Καταπέλτης η αποχή για τα κομματικά κατεστημένα
Τα αποτελέσματα των Ευρωεκλογών του 2014 στην Κύπρο, σηματοδοτούν το τέλος μιας εποχής για τα κομματικά κατεστημένα και την εισαγωγή μιας νέας. Κυρίαρχο στοιχείο, χωρίς αμφιβολία, είναι η μαζική αποχή, που έφτασε στο επίπεδο ρεκόρ του 56.03% και αφορά 340.025 ψηφοφόρους. Ένα τόσο μεγάλο ποσοστό δεν μπορεί, όσο κι αν προσπαθούν τα κομματικά κατεστημένα, να αποδοθεί σε αδιαφορία. Είναι μια σαφής καταδίκη καταπέλτης για τα κόμματα, που μέχρι πρόσφατα έχαιραν μεγάλης εμπιστοσύνης στην Κύπρο, συγκριτικά πολύ μεγαλύτερης από την υπόλοιπη Ευρώπη. Οι απώλειες σε πραγματικούς αριθμούς ψήφων σε σύγκριση με τις Ευρωεκλογές του 2009 δεν επιδέχεται παρερμηνείες. Πιο κάτω τα ποσοστά και σε παρένθεση οι μειώσεις σε απόλυτους αριθμούς κατά κόμμα:
ΔΗΣΥ 37.75% ( -14%),
ΑΚΕΛ 26.98% (-35.5%),
ΔΗΚΟ10.83% (-25%),
ΕΔΕΚ-Οικολόγοι 7.68% (-43%).
Αξίζει να θυμηθεί κανείς ότι στις πρόσφατες δημοσκοπήσεις μόλις το 9% δηλώνει ότι εμπιστεύεται τα κόμματα.
Τα αποτελέσματα αυτά δεν συνιστούν, βέβαια, απαξίωση της πολιτικής, αλλά απόρριψη των πολιτικών που οδήγησαν στην ανεργία, τη φτωχοποίηση, τις περικοπές μισθών, συντάξεων και επιδομάτων, τον μεσαίωνα στις εργασιακές σχέσεις, τα χρέη, την απειλή της απώλειας της πρώτης κατοικίας κ.ο.κ. Συνιστούν, φυσικά, μια και για ευρωεκλογές πρόκειται, καταδίκη της ΕΕ και της Τρόικας για τα μνημόνια και τη νεοφιλελεύθερη λαίλαπα. Εκφράζουν, επίσης, την οργή του λαού για την αδυναμία του συστήματος να εμποδίσει την κλοπή δισεκατομμυρίων από τραπεζίτες, επιχειρηματίες, πολιτικούς κ.λπ., ή ακόμα τη συμμετοχή στη διαφθορά.
Η απαξίωση των κομματικών κατεστημένων δεν εκφράστηκε σε αυτές τις εκλογές σε μαζική επιλογή νέων σχημάτων, αφού οι βασικοί «παίχτες» πήραν πολύ μικρότερα ποσοστά από τα αναμενόμενα: Συμμαχία Πολιτών 6.78%, Μήνυμα Ελπίδας 3.83%. Το ποσοστό του 2.69% που εξασφάλισε το ΕΛΑΜ, δεν προσεγγίζει, βέβαια, το 9% του αδελφού τους κόμματος στην Ελλάδα (Χρυσή Αυγή), δεν παύει, ωστόσο, να είναι ανησυχητικό, σε μια χώρα που υποφέρει ακόμα από τα αποτελέσματα της βίας και του πραξικοπήματος του 74, που οδήγησε στην εισβολή και την κατοχή.
ΔΡΑΣυ – Eylem
Το ποσοστό του 0.86% (2220 ψήφοι) που εξασφάλισε η ΔΡΑΣυ – Eylem αποτελεί επιτυχία, αν ειδωθεί μέσα στις συνθήκες της εκλογικής μάχης.
Το κλίμα άρνησης που επικρατούσε στο Βορρά, από τα κόμματα του κατεστημένου για την συμμετοχή των Τ/Κ στις ευρωεκλογές, η καθυστέρηση στην έναρξη της εκστρατείας (ουσιαστικά μόνο 3 βδομάδες) η φίμωση από τα ΜΜΕ, οι δυσκολίες στην εξεύρεση πόρων (περιλαμβανομένου του εξουθενωτικού ποσού των 6.000 ευρώ για το παράλογο παράβολο) τα εμπόδια στη συμμετοχή των Τ/Κ στη ψηφοφορία και οι αποκλεισμοί χιλιάδων Τ/Κ ψηφοφόρων, συμπίεσαν το ποσοστό προς τα κάτω.
Το εγχείρημα δεν ήταν εύκολο έτσι κι αλλιώς. Ήταν η πρώτη φορά στην ιστορία της Κύπρου που καταρτίστηκε κοινό ψηφοδέλτιο Ε/Κ και Τ/Κ. Το γεγονός ότι, παρά τους κοινούς αγώνες για την επαναπροσέγγιση, και την παρουσία καταξιωμένων αγωνιστών της επαναπροσέγγισης στο ψηφοδέλτιο, για τους Τ/Κ δεν ήταν «αυστηρά δική τους μάχη» οι ευρωεκλογές – αφού τους στερείται η εκλογή δύο Τ/Κ ευρωβουλευτών σε ξεχωριστή ψηφοφορία της κοινότητάς τους, έπαιξε σημαντικό ρόλο στη μη μαζική συμμετοχή.
Ο πονηρός νόμος του Μάρτη 2014, που επέτρεπε τη συμμετοχή με ταυτότητα, στην ουσία ήταν ένα μπάχαλο, με κατάλογους που απέκλειαν με ύποπτο τρόπο δεκάδες χιλιάδες συν η άγνοια και η παραπληροφόρηση που επικράτησε. Μερικές από τις διαμαρτυρίες σε εκλογικά κέντρα όπου ψήφιζαν Τ/Κ, δυστυχώς μετέδωσαν το μήνυμα: «Μην μπείτε στον κόπο να πάτε στο νότο – οι Ε/Κ δεν σας αφήνουν να ψηφίσετε».
Η δημιουργία της συμμαχίας ΔΡΑΣυ – Eylem είναι ιστορική και από την άποψη ότι είναι η πρώτη σοβαρή προσπάθεια εκλογικής συμμετοχής από σχηματισμό στα αριστερά του ΑΚΕΛ. Σχετίζεται με την πρώτη σοβαρή αμφισβήτηση της ηγεσίας και της πολιτικής του κόμματος από πλατειές μάζες, λόγω της διαχείρισης του συστήματος κατά την πενταετία της διακυβέρνησης ΑΚΕΛ και της αδυναμίας προβολής πειστικών εναλλακτικών επιλογών στην Τρόικα, τη διαφθορά και το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα.
Το πρόγραμμα της συμμαχίας ΔΡΑΣυ – Eylem ήταν μια πρώτη προσπάθεια προβολής μιας τέτοιας εναλλακτικής επιλογής. Δυστυχώς δεν υπήρχε αρκετός χρόνος, πόροι και στελέχη να διαδώσουν μαζικά το μήνυμα. Η πλειοψηφία των δυσαρεστημένων του ΑΚΕΛ, προτίμησε σε αυτήν τη φάση την αποχή. Λειτούργησε και το επιχείρημα της «χαμένης ψήφου».
Η ΔΡΑΣυ – Eylem πρέπει να συγκροτηθεί και να συνεχίσει
Το μήνυμα της ΔΡΑΣυ – Eylem έφτασε σε χιλιάδες ανθρώπους. 2220 από αυτούς αποφάσισαν να μας ψηφίσουν. Χιλιάδες άλλοι (σημ «Ξ»: Τουρκοκύπριοι) ήθελαν αλλά αποκλείστηκαν, δεκάδες άλλοι το σκέφτηκαν και δεν ήταν ακόμα σίγουροι. Η παρουσία της ΔΡΑΣυ – Eylem ήταν πολύ σύντομη για να κερδίσει την εμπιστοσύνη των εργαζομένων και της νεολαίας, οι οποίοι, μέσα στα συντρίμμια της οικονομίας και της κατεστραμμένης τους ζωής, μπούχτισαν από λόγια και «δεσμεύσεις» και αναζητούν πράξεις κι όχι λόγια, έμπρακτη δράση και αγώνες για τα μικρά και μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζουν.
Οι εκλογές ήρθαν κι έφυγαν. Τα προβλήματα έμειναν. Η Τρόικα και τα πιόνια της εδώ και στην Ευρωβουλή, θα συνεχίσουν να καταστρέφουν τη ζωή και το μέλλον μας. Η αγανάκτηση του λαού, που χτες εκφράστηκε κυρίως με την αποχή, αύριο θα εκφραστεί με διεκδικήσεις, απεργίες, καταλήψεις, συγκρούσεις με την αστυνομία, όπως και στην υπόλοιπη Ευρώπη (κυρίως του Νότου).
Οι αγώνες αυτοί θα βάλουν επιτακτικά στο προσκήνιο την ανάγκη για τη δημιουργία μιας Νέας μαζικής Αριστεράς, που θα μπει μπροστά στους αγώνες και θα δώσει την ελπίδα για τη δημιουργία μιας νέας σοσιαλιστικής κοινωνίας.
Η ΔΡΑΣυ – Eylem έχει τα φόντα να γίνει η μαγιά για το ιστορικό αυτό εγχείρημα. Αφού αναλύσει συλλογικά τα αποτελέσματα των Ευρωεκλογών, πρέπει να αποφασίσει ότι συνεχίζει ακάθεκτη, πρέπει να τρέξει κοντά στους ψηφοφόρους και υποστηρικτές της, να συγκροτηθεί σε κάθε επαρχία και κεντρικά και να γίνει η μαζική εκείνη δύναμη που της αξίζει και που αξίζει στις μάζες της εργατικής τάξης και της νεολαίας.