Στις 8 Δεκέμβρη 2013 από τη συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ, προέκυψαν δύο κείμενα, ένα επίσημο και αναμενόμενο και ένα «ανεπίσημο» και (για κάποιους ) μη αναμενόμενο. Το αναμενόμενο κείμενο είναι η Πολιτική Απόφαση της ΚΕ, ένα κείμενο 2,5 σελίδων στο οποίο γλαφυρά περιγράφεται η εντεινόμενη ανθρωπιστική κρίση της χώρας, η επιμονή της κυβέρνησης Σαμαρά στην υπεράσπιση των καταστροφικών Μνημονίων τα οποία «δεν ανοίγουν την παραμικρή προοπτική εξόδου από την κρίση», η κρίση πολιτικής εκπροσώπησης και το γεγονός ότι παρά την αγανάκτηση δεν υπάρχει «γενικευμένος κοινωνικός ξεσηκωμός».
Στο εν λόγω κείμενο παρόλα αυτά, δεν περιγράφεται ένας ξεκάθαρος στόχος για το κόμμα, πέραν της αυτοδυναμίας στις επόμενες βουλευτικές εκλογές (χαρακτηρίζεται «ρεαλιστικός στόχος»). Επίσης, το μοντέλο διακυβέρνησης που σκοπεύει να υπερασπιστεί ο ΣΥΡΙΖΑ, περιγράφεται απλώς, ως ένα μοντέλο το οποίο επιδιώκει τη συμπαράταξη και την ενεργό συμμετοχή των πιο δημιουργικών τμημάτων της κοινωνίας. Τέλος, σχετικά με το πρόγραμμα διακυβέρνησής του, αναφέρεται μόνο ότι αποτελεί ένα
«πρόγραμμα θετικής εξόδου από την κρίση και προστασίας της κοινωνίας μέσω της παραγωγικής, κοινωνικής, δημοκρατικής οικολογικής και πολιτισμικής ανασυγκρότησης της χώρας».
Τα παραπάνω αποτελούν μια επιφανειακή ανάγνωση του κειμένου. Στην προσπάθεια μας να εμβαθύνουμε σε αυτό, αναζητήσαμε απάντηση σε δυο ουσιαστικά ερωτήματα σχετικά με την κρίση:
α) τη θέση του ΣΥΡΙΖΑ για το χρέος και τα Μνημόνια και
β) τη θέση του ΣΥΡΙΖΑ σχετικά με την Ε.Ε. και το ευρώ.
Στο πρώτο ερώτημα το κείμενο απάντησε με
«διαδικασίες ακύρωσης των μνημονίων, διαχείρισης του χρέους με διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του και επαναδιαπραγμάτευσης των δανειακών συμβάσεων».
Η απάντηση αυτή δεν μας εκπλήσσει, αντίθετα πρέπει να υπογραμμίσουμε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ με συνέπεια από το 2011, υπερασπίζεται την ασαφή θέση «κατάργηση μνημονίων και επαναδιαπραγμάτευση».
Σχετικά με το δεύτερο καίριο ερώτημα του νομίσματος και της μελλοντικής σχέσης της χώρας με την ΕΕ, δεν υπάρχει καμιά αναφορά στο κείμενο.
Όλα τα παραπάνω αφορούν στο επίσημο κείμενο που προέκυψε από τη Συνεδρίαση της ΚΕ, παράλληλα όμως με αυτό, κατατέθηκε και ένα δεύτερο κείμενο από την λεγόμενη Αριστερή Πλατφόρμα του ΣΥΡΙΖΑ, το οποίο παρουσιάστηκε ως «Κείμενο Συμβολής Αριστερής Πλατφόρμας στην 4η Συνεδρίαση της Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ» ένα κείμενο σαφώς ριζοσπαστικότερο και σε κάθε περίπτωση με ξεκάθαρες διατυπώσεις για τα κρίσιμα θέματα της ελληνικής κοινωνίας, το οποίο χωρίς περιστροφές καταδικάζει πολλές από τις επιλογές του «επίσημου» ΣΥΡΙΖΑ. Συγκεκριμένα, στο εν λόγω κείμενο αναφέρεται ότι το βασικό ιδεολογικό εργαλείο του κόμματος θα έπρεπε να είναι ο σύγχρονος, μη δογματικός, ιδεολογικός μαρξισμός του 21ου αιώνα, και όχι ο εκλεκτισμός, η ρευστότητα και η ιδεολογική απροσδιοριστία που καθιστούν κάθε προσπάθεια σισύφεια και χωρίς προοπτική. Η κριτική είναι σκληρή και η τοποθέτηση σαφής. Για την Αριστερή Πλατφόρμα, η τακτική του «ώριμου φρούτου» που ακολουθεί ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ανταποκρίνεται στον προοδευτικό του ρόλο, επισημαίνοντας σε δυο διαφορετικά σημεία ότι «η κυβέρνηση δεν θα πέσει από μόνη της» και τονίζοντας ότι η ανατροπή θα πρέπει να στοχεύει στον σοσιαλισμό.
Η Αριστερή Πλατφόρμα, τίθεται ξεκάθαρα υπέρ της ρήξης με την ΕΕ και τονίζει ότι μια σχεδιασμένη έξοδος από την ευρωζώνη δεν συνιστά καταστροφική επιλογή. Επίσης, στο ίδιο ύφος κατακεραυνώνει το όραμα μιας ουτοπικής Ευρώπης των εθνών, το οποίο έχει ιδεολογικά καταρρεύσει, αλλά παρόλα αυτά, ο ΣΥΡΙΖΑ εξακολουθεί να το υποστηρίζει στα επίσημα κείμενά του (Πολιτική Απόφαση του Ιδρυτικού Συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ, Ιούλιος 2013 «να επαναθεμελιωθούν οι ευρωπαϊκοί θεσμοί»). Η Αριστερή Πλατφόρμα σε αυτό το «Μανιφέστο» επιζητά την «ξανα-ανακάλυψη» των ριζοσπαστικών καταβολών του ΣΥΡΙΖΑ, το ξεπέρασμα των «λογικών αναδίπλωσης» και τη διατύπωση προγραμματικών στόχων χωρίς κενά και αποσιωπήσεις.
Αναφορικά με τα καίρια θέματα του χρέους των μνημονίων της ΕΕ και του ευρώ, οι απαντήσεις Της Αριστερής Πλατφόρμας είναι ξεκάθαρα διατυπωμένες, ήτοι:
Μνημόνια και χρέος
«Μια Ελλάδα που θα απαλλαγεί από την τρόικα και τα μνημόνια και ως εκ τούτου θα ακολουθήσει δρόμους ρήξης με την Ευρωζώνη…»
«Διαγραφή του συντριπτικά μεγαλύτερου μέρους του χρέους με όπλο τη διακοπή αποπληρωμής του».
ΕΕ και ευρώ,
«Η δική μας πρόταση προϋποθέτει την σύγκρουση με τα μεγάλα συμφέροντα σε Ελλάδα και Ευρώπη και αυτή την σύγκρουση πρέπει να την κάνει η ίδια η εργατική τάξη και ο λαός».
«Το παλιό ευρωπαϊκό ιδεώδες που είχε ταυτιστεί με την ΕΕ, έχει καταρρεύσει μαζί με τα ιδεολογήματα που το συνόδευσαν υπό δεξιά ή αριστερή παραλλαγή».
«Η επιλογή του ευρώ έχει καταστεί επιλογή ένταξης στη Γερμανική σφαίρα οικονομικής επιρροής και κηδεμονίας. Σήμερα που οι αυταπάτες διαλύονται φαίνεται καθαρά πως η Ευρωζώνη είναι μια ζώνη νομισματικής και οικονομικής κηδεμονίας του Γερμανικού κατεστημένου…».
«Η επιλογή του ευρώ δεν είναι μια επιλογή ουδέτερου νομίσματος, όπως φαντασιώνονται κάποιοι κύκλοι, αλλά επιλογή ενός σκληρού και άγριου μονεταριστικού φιλελεύθερου προγράμματος…».
«Η ευρωζώνη και η ΕΕ εδώ που έχουν φτάσει δεν μεταρρυθμίζονται ούτε επανιδρύονται ή επαναθεμελιώνονται».
«Εμείς θα συνεχίσουμε να υποστηρίζουμε ότι η σχεδιασμένη έξοδος της Ελλάδας από την ευρωζώνη για την εφαρμογή ενός προοδευτικού προγράμματος, παρά τις δυσκολίες που θα τη συνοδεύσουν στην αρχική φάση, δεν συνιστά μια καταστροφική επιλογή, όπως σκόπιμα προπαγανδίζουν οι κυρίαρχοι κύκλοι».
Όλα τα παραπάνω δεν αφήνουν το παραμικρό ερωτηματικό για τις εσωκομματικές διαφωνίες εντός του «ενιαίου» ΣΥΡΙΖΑ, σχετικά με ουσιαστικές επιλογές πολιτικής δράσης. Η επιπλέον τοποθέτηση της Αριστερής Πλατφόρμας για «απλόχερες πρωτοβουλίες» προς ΚΚΕ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ και εξωκοινοβουλευτική Αριστερά, μεγαλώνει ακόμη περισσότερο την απόσταση που την χωρίζει από το κυρίαρχο ρεύμα. Η απόσταση αυτή αυξάνεται τόσο γρήγορα που μας βάζει στον πειρασμό να σκεφτούμε εάν οι ιδεολογικές διαφωνίες της Αριστερής Πλατφόρμας με τον κυρίαρχο ΣΥΡΙΖΑ είναι λιγότερες από αυτές με το… ΚΚΕ…
