Ανοιχτό γράμμα προς κάθε εργαζόμενο, άνεργο, νέο και νέα του Βόλου και της Μαγνησίας.
Όλοι εμείς γνωρίζουμε καλά τα μεγάλα προβλήματα της περιοχής μας γιατί τα ζούμε καθημερινά. Ανεργία, ημιαπασχόληση και δουλειές των 400 – 600 ευρώ για ένα κομμάτι ψωμί, τεράστιες οικονομικές θυσίες από τους γονείς για σπουδές εκτός πόλης, απαράδεκτες ελλείψεις στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας. Τρεχάλα, άγχος και θυσίες για τους μαθητές που δίνουν εξετάσεις. Περιβαλλοντικά προβλήματα που οξύνονται καθημερινά με πρώτο αυτό της αερορύπανσης.
Οι μέρες που έρχονται θα είναι ακόμη πιο δύσκολες αν δεν αντιδράσουμε, αν δεν οργανωθούμε και αν δεν παλέψουμε. Η κάθοδός μας στις εκλογές θέλει να υπηρετήσει ακριβώς αυτό το σκοπό.
Βιομηχανική – σήμα κινδύνου
Οι πρώτες απολύσεις είναι γεγονός (ΒΙΟΣΩΛ, ΒΜΤ, Χαλυβουργία, κ.α.). Η μείωση της εργάσιμης εβδομάδας με παράλληλη μείωση μισθών συζητιέται ανοιχτά. Έχουν ήδη εφαρμοστεί υποχρεωτικές αργίες και έχει γίνει προσπάθεια για μαζικές διαθεσιμότητες (ΙΜΑΝΤΑΣ). Στην πιο δυσμενή κατάσταση βρίσκεται ο κλάδος του μετάλλου και το ορατό πλέον κλείσιμο της ιστορικής βιομηχανίας του «Κανάκη».
Οι εξελίξεις αυτές δείχνουν ότι οι εργοδότες θα προσπαθήσουν να φορτώσουν στις πλάτες των εργαζομένων τις επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης για να σώσουν τα κέρδη τους. Όμως ούτε οι εργαζόμενοι της βιομηχανικής ούτε και η τοπική κοινωνία μπορούν να αποδεχτούν ένα μέλλον εξαθλίωσης. Γι’ αυτό απαιτείται οργάνωση της αντίστασης. <br/>
– Καμιά υποχώρηση απέναντι στις απολύσεις και το χτύπημα δικαιωμάτων. Την κρίση να πληρώσουν αυτοί που την προκάλεσαν – οι τραπεζίτες κι οι βιομήχανοι. <br/>
– Να απαιτήσουμε μείωση των ωρών εργασίας χωρίς μείωση μισθών ώστε να υπάρχει δουλειά για όλους. <br/>
– Να απαιτήσουμε διαχειριστικό έλεγχο (με αποφασιστική συμμετοχή των εργαζομένων) σε κάθε εταιρεία που απολύει ή βάζει λουκέτο. Πού πήγαν τα υπερκέρδη και οι κρατικές επιδοτήσεις; Πού έγινε κακοδιαχείριση; <br/>
– Κι αν οι σημερινοί εργοδότες οδηγούν τις επιχειρήσεις αυτές στη χρεοκοπία και τους εργαζόμενους στην ανεργία να απαιτήσουμε να περάσουν οι επιχειρήσεις στην κοινωνία και να στηριχτούν οικονομικά από το κράτος ? έχουμε πλήρη εμπιστοσύνη πως με τη στήριξη της τοπικής κοινωνίας οι εργαζόμενοι μπορούν να τις διαχειριστούν αποτελεσματικά. <br/>
– Ειδικά στο Μέταλλο απαιτείται ένα ριζοσπαστικό σχέδιο διάσωσης του κλάδου: μαζικές κρατικές επενδύσεις για εκσυγχρονισμό της παραγωγής όπου απαιτείται, υπαγωγή αυτών των μονάδων σε έναν εθνικό φορέα μετάλλου ο οποίος να σχεδιάζει και να απορροφά την παραγωγή τους. Όλα αυτά κάτω από τον έλεγχο και τη διαχείριση των εργαζομένων και της τοπικής κοινωνίας.
Η γενιά των «απασχολήσιμων»
Οι εργαζόμενοι σε άλλους χώρους, όπως σούπερ μάρκετ, πολυκαταστήματα, ντελίβερι, εργολαβικές εταιρίες παροχής υπηρεσιών (καθαριότητα, φύλαξη) κοκ ζουν σε άθλιες συνθήκες ελαστικής απασχόλησης, πολλές φορές χωρίς ασφάλιση, με καθημερινό το φόβο της απόλυσης και με μισθούς της τάξης των 400-600 ευρώ – βιώνουν έναν εργασιακό μεσαίωνα.
Εδώ χρειάζονται νέα σωματεία με δημοκρατικές διαδικασίες και έλεγχο από τη βάση, σωματεία στην υπηρεσία των εργαζομένων κι όχι σωματεία σφραγίδες που εξυπηρετούν μικροκομματικά και ιδιοτελή συμφέροντα, για να δώσουν τη μάχη.
Εδώ η περίπτωση των καθαριστριών του Βόλου πρέπει να γίνει παράδειγμα προς μίμηση: οργανώθηκαν, έστησαν σωματείο και πάλεψαν πετυχαίνοντας μάλιστα τις πρώτες τους νίκες (ΙΚΑ).
Περιθωριοποιούν τη νεολαία
Η νεολαία της περιοχής ζει τα δικά της μεγάλα προβλήματα. Οι μαθητές τρέχουν από το φροντιστήριο στο ιδιαίτερο και ξανά στο σχολείο, ξοδεύοντας περιουσίες, περνώντας τα εφηβικά τους χρόνια σε συνθήκες άγχους και στρες.
Οι φοιτητές του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας βιώνουν καθημερινά τι θα πει υποβάθμιση της πανεπιστημιακής εκπαίδευσης. Αίθουσες που δεν επαρκούν με αποτέλεσμα να γίνονται μαθήματα ακόμη και σε πολυκατοικίες. Σχεδόν οι μισοί διδάσκοντες είναι συμβασιούχοι με ότι αυτό σημαίνει για τους ίδιους και την ποιότητα της εκπαίδευσης. Ενώ οι φοιτητές βάζουν βαθιά το χέρι στην τσέπη για σημειώσεις, συγγράμματα κ.α.
Διόλου τυχαία η νεολαία έχει δώσει μαθήματα αγώνα και διεκδικήσεων όλα τα προηγούμενα χρόνια, από τις καταλήψεις την περίοδο Αρσένη και το φοιτητικό κίνημα του 2006-2007, μέχρι την πρόσφατη εξέγερση του Δεκέμβρη του 2008. Γι? αυτό χρειάζονται:<br/>
– Μαζικές επενδύσεις στην δημόσια παιδεία. Για μια αναβαθμισμένη, ποιοτική, πραγματικά δωρεάν πανεπιστημιακή εκπαίδευση. Βελτίωση των σχολικών κτιριακών εγκαταστάσεων και χτίσιμο νέων. Σχολεία φιλικά στους μαθητές και τους εκπαιδευτικούς με τις απαραίτητες υποδομές και πράσινο.
Περιβάλλον: δεν πάει άλλο
Τέλος, το περιβάλλον. Η αερορύπανση βρίσκεται σχεδόν μόνιμα σε επίπεδα συναγερμού, με ανυπολόγιστες επιπτώσεις για την υγεία μας. Κύρια αιτία η ανεξέλεγκτη λειτουργία των βιομηχανιών και του λιμανιού. Και από την άλλη οι τοπικοί άρχοντες, αντί να δημιουργούν νέους χώρους πρασίνου επιδιώκουν τη τσιμεντοποίηση των ελάχιστων που έχουν απομείνει.
Απέναντι σε αυτή την κατάσταση μοναδική ελπίδα είναι η οργάνωση και ο αγώνας. Οι κινητοποιήσεις των κατοίκων του Παλαιού Λιμεναρχείου και συνολικά των Βολιωτών για το θέμα της αερορύπανσης, η συσπείρωση κατοίκων ενάντια στην τσιμεντοποίηση του Πάρκου του Αναύρου και της Πλατείας Πανεπιστημίου, αποτελούν φωτεινά παραδείγματα και πρέπει να συνεχιστούν. <br/>
– Προτείνουμε την οργάνωση σε τοπικές επιτροπές αγώνα με στόχο την υπεράσπιση του περιβάλλοντος και των ελεύθερων χώρων. Οι επιτροπές που ήδη υπάρχουν για διαφορετικά θέματα να συντονιστούν μεταξύ τους σε ένα κοινό μέτωπο.
Για να πετύχουμε νίκες πάνω από όλα απαιτούνται μαζικές κινητοποιήσεις και κινήματα. Κατεβαίνουμε στις εκλογές για να υπηρετήσουμε ακριβώς αυτό τον σκοπό.
__________________________________<br/>
Κανελλής Νίκος <br/>
Μέλος της Σοσιαλιστικής Διεθνιστικής Οργάνωσης «Ξεκίνημα» <br/>
Υποψήφιος βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ Μαγνησίας
Ο Νίκος Κανελλής είναι 27 ετών. Γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Βόλο. Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, Μηχανολόγος Μηχανικός. Οργανώθηκε στο «Ξεκίνημα» στα 16 του. Συμμετείχε ενεργά στο μαθητικό κίνημα των καταλήψεων του 98-99 (νόμος Αρσένη) σαν εκλεγμένο μέλος του Συντονιστικού Αγώνα Σχολείων Βόλου. Διατέλεσε μέλος του ΔΣ του φοιτητικού συλλόγου της σχολής του για 4 χρόνια, εκπροσωπώντας την παράταξη ΡΩΓΜΗ. Συμμετείχε ενεργά στο κίνημα ενάντια στην Παγκοσμιοποίηση (Γένοβα 2001 και Θεσσαλονίκη 2003) και στο αντιπολεμικό κίνημα της ίδιας περιόδου (Φλωρεντία 2002). Ενεργή συμμετοχή είχε και στο φοιτητικό κίνημα του 2006-2007 ενάντια στην αναθεώρηση του άρθρου 16 σαν μέλος του Συντονιστικού Φοιτητών Βόλου και του Πανελλαδικού Συντονιστικού Φοιτητών.
Δεσμεύεται δημόσια και κατηγορηματικά ότι σε περίπτωση εκλογής θα συνεχίσει να ζει με το μέσο μισθό ενός εργαζόμενου και θα προσφέρει τα υπόλοιπα για τις ανάγκες του κινήματος. <br/>
Ελάτε σ’ επαφή, στηρίξτε τον αγώνα μας: <br/>
Τηλ. 6973322182 <br/>
email : [email protected], <br/>
για ενημέρωση www.xekinima.org
