Η άνεργη νεολαία μπροστά σε νέες προκλήσεις

Του Φοίβου Μακρίδη

Μπροστά στο μεγάλο πρόβλημα της ανεργίας, στο Υπουργείο Εργασίας της νέας κυβέρνησης ο ΣΥΡΙΖΑ τοποθέτησε ειδική αναπληρώτρια για την καταπολέμηση της ανεργίας. Πώς, όμως, οι άνεργοι μπορούν να οργανωθούν είτε για να στηρίξουν είτε για να απαιτήσουν ενέργειες από την κυβέρνηση για άνοιγμα νέων θέσεων εργασίας;

Η νίκη του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές μπορεί να δώσει μια ανάσα στην κοινωνία και να βοηθήσει τα κινήματα – ανεξάρτητα από το αν θα υπάρχει «περίοδος χάριτος» ή όχι – να σηκώσουν κεφάλι και να διεκδικήσουν όσα έχασαν τα χρόνια των μνημονίων. Το εργατικό κίνημα μπορεί, υπό προϋποθέσεις βέβαια, να κάνει μια δυναμική επανεμφάνιση, στηρίζοντας τις λαϊκές πρωτοβουλίες που θα πάρει ο ΣΥΡΙΖΑ και πιέζοντας τον, όταν υποχωρεί.

Από την κάλπη στους χώρους εργασίας

Πλέον οι εκλογές πέρασαν κι οι αγώνες των εργαζομένων θα μεταφερθούν στους χώρους δουλειάς και στις γειτονιές μας. Η επαναφορά του κατώτατου μισθού και των συλλογικών συμβάσεων εργασίας κι άλλα, ακόμα κι αν περάσουν από το κοινοβούλιο, θα σημάνουν μάχες στους εργασιακούς χώρους για την εφαρμογή τους.

Υπάρχει, όμως, κι ένα μεγάλο στρώμα άνεργων νέων που ενώ στήριξε τον ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές, δεν έχει κάποιον άμεσο τρόπο να πιέσει από τα κάτω τον ΣΥΡΙΖΑ να καταργήσει τα μνημόνια και να δημιουργήσει νέες θέσεις εργασίας. Ακριβώς επειδή είναι άνεργοι ή ημιαπασχολούμενοι, είναι διασκορπισμένοι κι ασύνδετοι μεταξύ τους. Δεν συγκεντρώνονται κάπου, ώστε να συναποφασίζουν όλοι μαζί τον τρόπο δράσης τους, όπως γίνεται σε έναν εργασιακό χώρο, όπου οι εργαζόμενοι έχουν καθημερινή επαφή ο ένας με τον άλλο, μοιράζονται τα προβλήματά τους, κάνουν συνελεύσεις και δρουν συλλογικά. Αυτή είναι μια αντικειμενική δυσκολία που εξηγεί σ’ ένα βαθμό την απορία που είχε πολύς κόσμος το προηγούμενο διάστημα, «γιατί οι άνεργοι δεν κατέβαιναν καθημερινά στους δρόμους, για να ρίξουν την κυβέρνηση, αφού είχαν το χρόνο να το κάνουν».

Μερικά χρήσιμα στοιχεία

Τα παραπάνω αποτυπώνονται και στους αριθμούς, κάνοντας πιο καθαρή την εικόνα. Με βάση τον επίσημο απολογισμό της Ελληνικής Στατιστικής Υπηρεσίας (ΕΛΣΤΑΤ) για το Γ’ τρίμηνο του 2014, η ανεργία στους νέους ηλικίας 15-24 είναι 49,5%, ενώ για τις ηλικίες 25-29 είναι 39 7%. Η ανεργία για τις γυναίκες είναι σαφώς μεγαλύτερη από αυτήν των ανδρών.

Σύμφωνα με την ίδια έρευνα, από το σύνολο των απασχολούμενων που εργάζονται (μισθωτοί, αυτοαπασχολούμενοι κ.α.) 1 στους 10 είναι ημιαπασχολούμενος. Από αυτούς οι 7 στους 10 θα ήθελαν να εργάζονται κανονικά, αλλά δεν βρίσκουν κάποια άλλη δουλειά.

Στις εκλογές έγινε ξεκάθαρο ότι υπήρχε ταξικό κριτήριο! Ενώ η Νέα Δημοκρατία είχε συντριπτικά ποσοστά στην… Εκάλη, φτάνοντας το 64%(!) στους ανέργους τον ΣΥΡΙΖΑ επέλεξε το 45%, ενώ η ΝΔ περιορίστηκε στο 18%.

Επίσης, στα ηλικιακά στρώματα των νέων, ο ΣΥΡΙΖΑ αναδείχθηκε πρώτη δύναμη με μεγάλη διαφορά. Πιο αναλυτικά, στις ηλικίες 18-24 ο ΣΥΡΙΖΑ πήρε 33,6% κι η ΝΔ 22,7%, ενώ στις ηλικίες 25-34 ο ΣΥΡΙΖΑ πήρε 34,2% κι η ΝΔ 24,2%.

Οργανωνόμαστε και διεκδικούμε

Είναι βέβαιο ότι αν ο ΣΥΡΙΖΑ προχωρήσει άμεσα σε μαζικές προσλήψεις στο χώρο της Παιδείας και της Υγείας, θα δημιουργηθούν οι συνθήκες για πολλούς να ενεργοποιηθούν και να πιέσουν αφενός για την αποκατάσταση των εργασιακών δικαιωμάτων, αφετέρου για ριζοσπαστικές τομές προς όφελος των λαϊκών στρωμάτων. Όσο ανοίγουν θέσεις εργασίας, τόσο θα μαζικοποιείται το εργατικό δυναμικό, θα μειώνονται οι στρατιές ανέργων και θα ανεβαίνει το ηθικό κι η αγωνιστική διάθεση των εργαζομένων, των νεοπροσληφθέντων και των ανέργων.

Δε θα υπάρχει, όμως, μια αυτόματη διαδικασία. Χρειάζεται η Αριστερά (κι εντός του ΣΥΡΙΖΑ κι εκτός) μαζί με μαχητικά σωματεία και συνδικάτα:

• Να πάρουν πρωτοβουλίες ένταξης των ανέργων σε αντίστοιχα συνδικάτα ή δημιουργίας νέων κινηματικών δομών για τους ανέργους, που θα συνδέονται παράλληλα με τα σωματεία.
• Να αρχίσουν μια διαρκή καμπάνια εγγραφής στα σωματεία τους των νέων εργαζομένων, σε περίπτωση μαζικών προσλήψεων.
• Όμως, ένας ακόμα σκόπελος για αυτές τις προτάσεις μπορεί να σταθούν οι ίδιες οι συνδικαλιστικές ηγεσίες, που ελέγχονται ακόμα από το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ. Αυτές οι ηγεσίες, της ΠΑΣΚΕ και της ΔΑΚΕ, δε θέλουν να ενταχθούν φρέσκα στρώματα στα σωματεία τους, γιατί έτσι θα χάσουν τους συσχετισμούς και θα απειληθεί η θέση τους. Σε πολλές περιπτώσεις έχουν αρνηθεί να γράψουν στα σωματεία ακόμα και τους συναδέλφους τους, που εργάζονται ως ημιαπασχολούμενοι ή με διαφορετικές συμβάσεις. Το αποτέλεσμα είναι να διασπάται η δύναμη των εργαζομένων για να διατηρηθούν τα γραφειοκρατικά οφέλη της ΠΑΣΚΕ και της ΔΑΚΕ. Όπου υπάρχει αυτή η σαπίλα, οι μαχητικές, ριζοσπαστικές συνδικαλιστικές παρατάξεις, καθώς και οι ανένταχτοι αγωνιστές της βάσης που δε συμμετέχουν σε κάποια παράταξη, οφείλουν όλοι μαζί να συνεργαστούν για τα παραπάνω, με άμεσο σκοπό να αφαιρεθεί ο έλεγχος των σωματείων και των συνδικάτων από τα χέρια των γραφειοκρατών εργατοπατέρων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ.

Οι άνεργοι νέοι και νέες βρίσκονται μπροστά σε νέες προκλήσεις, για τη διεκδίκηση θέσεων εργασίας με αξιοπρεπή μισθό. Εάν παραμείνουν απλοί παρατηρητές και περιμένουν απλώς ο ΣΥΡΙΖΑ να τους δικαιώσει, τότε θα αφήσουν μια ευκαιρία να χαθεί και μπορεί το αποτέλεσμα να είναι η απογοήτευση.

___________________

Σημείωση:
Τα στοιχεία για τα ποσοστά των κομμάτων στην κατηγορία των ανέργων και στις νεαρές ηλικίες προέρχονται από το κοινό exit poll των Alco, GPO, Marc, Metron Analysis, MRB και μπορείτε να το βρείτε εδώ.