητοποιήσεις με πιο χαρακτηριστική την κινητοποίηση της 27ης Νοέμβρη. Η πλατεία Ταχρίρ για άλλη μια φορά τελούσε υπό κατάληψη με εκατοντάδες χιλιάδες διαδηλωτές. Στη βιομηχανική περιοχή της πόλης Μαχάλα πραγματοποιήθηκε κινητοποίηση 5.000 ανθρώπων από τους εργαζόμενους στο Misr Spinning, το μεγαλύτερο εργοστάσιο κλωστοϋφαντουργίας της χώρας. Η αντι-διαδήλωση της «Μουσουλμανικής Αδελφότητας» που είχε οργανωθεί για την υποστήριξη του Μόρσι την ίδια μέρα, αναβλήθηκε.
Την Παρασκευή 30/11, η πλατεία Ταχρίρ επανακαταλήφθηκε από 5.000 διαδηλωτές αλλά την επόμενη μέρα οι υποστηρικτές του Μόρσι, η «Μουσουλμανική Αδελφότητα», και οι Σαλαφιστές, πραγματοποίησαν πολύ μαζική διαδήλωση σε διαφορετικό σημείο του Καΐρου, για να δώσουν τη δική τους απάντηση.
Το προσχέδιο του αντιδημοκρατικού Συντάγματος
Ο Μόρσι, υπό την πίεση της αιγυπτιακής κοινωνίας, πρότεινε, πολύ βιαστικά, δημοψήφισμα για τις 15/12 έτσι ώστε να επικυρωθεί το νέο Σύνταγμα. Η εθνοσυνέλευση της χώρας ήδη είχε ολοκληρώσει το προσχέδιο του νέου Συντάγματος, με συνοπτικές διαδικασίες, παρά την αποχώρηση του Φιλελεύθερου και του Χριστιανικού κόμματος από το όργανο της Συνταγματικής Επιτροπής.
Τα βασικά συνθήματα των διαδηλωτών κατά του Μόρσι, καθόλου τυχαία, ήταν: «ο λαός απαιτεί να πέσει το καθεστώς» και «όχι στο νέο Σύνταγμα». Παραθέτουμε μερικές από τις πιο απροκάλυπτα αντιδημοκρατικές πτυχές του:
· Απαγορεύεται η «προσβολή του προέδρου». Φυσικά και ο Μουμπάρακ υιοθετούσε αυτή τη μέθοδο αλλά από την μέρα που ανέλαβε ο Μόρσι, έχει αυξηθεί ο αριθμός των ποινικών διώξεων με αυτή την κατηγορία. Το ίδιο άρθρο, που αφορά στην ελευθερία λόγου, αφήνει ανοιχτά όλα τα ενδεχόμενα για φυλακίσεις δημοσιογράφων. Την Τρίτη, έντεκα αιγυπτιακές εφημερίδες δεν τυπώθηκαν και αυτή την εβδομάδα, δώδεκα εφημερίδες και πέντε ιδιωτικοί τηλεοπτικοί σταθμοί προχωρούν σε απεργία διαμαρτυρόμενοι γι αυτές τις διατάξεις
· Αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο να περνούν από στρατοδικεία πολίτες «για εγκλήματα εναντίον των στρατιωτικών δυνάμεων». Τι σημαίνει αυτό; Ότι το καθεστώς, έχοντας αφήσει ανέπαφα τα οικονομικά συμφέροντα του στρατού, δεν αποκλείει το στρατοδικείο σε εργαζόμενους που απεργούν ή κινητοποιούνται γενικά, σε επιχειρήσεις που ανήκουν στον στρατό.
· Τα δικαιώματα των γυναικών μπορούν να ερμηνευτούν ποικιλοτρόπως: ήδη πολλές γυναίκες και κορίτσια έχουν δεχτεί επιθέσεις και τους έχουν κόψει τα μαλλιά με τη βία επειδή δε φορούσα μαντίλα. Τώρα, η αστυνομία είναι υπεύθυνη για να μην προσβάλλεται η «δημόσια αιδώ». Ιδιαίτερα τα οκτώ εκατομμύρια της χριστιανικής κοινότητας της χώρας νιώθουν ν’ απειλούνται από το συγκεκριμένο άρθρο καθώς, και πέρα από τα δικαιώματα των γυναικών, μπαίνουν σε αμφισβήτηση ακόμα και τα δικαιώματα δημόσιας συνάθροισης, ελευθερίας λόγου κι έκφρασης κτλ
Και τα συνδικαλιστικά δικαιώματα στο στόχαστρο
Την ίδια μέρα της δημοσίευσης των υπερεξουσιών του Μόρσι, δημοσιεύτηκε και το Διάταγμα Νο. 97 που αφορά στα εργατικά σωματεία.
Για κάθε επιχείρηση επιτρέπεται η δημιουργία ενός και μόνου σωματείου – πράγμα που σημαίνει στην ουσία ότι απαγορεύεται η δημιουργία νέων, ανεξάρτητων συνδικαλιστικών οργανώσεων. Η κυβέρνηση φοβάται πως τα ανεξάρτητα συνδικάτα θα αποτελέσουν το αντίπαλο δέος στην Αιγυπτιακή Ομοσπονδία Συνδικαλιστικών Ενώσεων (ETUF) που ελέγχεται από το καθεστώς. Είναι φανερό πως ο Μόρσι προσπαθεί να στραγγαλίσει οποιαδήποτε προσπάθεια αγωνιστικού συνδικαλισμού και μάλιστα δια νόμου.
Η Αιγυπτιακή επανάσταση συνεχίζει το δρόμο της
Οι πρόσφατες δημοσκοπήσεις δείχνουν πως η δημοτικότητα του Μόρσι έχει πέσει από το 78% στο 57%. Πολλοί από τους διαδηλωτές σήμερα, ήταν ψηφοφόροι του Μόρσι πριν πέντε μήνες. Ακόμη, τα στατιστικά δείχνουν πως οι περισσότεροι υποστηρικτές του είναι από την επαρχία και με περιορισμένη μόρφωση.
Το μέγεθος των κινητοποιήσεων υπέρ του Μόρσι, δείχνει πως εξακολουθεί να υπάρχει ένα σημαντικό κοινωνικό ρεύμα έτοιμο να τον υποστηρίξει. Όμως ο χρόνος δουλεύει ενάντια στον Μόρσι και τη Μουσουλμανική αδελφότητα. Οι αιγυπτιακές μάζες δεν έκαναν ολόκληρη επανάσταση για να αντικαταστήσουν ένα δικτάτορα με έναν άλλο. Η αιγυπτιακή επανάσταση έχει ακόμα πολύ δρόμο για να κλείσει τον κύκλο της. Η Αριστερά οφείλει να δώσει απαντήσεις και να μπει μπροστά στους αγώνες, συνδέοντας την πάλη για τα σημερινά προβλήματα με την προοπτική της εργατικής και λαϊκής εξουσίας και του σοσιαλισμού, καθώς λύσεις στη βάση του καπιταλιστικού συστήματος δεν πρόκειται να υπάρξουν.
