Άρθρο του Γιώργου Κασαμπαλάκου
Οι εξελίξεις στην Ολυμπιακή Αεροπορία είναι ραγδαίες. Ο υπουργός μεταφορών Χατζηδάκης, δρομολόγησε το κλείσιμο της εταιρίας και μας το παρουσίασε ως δήθεν αποτέλεσμα των ενεργειών της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, της RYANAIR και πάντως όχι των δικών του και της κυβέρνησης. Και όλα αυτά, χωρίς να έχει κανένα σχέδιο για την επόμενη μέρα! Ή μήπως έχει και δεν μας το λέει;
Ποιος θέλει να σταματήσει να πετά η Ολυμπιακή
Είναι γεγονός πως διάφορες ιδιωτικές αεροπορικές εταιρίες, όπως η AEGEAN και η RYANAIR έχουν κατά καιρούς κάνει καταγγελίες στην Ευρωπαϊκή Ένωση για παράνομες επιδοτήσεις της Ολυμπιακής από το ελληνικό κράτος. Είναι επίσης γεγονός πως η Ε.Ε. θέλει να υπάρχουν 3 μεγάλες εταιρίες που θα καλύπτουν όλη την Ευρώπη και όλες οι υπόλοιπες, σαν την Ολυμπιακή, να παίζουν περιφερειακό ρόλο ή να σταματήσουν να υπάρχουν. Αυτό όμως δεν μειώνει στο ελάχιστο της ευθύνες της κεντρικής εξουσίας καθώς και τις προσωπικές ευθύνες του νυν υπουργού, Χατζηδάκη, ο οποίος έχει ως στόχο «ζωής» το ξεπούλημα της Ολυμπιακής Αεροπορίας. Καθόλου τυχαία δεν είναι βέβαια η τοποθέτησή του στο συγκεκριμένο πόστο από τον Καραμανλή, όταν τα προηγούμενα 3 χρόνια ο συγκεκριμένος υπουργός είχε κάνει 3 καταγγελίες εις βάρος της Ο.Α. στη Κομισιόν.
Αυτό είναι λοιπόν το “μεγάλο στρατηγικό σχέδιο” της κυβέρνησης – το ξεπούλημα μιας μεγάλης αεροπορικής εταιρίας και η εξυπηρέτηση ντόπιων και ξένων μεγάλων συμφερόντων. Όλα τα παραπάνω βέβαια γίνονται στην πλάτη του ελληνικού λαού και των περίπου 10.000 εργαζομένων (από τους οποίους οι 8.000 είναι συμβασιούχοι).
Από την εποχή του Μητσοτάκη, όταν πρωτοχαρακτηρίστηκε η Ο.Α. ως «προβληματική επιχείρηση» χωρίς να είναι, μέχρι σήμερα, οι κυβερνήσεις απαξιώνουν συστηματικά την εταιρία. Οι Έλληνες πολίτες δέχονται καθημερινά την προπαγάνδα από κανάλια, σταθμούς, ειδήμονες στις ιδιωτικοποιήσεις όπως ο Μάνος και ο Ανδριανόπουλος.
Όλη η αλήθεια για τα χρέη της
Ποια είναι όμως τελικά η αλήθεια για τη Ολυμπιακή; Ισχύουν όλα αυτά τα στοιχεία και τα επιχειρήματα των επίδοξων πωλητών ή και αγοραστών της; Είναι αλήθεια πως πληρώνουμε κάθε χρόνο 2 δις ευρώ, ως χρέος της Ο.Α. στο δημόσιο; Εδώ είναι χρήσιμη η παράθεση στοιχείων από αφιέρωμα του Ξ τον Οκτώβρη του 2005, όταν το ζήτημα ήταν και πάλι στη επικαιρότητα:
· Από τη δεκαετία του 30 ξεκίνησαν πολλές προσπάθειες για τη δημιουργία ιδιωτικών αεροπορικών εταιρειών στην Ελλάδα και καταρρεύσανε όλες.
· το 1951 όσες ιδιωτικές εταιρίες είχαν απομείνει συγχωνεύθηκαν στην εθνική Α.Ε., ΤΑΕ.
· Καταρρέει και αυτή και το 1955 αποφασίζεται η εκκαθάριση της.
· Δεν ενδιαφέρεται κανείς να την αγοράσει και έτσι περνάει στα χέρια του δημόσιου έναντι τιμήματος 60 εκατομμυρίων δραχμών.
· Το 1956 το δημόσιο πουλάει την εταιρεία στον Ωνάση ο οποίος την επόμενη χρονιά το 57, τη μετονομάζει σε “Ολυμπιακή”.
· Το κράτος χρεώνει τον Ωνάση, για την αγορά της ολυμπιακής, 60 εκατομμύρια δολάρια.
· Με βάση τη συμφωνία του με το δημόσιο ο Ωνάσης επιδοτείται “αγρίως” για πολλά εσωτερικά δρομολόγια – ακόμα και αν το αεροπλάνο είχε 20 επιβάτες αυτός πληρωνόταν σαν να υπήρχε πληρότητα 100%.
· το πρώτο χρόνο της λειτουργίας της ΟΑ ο Ωνάσης παίρνει σε επιδοτήσεις 59 εκατομμύρια δολάρια!! Δηλαδή η Ολυμπιακή του κόστισε 1 εκατομμύριο και του απέδωσε 59 φορές το κόστος αγοράς μέσα σε 1 χρόνο!!!
Ούτε ιδιαίτερες ικανότητες χρειαζόταν, ούτε και κανενός είδους εμπορικό δαιμόνιο, για να βγάζει κανείς κέρδη, όταν υπάρχει ένα κράτος που παίρνει λεφτά από τις τσέπες των εργαζομένων (φορολογούμενους) και τα δίνει αφειδώς στους πλούσιους καπιταλιστές φίλους της. Και πάλι όμως ο Ωνάσης ‘‘δεν τα κατάφερε’’: όταν επέστρεψε την ΟΑ στο δημόσιο το 1973 αυτή ήταν ελλειμματική, χρεοκοπημένη και κατεστραμμένη.
Οι κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και της Ν.Δ. οδήγησαν με συνειδητό τρόπο την Ολυμπιακή στη χρεοκοπία επειδή ήθελαν να την ξεπουλήσουν στο ιδιωτικό κεφάλαιο . Έτσι,
· η κυβέρνηση επέβαλλε υποκοστολογημένα κόμιστρα στο εσωτερικό δίκτυο της ΟΑ,
· αποφάσιζε εκπτώσεις σε ειδικές κατηγορίες πολιτών τις οποίες όμως ποτέ δεν πλήρωνε στην Ολυμπιακή,
· ποτέ δεν πλήρωνε τα οφειλόμενα εισιτήρια από τις μετακινήσεις της πολιτικής και πολιτειακής ηγεσίας καθώς και των υπαλλήλων υπουργείων κ.λ.π.,
· επέβαλε με κυβερνητική απόφαση έκπτωση 97% στην τιμή μεταφοράς του ημερήσιου και περιοδικού τύπου ( κόστιζε 200 δρχ. ανά κιλό, η ΟΑ χρέωνε 7 !) πράγμα που ίσχυε μέχρι πριν ενάμιση χρόνο,
· υποχρέωνε την Ολυμπιακή να δανείζεται με εξαιρετικά ψηλά επιτόκια – χαρακτηριστικά, το πρώτο μισό της δεκαετίας του 90, η Ολυμπιακή είχε χρέη 300 εκατ. δρχ., το κράτος της χρωστούσε 800 εκατομμύρια δραχμές, και για να καλύψει τα ελλείμματα της η Ολυμπιακή δανειζόταν με επιτόκιο 35% (σημ: από κρατικές τράπεζες!),
· “φόρτωνε” έργα στην Ολυμπιακή που κανονικά ανήκαν στο κράτος, όπως το υπόστεγο της τεχνικής υπηρεσίας στο Ελευθέριος Βενιζέλος που κόστισε 80 εκατομμύρια δραχμές,
· Παρέδινε την Ολυμπιακή, για να “εκσυγχρονιστεί” και για να “εξυγιανθεί” στους … ανταγωνιστές της. Στα τέλη της δεκαετίας 90 παραδόθηκε στις βρετανικές αερογραμμές οι οποίες αναλάβανε , υποτίθεται να την εξυγιάνουν . Στην πράξη τη ρήμαξαν – μόνο ο διευθύνων σύμβουλος Ρ. Λύντς έπαιρνε μισθό… 18 εκατ. δρχ. τον μήνα!…
***
Από τα παραπάνω συμπεραίνουμε πως το ελληνικό κράτος όλα αυτά τα χρόνια έχει ξεζουμίσει την Ολυμπιακή, χρησιμοποιώντας την για πελατειακές σχέσεις, για ρουσφετολογικές μετακινήσεις «πράσινων» και «γαλάζιων» ψηφοφόρων, για την εξυπηρέτηση νησιών και άγονων γραμμών αλλά δεν θέλει να πληρώσει τα χρέη του. Θέλει να την πουλήσει σε εξευτελιστική τιμή ώστε να γλιτώσουν κάποιοι από τις ευθύνες της κακοδιαχείρισης και της κλοπής της δημόσιας περιουσίας αλλά και να αποκτήσουν οι Έλληνες και ξένοι καπιταλιστές το μεγαλύτερο φιλέτο του δημοσίου.
Λέει κάτι διαφορετικό το ΠΑΣΟΚ;
Το ΠΑΣΟΚ έχει τις ίδιες ακριβώς ευθύνες με τη ΝΔ στο θέμα. Ακολούθησε και αυτό την πολιτική της απαξίωσης και με διάφορες απόπειρες ιδιωτικοποίησης φόρτωσε τεράστια χρέη στην Ολυμπιακή και κατά συνέπεια στον ελληνικό λαό. Ποιος ξεχνά την απόπειρα ξεπουλήματος στην BRITISH AIRWAYS, τότε που στελέχη της αγγλικής εταιρίας είχαν εγκατασταθεί στην Ελλάδα χωρίς να κάνουν τίποτα, ζώντας πολυτελώς από τους γιγάντιους μισθούς που είχε ορίσει για αυτούς η κυβέρνηση Σημίτη;
Ακόμα και σήμερα, η επίσημη θέση του Γιώργου Παπανδρέου είναι πως η Ολυμπιακή πρέπει να μικρύνει και να ιδιωτικοποιηθεί, οι διαφωνίες του με την κυβέρνηση, όσο και αν προσπαθεί το ΠΑΣΟΚ να το κρύψει, είναι διαφωνίες σε χειρισμούς τακτικής και όχι στην ουσία της πολιτικής που και για τα δύο κόμματα είναι ίδια: ξεπούλημα της Ολυμπιακής.
Η θέση του Ξ είναι ζωντανή και δημόσια Ολυμπιακή ώστε να είναι …
Η θέση μας για την Ολυμπιακή είναι πάγια και ίδια με αυτήν για κάθε κομμάτι δημόσιας περιουσίας που ξεπουλιέται : Θέλουμε την Ολυμπιακή να παραμείνει ζωντανή και δημόσια, γιατί μόνο έτσι θα μπορέσει να επιτελέσει το κοινωνικό της έργο, που είναι η εξυπηρέτηση των ελλήνων πολιτών, προσφέροντας φτηνές και ασφαλείς υπηρεσίες.
Οικονομική
Το επιχείρημα που λέγεται από διάφορους «ειδήμονες» για την πτώση τιμών και την παροχή καλύτερων υπηρεσιών που μόνο με τις ιδιωτικοποιήσεις και τον ανταγωνισμό μεταξύ των ιδιωτών μπορεί να επιτευχθεί, έχει αρχίσει ήδη να αποδεικνύεται πόσο ψεύτικο είναι. Το παράδειγμα των ιδιωτικοποιήσεων, τόσο στην Ελλάδα, όσο και διεθνώς, είναι αποκαλυπτικό: το κόστος τηλεφωνίας τα τελευταία χρόνια ανέβηκε κατά τουλάχιστον 50%, τι κι αν η αγορά τηλεφωνίας έχει απελευθερωθεί πλήρως. Το σκάνδαλο με τις γαλακτοβιομηχανίες που είχαν φτιάξει καρτέλ και μαζί ανέβαζαν τις τιμές δίδαξε στον πλατύ κόσμο πως ο ανταγωνισμός δεν οδηγεί στην πτώση των τιμών αλλά στη συνεννόηση μεταξύ των ιδιωτών, που ανεβάζουν τις τιμές και τα κέρδη τους. Αλλά και τα διεθνή παραδείγματα της ιδιωτικοποίησης των τρένων σε Μ. Βρεττανία, όπου τα εισιτήρια ανέβηκαν κατά 100%, ή της ιδιωτικοποίησης του ηλεκτρικού ρεύματος στις Η.Π.Α., όπου επίσης η τιμή σημείωσε κατακόρυφη άνοδο, είναι ενδεικτικά του ότι οι ιδιώτες πρακτικά δεν γίνεται να αποφασίσουν να μην μεγιστοποιήσουν τα κέρδη τους, αν αφεθούν ελεύθεροι να το κάνουν. Καμιά επιχείρηση δεν θα διαφυλάξει τα συμφέροντα των καταναλωτών, αφού έτσι λειτουργούν οι επιχειρήσεις. Η διαφύλαξη των συμφερόντων των πολιτών είναι δουλειά του κράτους.
Χαμηλές τιμές λοιπόν μπορούμε να έχουμε μόνο με την διατήρηση του δημόσιου χαρακτήρα στην οικονομία και την παραγωγή.
Εξυπηρετική για τους πολίτες
Άλλωστε για εμάς, τους πολίτες, τους εργαζόμενους αλλά και τους κατοίκους διαφόρων ακριτικών περιοχών, η μεταφορά μας είναι δημόσιο αγαθό, το οποίο δεν μπορεί να έχει ως βάση το κέρδος. Πρέπει το κράτος να χρηματοδοτεί τον δημόσιο αερομεταφορέα ώστε να μπορούν οι κάτοικοι του ακριτικού Καστελόριζου να μεταφερθούν στο νοσοκομείο της Αθήνας άμεσα αν παραστεί ανάγκη.
Δημόσιο λοιπόν ίσον φτηνό, γιατί τα δημόσια αγαθά δεν μπορούν είναι αντικείμενα κερδοσκοπικής εκμετάλλευσης.
Ασφαλής
Τα παραπάνω παραδείγματα όμως, των ιδιωτικοποιήσεων του ηλεκτρικού ρεύματος και των τρένων σε Η.Π.Α. και Αγγλία, έχουν και άλλη μια πτυχή: την υποβάθμιση της ποιότητας των υπηρεσιών.
Τα σιδηροδρομικά ατυχήματα στην Αγγλία έχουν γίνει καθημερινό φαινόμενο, αφού κανείς δεν συντηρεί ράγες και μηχανές. Τα μπλακάουτ στην Αμερική είναι επίσης κάτι πολύ συνηθισμένο μετά την «απελευθέρωση» της αγοράς ενέργειας. Στις αερομεταφορές υπάρχουν τέτοια περιθώρια; Αν ένα αεροσκάφος δεν συντηρείται σωστά θα πέσει, όπως έπεσε το αεροπλάνο της HELIOS.
Οι διάφορες αεροπορικές εταιρίες χαμηλού κόστους περικόπτουν τα έξοδα συντήρησης και τη συχνότητα των τεχνικών ελέγχων, για να μπορέσουν να μειώσουν τα κόστη. Στην Ολυμπιακή, οι έλεγχοι είναι τακτικότατοι και αυτό είναι αποτέλεσμα της ύπαρξης δυνατών σωματείων, που φροντίζουν για να γίνονται όλα τα απαραίτητα ώστε να είναι ασφαλείς οι πτήσεις. Στις ιδιωτικές εταιρίες τα σωματεία είναι αδύναμα ή ανύπαρκτα, έτσι κανείς δεν ελέγχει την διοίκηση μιας εταιρίας για το αν πραγματοποιεί όλους τους απαραίτητους ελέγχους.
Δεν είναι τυχαίο ότι τον τελευταίο χρόνο, όταν η Ολυμπιακή νοίκιασε αεροπλάνα της ισπανικής HOLA, τα οποία δεν υπόκεινται –βάσει νόμου- στον έλεγχο της τεχνικών της Ολυμπιακής, κατά τύχη δεν θρηνήσαμε θύματα, αφού στον αέρα ανακαλύφτηκε ραϊσμένο παράθυρο!
Κανείς δεν μπορεί να παίξει με την ασφάλειά μας, το δημόσιο λοιπόν αγαθό της μεταφοράς ταυτίζεται με το δημόσιο αγαθό της ασφάλειας.
Διατήρηση όλων των θέσεων εργασίας-μονιμοποίηση των συμβασιούχων
Βέβαια, κεντρικό ζήτημα είναι αυτό των εργαζομένων στην επιχείρηση. Και εδώ πρέπει να μην πιστεύουμε την επίσημη προπαγάνδα κυβερνήσεων και καναλαρχών, πως τάχα οι εργαζόμενοι είναι προνομιούχοι που αμείβονται με παχυλούς μισθούς. Σίγουρα υπάρχουν και αυτοί, που τα κόμματα εξουσίας τους τοποθέτησαν σε διευθυντικές θέσεις και αποτελούν προνομιούχους. Ας μην ξεχνάμε όμως πως η Ολυμπιακή έχει να προσλάβει μόνιμο προσωπικό από 1984 και πως από τότε προσλαμβάνει μόνο συμβασιούχους, οι οποίοι αμείβονται με μισθούς πείνας, χωρίς τα ίδια εργασιακά και συνδικαλιστικά δικαιώματα με τους υπόλοιπους. Από τους περίπου 10.000 εργαζόμενους σε όλες τις υπηρεσίες, μόνο οι 2.500 είναι μόνιμοι ενώ όλοι οι υπόλοιποι είναι συμβασιούχοι. Αν η Ο.Α. κλείσει, η εθελούσια έξοδος και η μετάταξη θα εφαρμοστούν μόνο για τους μόνιμους. Οι συμβασιούχοι θα πεταχτούν κυριολεκτικά στο δρόμο.
Δεν παλεύουμε λοιπόν απλά για την διατήρηση στη ζωή της Ολυμπιακής αλλά και για την διατήρηση όλων των θέσεων εργασίας, καθώς και την μονιμοποίηση των συμβασιούχων, που ζουν και εργάζονται σε καθεστώς ομηρίας όλα αυτά τα χρόνια.
Συντονισμός με τους υπόλοιπους εργαζόμενους
Στον αγώνα που δίνουν σήμερα οι εργαζόμενοι στην επιχείρηση, είναι απαραίτητος ο συντονισμός με τους υπόλοιπους εργαζόμενους του δημόσιου και του ιδιωτικού φορέα που βρίσκονται στους δρόμους αυτή την εποχή, λόγω των αντιασφαλιστικών μέτρων που προωθεί η κυβέρνηση. Στην μεγαλειώδη απεργιακή κινητοποίηση στις 12 Δεκέμβρη, οι εργαζόμενοι της Ολυμπιακής έδωσαν βροντερό παρόν, στην κεφαλή της πορείας. Μόνο με την αλληλεγγύη και τον κοινό αγώνα όλων μας μπορούμε να αντρέψουμε τα σχέδια των κυβερνώντων και των …εργοδοτών τους για ασφαλιστικό, παιδεία, υγεία, Ολυμπιακή.
Συμπυκνωμένα, οι θέσεις μας για την Ολυμπιακή είναι οι εξής:
· Όχι στο κλείσιμο, όχι στην ιδιωτικοποίηση της ολυμπιακής!
· Εξεταστική επιτροπή κάτω από τον έλεγχο των εργαζομένων και του ευρύτερου συνδικαλιστικού κινήματος για να αποκαλυφθούν τα σκάνδαλα
· Το δημόσιο να πληρώσει τα χρέη του στην Ολυμπιακή
· Η διοίκηση της ΟΑ να είναι εκλεγμένη, υπόλογη και ανακλητή από τους ίδιους τους εργαζόμενους – όχι στις υπερεξουσίες, τα προνόμια και τη διαφθορά των διοικούντων.
· Πλήρης διαφάνεια στη λειτουργία της ΟΑ. Κοινωνικός έλεγχος, ανοικτός και δημόσιος, από συμβούλια που να εκπροσωπούν το επιβατικό κοινό, κοινωνικούς φορείς, επιστημονικούς φορείς και το ευρύτερο εργατικό κίνημα.
· Έμφαση στην ασφάλεια και την καλή λειτουργία και οργάνωση των πτήσεων.
· Ανοιχτό κάλεσμα των εργαζομένων της ΟΑ στο επιβατικό κοινό για κοινό μέτωπο με στόχο τη διασφάλιση του δημοσίου / κοινωνικού χαρακτήρα της ΟΑ.
· Δημοκρατία στα συνδικάτα. Εκλογές επιτροπών δράσης και συντονισμού από γενικές συνελεύσεις των εργαζομένων. Έλεγχος και ανάκληση όσων συνδικαλιστών ασκούν συνδιοίκηση, εμπλέκονται στη διαφθορά και το ρουσφέτι, κοιτάνε την προσωπική τους καριέρα και εξυπηρετούν μικροκομματικά συμφέροντα.
– Μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων
