Η δολοφονική επίθεση στην Κωνσταντίνα Κούνεβα αποτέλεσε μια ρωγμή στον πάγο με τον οποίο το σύστημα επιχειρεί να καλύψει τις συνθήκες εργασιακού μεσαίωνα τις οποίες θέλει να επιβάλλει στους εργαζόμενους χωρίς να ανοίξει μύτη.
Όταν στις 11 το βράδυ στις 22 Δεκέμβρη κάποιοι έκαναν Χριστούγεννα ρίχνοντας βιτριόλι στο πρόσωπο και κατόπιν- για να είναι σίγουροι- ανοίγοντας το στόμα της Κωνσταντίνας και αναγκάζοντας την να το καταπιεί, ήθελαν να δώσουν ένα σαφές μήνυμα σε ολόκληρη την κοινωνία και τους εργαζόμενους: όποιος αντιστέκεται θα πεθάνει! Τέτοια δολοφονική επίθεση έχει να δεχτεί συνδικαλιστής από τα μαύρα χρόνια των δεκαετιών του 60 και του 70 όταν το εργατικό κίνημα έχτιζε κυριολεκτικά με αίμα και αγώνα τα σωματεία και τις ομοσπονδίες του.
Τουλάχιστον 50.000 εργαζόμενοι «νοικιάζονται» από 40 δουλεμπορικές εταιρείες σε τράπεζες, ΔΕΚΟ, ξενοδοχεία κ.α. Μόνο στην καθαριότητα απασχολούνται 15.000, στον ΟΤΕ 2.000, στις Τράπεζες 3.000, στα ξενοδοχεία 5.000 κοκ. (ΑΥΓΗ 18.1.09)
Δεν έχουν κανένα συνδικαλιστικό δικαίωμα, δεν φαίνονται σε κανένα χαρτί οι πραγματικές ώρες και οι μισθοί που παίρνουν, μπορούν να απολυθούν ανά πάσα στιγμή χωρίς αποζημίωση ούτε καν δικαίωμα εγγραφής στον ΟΑΕΔ για το επίδομα ανεργίας αφού τις περισσότερες φορές οι εργοδότες τις αναγκάζουν να υπογράφουν εκ των προτέρων την συγκατάθεσή τους για οικειοθελή αποχώρηση! 15.000 γυναίκες δουλεύουν μόνο στην καθαριότητα, για πολλές ώρες, μέσα στα χημικά και τις περισσότερες φορές με κόλπα οι εργοδότες δεν τους δίνουν ούτε καν ένσημα και πολύ περισσότερο τα βαρέα και ανθυγιεινά που δικαιούνται.
Στα διπλανά άρθρα του αφιερώματος του Ξ θα διαβάσετε συνεντεύξεις καθαριστριών από διάφορους χώρους, που σοκάρουν. « COSA NOSTRA» αποκαλεί τους εργοδότες το σωματείο της Κούνεβα, η Παναττική Ένωση Καθαριστριών & Οικιακού Προσωπικού(ΠΕΚΟΠ), σε ανακοίνωσή της. Απειλές, τραμπουκισμοί, στήσιμο εργοδοτικών σωματείων, καθημερινές βρισιές και εξευτελισμοί με αποκορύφωμα την απόπειρα ενάντια στην Κούνεβα.
Από τον Σημίτη…
Το επίσημο κράτος «κωφεύει». Επί κυβερνήσεων Σημίτη ψηφίστηκαν οι νόμοι για την δημιουργία «Ιδιωτικών Γραφείων Ευρέσεως Εργασίας» το 1998 και για την δημιουργία «Εταιρειών Προσωρινής Απασχόλησης» το 2001 δίνοντας το πράσινο φως στα τσακάλια του χώρου να εφορμήσουν. Οι περιβόητες Συμπράξεις Δημόσιου Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ) και τα προγράμματα stage συμπλήρωσαν το παζλ και έδωσαν πεδίο δόξης λαμπρό στους εργολάβους.
Οι σικ εκφράσεις όπως flexicurity που σημαίνει ευελιξία με ασφάλεια και πρωτοεμφανίστηκε στην Πράσινη Βίβλο της ΕΕ το 1997 έδωσαν το αναγκαίο ιδεολογικό μπακγκράουντ πίσω από το οποίο κρυβόταν μια από τις μεγαλύτερες επιθέσεις του κεφαλαίου στους εργαζόμενους. Δουλειά με τη μέρα ή το μήνα. Καμία κάλυψη από τις εθνικές συλλογικές συμβάσεις. Αλλαγή αντικειμένου ανά πάσα στιγμή. Καμία σταθερότητα στα ωράρια. Μισθοί χαμηλότεροι και από τα κατώτερα όρια. Χτύπημα και διάσπαση του συνδικαλιστικού κινήματος με τη δημιουργία στρατιών εργαζομένων με διαφορετικό εργοδότη και καθόλου δικαιώματα.
Το σύγχρονο «πρεκαριάτο» από τον όρο precarity που σημαίνει επισφαλής είναι πια γεγονός. Η επισφαλής εργασία είναι μια ακόμα απόδειξη του μέλλοντος που επιφυλάσσει το σύστημα σε ολόκληρη την κοινωνία. Η διεθνής οικονομική κρίση που εντείνει την ανασφάλεια και το φόβο στους εργαζόμενους δίνει το έναυσμα ώστε οι σημερινοί επισφαλείς εργαζόμενοι να αυξηθούν δραματικά τα επόμενα χρόνια.
…στον Γιακουμάτο
Η κυβέρνηση της ΝΔ έβγαλε επί υπουργίας Γιακουμάτου εγκύκλιο για το θέμα της επισφάλειας που προέτρεπε τις ΔΕΚΟ και τα ΝΠΔΔ «να συμπεριλάβουν ως βασικό όρο στις συμβάσεις με τους εργολάβους την τήρηση των όρων της εργατικής νομοθεσίας. Αν παραβιαζόντουσαν οι όροι να καταγγέλλεται η σύμβαση με την ανάδοχο εταιρεία». Μέχρι σήμερα δεν υπάρχει ούτε ένας έκπτωτος εργολάβος σε ΔΕΚΟ ή νοσοκομείο. Ο ίδιος ο γενικός γραμματέας του υπουργείου Απασχόλησης Δ. Κοντός παραδέχτηκε στον ραδιοφωνικό σταθμό ΣΚΑΪ ότι οι εργολάβοι σε αυτό τον τομέα εκδηλώνουν «έντονη παραβατικότητα, η οποία όμως επικαλύπτεται από τη νομιμότητα».(ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 18.1.09)
Όσον αφορά την αστυνομία; Ήταν τόσο προκλητική η αδιαφορία της που αναγκάστηκε η εισαγγελέας Ε. Ράικου να στείλει πίσω το φάκελο ζητώντας νέα έρευνα της υπόθεσης Κούνεβα από την αρχή.
Οι συνδικαλιστικές ηγεσίες
Οι ηγεσίες του επίσημου συνδικαλιστικού κινήματος έλαμψαν για μια ακόμη φορά δια της απουσίας τους. Η ΓΣΕΕ έκανε 10 μέρες να βγάλει ανακοίνωση για το θέμα. Οργάνωσε συνέντευξη τύπου για να παρουσιάσει έρευνα του ΙΝΕ για τις καθαρίστριες που είχε γίνει με τη συμβολή της ΠΕΚΟΠ και δεν κάλεσε την ΠΕΚΟΠ στην παρουσίαση. Τέλος, δεν συμμετείχε καν στην πορεία που οργανώθηκε για την Κούνεβα 1 μήνα μετά (στις 22 Γενάρη).
Η ΑΔΕΔΥ απλώς κάλεσε -χωρίς καμία εκστρατεία ή πρωτοβουλία- για συμμετοχή στο συλλαλητήριο ενώ το σωματείο των εργαζομένων στον ΗΣΑΠ που είναι ο χώρος που δούλευε η Κούνεβα, έκανε μια δίωρη στάση εργασίας ακριβώς 32 μέρες μετά την επίθεση στην Κωνσταντίνα.
Το ΚΚΕ και το ΠΑΜΕ που έχουν τα δικά τους σωματεία σφραγίδες στο χώρο των καθαριστριών που δρουν ανταγωνιστικά στην ΠΕΚΟΠ, δεν έκαναν τίποτα ουσιαστικό για το θέμα της Κούνεβα εκτός από μία συζήτηση(!!) στο ΕΚΑ στις 26 Γενάρη.
Πλατύ κίνημα συμπαράστασης
Παρόλα αυτά ένα πλατύ κίνημα συμπαράστασης έχει ήδη δημιουργηθεί από τα κάτω. Δεκάδες πρωτοβάθμια σωματεία, συνδικαλιστές, γυναικείες και αντιρατσιστικές οργανώσεις, πολιτικοί φορείς της αριστεράς έχουν συγκροτήσει μαζικές επιτροπές με πετυχημένες παρεμβάσεις και διαδηλώσεις. Αυτό το κίνημα πρέπει να συνεχιστεί και να επεκταθεί.
Να βάλει ένα μεγάλο στόχο για τον εαυτό του που θα είναι και η καλύτερη δικαίωση για τον αγώνα της Κωνσταντίνας που δίνει την δική της μάχη μέσα στην Μονάδα Αυξημένης Φροντίδας του Ευαγγελισμού: την συνδικαλιστική οργάνωση των επισφαλώς εργαζομένων και την ανατροπή των σχεδίων του κεφαλαίου.
ΑΙΤΗΜΑΤΑ
Παροχή πλήρους σύνταξης και κάλυψης όλης της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης από το δημόσιο για την Κούνεβα. Κάλυψη των αναγκών του παιδιού της για σπουδές.
Σύλληψη και παραδειγματική τιμωρία των ηθικών και φυσικών αυτουργών της δολοφονικής επίθεσης.
Διαχειριστικός έλεγχος στην εταιρεία ΟΙΚΟΜΕΤ που έχει αναλάβει την καθαριότητα στον ΗΣΑΠ από ορκωτούς λογιστές, επιθεώρηση εργασίας, συνδικάτα (ΓΣΕΕ, ΕΚΠ, σωματείο ΗΣΑΠ κτλ)
Κατάργηση των ΣΔΙΤ. Έξω οι εργολάβοι από το Δημόσιο. Κλείσιμο όλων των δουλεμπορικών εταιρειών. Κατάργηση των νόμων 2639/98 & 2695/2001 που επιτρέπουν τα πιο πάνω.
Στήριξη στην ΠΕΚΟΠ και στα ήδη υπάρχοντα σωματεία καθαριστριών από το συνδικαλιστικό κίνημα. ’νοιγμα των συνδικάτων των ΔΕΚΟ στους επισφαλείς εργαζόμενους έλληνες και ξένους. Όπου αυτό δεν είναι δυνατό υποστήριξη για την δημιουργία νέων συνδικάτων στους χώρους.
Πλατιά εκστρατεία ενημέρωσης στους χώρους, παράλληλη συντονισμένη πίεση σε ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ-ΕΚ και προετοιμασία για την οργάνωση μιας πρώτης μαζικής και πετυχημένης πανελλαδικής απεργίας αρχικά κατά χώρο (π.χ. καθαρίστριες που είναι και οι περισσότερες) και έπειτα συνολικά.
Κατάργηση της επισφαλούς εργασίας! Πρόσληψη όλων των εργαζομένων που σήμερα εργάζονται κάτω από αυτές τις συνθήκες με συμβάσεις αορίστου χρόνου!
Πλήρης και σταθερή δουλειά για όλους τους εργαζόμενους.
Τάκης Γιαννόπουλος
Δημιουργία της «Καμπάνιας αλληλεγγύης στην Κωνσταντίνα Κούνεβα-ενάντια στην εργοδοτική τρομοκρατία και την εργασιακή επισφάλεια»
Στις αρχές του 2009, πάρθηκε η πρωτοβουλία από εργαζόμενους, συνδικαλιστές, φοιτητές, με σημείο αναφοράς τον ευρύτερο χώρο του ΣΥΡΙΖΑ, να φτιαχτεί μια επιτροπή αλληλεγγύης στην Κωνσταντίνα Κούνεβα. Για το σκοπό αυτό αλλά και για να αποφασιστεί το αντικείμενο αυτής της επιτροπής, την Παρασκευή 16 Γενάρη, έγινε μια πρώτη εκδήλωση στο κέντρο της Αθήνας, στα γραφεία της ΟΤΟΕ.
Δημιουργία επιτροπής-καμπάνιας
Η εκδήλωση αυτή είχε αρκετά μεγάλη απήχηση. Περισσότεροι από 120 άνθρωποι όλων των ηλικιών και των χώρων πέρασαν για να δηλώσουν έμπρακτα την αλληλεγγύη τους στην άτυχη συνδικαλίστρια, αλλά και για να προσφέρουν τις ιδέες τους για την περαιτέρω δράση. Ακούστηκαν πολλές και πρωτότυπες ιδέες για δράσεις, την παράσταση όμως έκλεψαν οι συναδέλφισσες της Κωνσταντίνας Κούνεβα και μέλη της ΠΕΚΟΠ, που μας συγκίνησαν και μας ενέπνευσαν με τη σεμνότητα και την αγωνιστικότητά τους. Η κατάληξη ήταν η δημιουργία της επιτροπής καθώς και η σύσταση ενός ανοιχτού συντονιστικού οργάνου το οποίο θα αναλάβει την οργάνωση των δράσεων της επιτροπής αυτής.
Η επιτροπή αυτή μετονομάστηκε σε «Καμπάνια αλληλεγγύης στην Κωνσταντίνα Κούνεβα-ενάντια στην εργοδοτική τρομοκρατία και την εργασιακή επισφάλεια».
Ενημέρωση-συντονισμός
Για όσους συμμετέχουμε στην επιτροπή αυτή, πρώτος στόχος είναι η πλατύτερη δυνατή ενημέρωση στον μέσο πολίτη για το θέμα. Ακόμα και σήμερα οι περισσότεροι πολίτες αυτής της χώρας, δεν ξέρουν τι έχει συμβεί, μιας και το σύνολο των ΜΜΕ το κρύβουν επιμελώς. Η έκδοση λοιπόν αφίσας και προκήρυξης είχε ως στόχο ακριβώς αυτή την πλατιά ενημέρωση.
Δεύτερος στόχος είναι ο συντονισμός με την επιτροπή που φτιάχτηκε από τα πρωτοβάθμια σωματεία. Η συνεργασία με άλλους σχηματισμούς της αριστεράς για κοινές δράσεις πάνω σε τέτοια κομβικά για τους εργαζόμενους ζητήματα είναι μονόδρομος και φαίνεται πως μπορεί να προχωρήσει. Η επιτροπή μας έδειξε πως είναι διατεθειμένη να ξεπεράσει μικροκομματικές σκοπιμότητες, αυτό φάνηκε άλλωστε από την συμμετοχή μας στην διαδήλωση την οποία κάλεσαν τα πρωτοβάθμια σωματεία. Υπάρχει ανοιχτός δίαυλος επικοινωνίας μεταξύ των 2 επιτροπών, κάτι που πρέπει να συνεχιστεί και να διευρυνθεί.
Επαφή με χώρους-δημιουργία επιτροπών στις γειτονιές και παντού
Τρίτος στόχος είναι το να έρθουμε σε επαφή με χώρους που πλήττονται από την εργασιακή επισφάλεια. Ήδη έγινε μια επίσκεψη, μαζί και με την ΠΕΚΟΠ στον Ερυθρό Σταυρό, όπου οι εργαζόμενες στην καθαριότητα είναι θύματα αυτού του εργασιακού μεσαίωνα. Κάτι παρόμοιο προγραμματίζεται και για το Σισμανόγλειο στο άμεσο μέλλον.
Τέταρτος στόχος, αλλά όχι τελευταίος από άποψη σημασίας, είναι να ανοίξει το ζήτημα της εργοδοτικής τρομοκρατίας και της εργασιακής επισφάλειας. Το καθεστώς των εργολαβιών, που ισχύει πλέον σε όλους τους χώρους του δημοσίου, η ενοικίαση εργαζομένων που αποτελεί τον κανόνα στις προσλήψεις νέων εργαζομένων ακόμα και στις «κρατικές» τράπεζες, η μαύρη εργασία αλλά και το καθεστώς επισφάλειας που υπάρχει παντού, είναι οι στόχοι που θέλει να χτυπήσει αυτή η Καμπάνια. Η συλλογή υπογραφών αλληλεγγύης στην Κούνεβα, το μάζεμα χρημάτων για την οικονομική της ενίσχυση σε μια σειρά από χώρους «απασχολήσιμων» (ντιλιβεράδικα, καφετέριες, εμπορικά κέντρα) είναι ένα πρώτο βήμα. Η δημιουργία όμως επιτροπών, στις οποίες να συμμετέχουν όλοι οι παραπάνω, είναι το δεύτερο και πολύ κρίσιμο βήμα. Σε γειτονιές, σε σχολεία και σχολές, σε χώρους δουλειάς, μπορούμε να συντονίσουμε τη δράση μας με εκδηλώσεις, μοίρασμα υλικού, προβολές ταινιών, ακτιβισμούς, τοπικές πικετοφορίες και κινητοποιήσεις. Μέσω των επιτροπών αυτών, μπορούμε λόγου χάρη να έρθουμε σε επαφή με τον ντιλιβερά της γειτονιάς, την καθαρίστρια του γειτονικού σχολείου, τον άνεργο, τον φοιτητή που κάνει ιδιαίτερα και να συντονίσουμε τη δράση όλων αυτών.
Συνεντεύξεις με εργαζόμενες στο χώρο της καθαριότητας
Συνέντευξη της Βάσως Τσούνη, αντιπροέδρου της ΠΕΚΟΠ (Πανελλήνιας Ένωσης Καθαριστριών και Οικιακού Προσωπικού), του σωματείου που είναι γραμματέας η Κωνσταντίνα Κούνεβα
Έχουμε κάτι νεότερο για την υγεία της Κωνσταντίνας;
Η κατάσταση είναι κρίσιμη και στάσιμη. Ελπίζουμε να γυρίσει σύντομα κοντά μας.
Τόσα χρόνια στο χώρο, έχετε ξαναδεί κάποια παρόμοια επίθεση;
Ποτέ. Μόνο με την υπόθεση Λαμπράκη μπορώ να συγκρίνω την ιστορία αυτή. Όπως ξέρουμε, έχει γραφτεί άλλωστε και στις εφημερίδες, η Κωνσταντίνα δεχόταν απειλές, τόσο για τη ζωή της, όσο και για τη ζωή του παιδιού της.
Ποια πιστεύετε πως είναι τα μεγαλύτερα προβλήματα του κλάδου;
Από πού να ξεκινήσει και πού να τελειώσει κανείς. Πρώτα από όλα, δεν υπάρχουν στην ουσία βαρέα ένσημα. Μόνο οι εργαζόμενες σε νοσοκομεία και πανεπιστήμια είναι σε καθεστώς βαρέων. Όλες οι υπόλοιπες, αν δουλεύουν κάτω από 30 ώρες τη βδομάδα, δεν παίρνουν βαρέα. Όπως καταλαβαίνετε, ακόμα και 35 ώρες να δουλεύουν κάποιες, αναγκάζονται να δηλώνουν πως δουλεύουν για 30 και να πληρώνονται τις υπόλοιπες ώρες «μαύρα», ώστε να μην παίρνουν βαρέα.
Τα προγράμματα stage και η μαύρη εργασία είναι νόμος. Για παράδειγμα, στον Ερυθρό Σταυρό, οι εργαζόμενες στην καθαριότητα πληρώνονται με 400 ευρώ για 12 ώρες δουλειάς. Ξέρω ότι παρόμοια πράγματα συμβαίνουν στο Σισμανόγλειο και αλλού.
Θα έπρεπε να υπάρχουν αναρτημένοι πίνακες, όπως υποχρεώνει τους εργοδότες ο νόμος σε κάθε χώρο δουλειάς, που να αναγράφονται οι εργαζόμενες και τα ακριβή ωράρια εργασίας τους. Έτσι θα μπορούσε η επιθεώρηση εργασίας να κάνει τους ελέγχους της και να ανακαλύπτει τις παρανομίες των εργοδοτών. Δυστυχώς, τέτοιοι πίνακες δεν υπάρχουν πουθενά, έτσι βγαίνει η δουλειά με το μισό προσωπικό, οι εργολάβοι βάζουν στην τσέπη τα λεφτά και κανείς δεν ενδιαφέρεται για τα δικά μας δικαιώματα.
Σε ποιο βαθμό είναι μέλη του σωματείου οι εργαζόμενες στην καθαριότητα;
Όχι σε μεγάλο βαθμό. Αυτό θέλουμε να πετύχουμε στην ΠΕΚΟΠ, να εγγράψουμε κάθε καθαρίστρια, κι ας δουλεύει σε σπίτια ή οπουδήποτε. Στον κλάδο υπάρχει πολύς φόβος λόγω της μεγάλης προσφοράς εργατικού δυναμικού. Ειδικά οι μετανάστριες-εργαζόμενες φοβούνται όχι μόνο για τη δουλειά τους αλλά και για την παραμονή τους στην Ελλάδα και δεν διεκδικούν πάντα τα δικαιώματά τους.
Συνεργάζεστε με άλλα σωματεία, επιχειρησιακά ή κλαδικά; Τι λες για διάφορες φήμες που ακούγονται, ακόμα και για την ύπαρξη εργοδοτικών σωματείων;
Πάντα συνεργαζόμαστε με όσους θέλουν να συνεργαστούμε. Κάποια σωματεία όμως, δυστυχώς, δεν στέκονται στο ύψος των περιστάσεων. Ακούγονται πολλά για το σωματείο της ΟΙΚΟΜΕΤ (της εργολαβικής επιχείρησης στην οποία δούλευε η Κούνεβα ως νοικιαζόμενη εργαζόμενη στον ΗΣΑΠ) αλλά και για το σωματείο εργαζομένων του ΗΣΑΠ. Εγώ δεν ξέρω αν ένα σωματείο είναι εργοδοτικό, ούτε θα κάτσω να ασχοληθώ. ’λλωστε, είναι συνηθισμένο φαινόμενο κάποιοι, για μικροκομματικούς λόγους, να συκοφαντούν ως εργοδοτικό κάποιο σωματείο, μπορεί όμως και να ισχύει σε κάποιες περιπτώσεις. Θεωρώ όμως, ότι το σωματείο των εργαζομένων του ΗΣΑΠ θα έπρεπε να κάνει κάτι δυναμικότερο για το θέμα. Η προκήρυξη απλά μιας 2ωρης στάσης εργασίας τη μέρα της πορείας για την Κούνεβα είναι προκλητική. Αυτό που συνέβη στην Κωνσταντίνα θα μπορούσε να συμβεί σε οποιονδήποτε άλλο μέσα στον ΗΣΑΠ, ας το καταλάβουν όλοι καλά αυτό.
Ποιο είναι το κύριό σας αίτημα, πέρα από τους συστηματικούς ελέγχους από την επιθεώρηση εργασίας;
Απαιτούμε να πιαστούν οι δράστες της επίθεσης στην συνάδελφό μας και να τιμωρηθούν παραδειγματικά. Επίσης ζητάμε να σταματήσουν οι εργολαβίες στις δημόσιες υπηρεσίες και οι εργαζόμενες στην καθαριότητά τους να πληρώνονται από το δημόσιο, χωρίς μεσάζοντες. Αυτό θα συνέφερε και εμάς, που θα πληρωνόμασταν κανονικά και όχι 400 ευρώ το 12ωρο, αλλά και το κράτος, αφού θα κοστίζαμε πολύ λιγότερο στους φορολογούμενους από ότι κοστίζουμε τώρα. Πρέπει να σταματήσουν να υπάρχουν οι μεσάζοντες, που θυμίζουν δουλεμπόρους. Ας παλέψουμε για αυτό, το χρωστάμε στην Κωνσταντίνα.
Συνέντευξη με τη Μαριάνα Αράπογλου, μέλος της προσωρινής διοικούσας του σωματείου εργαζομένων εστίασης και καθαριότητας κλάδου Υγείας Αττικής (Σισμανόγλειο)
Ποια είναι τα βασικά προβλήματα στο χώρο σας;
Τα ένσημα που δεν έχουμε. Έχουμε πάρει μόνο 5 ένσημα για το Σεπτέμβρη του 08 και δεν ξέρουμε τι θα γίνει.
Ο μισθός μας. ’λλα υπογράφουμε άλλα παίρνουμε. Εγώ υπογράφω ότι παίρνω 880 καθαρά και στο χέρι παίρνω 620 ευρώ. Το ίδιο συμβαίνει με όλες τις συναδέλφισσες.
Όταν υπογράφουμε τις συμβάσεις δεν αφήνουν να διαβάσουμε τι λένε. Βάζουν σκόπιμα μπροστά ένα βιβλίο ή το χέρι τους για να μη βλέπουμε τα ποσά. Λένε ότι παίρνουμε 1170 μεικτά- 880 καθαρά και εμείς παίρνουμε 620.
Δουλεύουμε 7 ώρες κάθε μέρα και δεν ξέρουμε τι ωράρια γράφουν στις συμβάσεις.
Επικρατεί καθεστώς τρομοκρατίας από την εταιρεία με βρισιές και απειλές.
Είχαμε 8 απολύσεις πριν τον Δεκέμβρη. Εμένα με απολύσαν γιατί πήγα στο ΙΚΑ να ρωτήσω για τα ένσημα. Μου είπαν ότι προσβάλλω την εταιρεία.
Πως είναι το κλίμα μετά τη δημιουργία σωματείου στο χώρο σας;
Πολύ καλύτερα για όλους μας. Το σωματείο φτιάχτηκε το Νοέμβρη. Και πριν ένα χρόνο περίπου είχε γίνει προσπάθεια να φτιαχτεί αλλά λόγω του φόβου δεν έγινε.
Τώρα τα καταφέραμε και το σωματείο έχει 50 μέλη σε σύνολο 70 περίπου εργαζομένων. Όλες οι απολύσεις πάρθηκαν πίσω μόλις κάναμε την πρώτη μας κινητοποίηση στο νοσοκομείο που κράτησε μισή μέρα. Πήγαμε με μέλη του σωματείου του Σισμανόγλειου και της Ομοσπονδίας Ιδιωτικών Υπαλλήλων στη διοίκηση του νοσοκομείου και στην εταιρεία και όλα ήταν μέλι γάλα.
Ξέρουμε ότι τους ενοχλεί το σωματείο. Στην επόμενη γενική συνέλευσή μας θα δούμε το πώς θα προχωρήσουμε.
Συνέντευξη από εργαζόμενη στο χώρο της καθαριότητας, ανώνυμη για ευνόητους λόγους
Σε ποιο χώρο δουλεύεις;
Δουλεύω στην υπηρεσία καθαριότητας του αεροδρομίου, σε έναν μεγαλοεργολάβο του χώρου.
Ποιες είναι οι συνθήκες εργασίας σου;
Όπως είναι σε όλο τον κλάδο. Αυτή η δουλειά είναι κάτεργο. Πληρωνόμαστε κάθε 3 μήνες, και είμαστε και ευχαριστημένες. Ο συγκεκριμένος εργολάβος που δουλεύουμε, έχει πολλές άλλες δουλειές, έτσι μας μετακινεί από υπηρεσία σε υπηρεσία, χωρίς να νοιάζεται για το αν μπορούμε να πάμε, αν είναι μακριά από τα σπίτια μας. Αν δεν θέλουμε να δουλέψουμε, μας διώχνει και προσλαμβάνει καινούριες καθαρίστριες, που λόγω της ανεργίας, παρακαλάνε για δουλειά.
Πόσες εργαζόμενες μπορεί να απασχολεί ένας εργολάβος;
Κάποιοι μεγαλοεργολάβοι, με σχέσεις με ανθρώπους της εξουσίας, που παίρνουν τις μεγάλες δουλείες (νοσοκομεία, ΜΕΤΡΟ, ΗΣΑΠ,) μπορεί να απασχολούν ακόμα και 200-300 εργαζόμενες. Βέβαια, στις συμβάσεις που υπογράφουν, αλλά δεν τηρούν, βρίσκονται τα μεγάλα υπερκέρδη τους. Αν για παράδειγμα η σύμβαση αναφέρει πως πρέπει σε έναν χώρο να υπάρχουν 50 καθαρίστριες αλλά υπάρχουν 30 που βγάζουν τη δουλειά των 50, τότε ο εργολάβος έχει τεράστια κέρδη, που κανείς δεν ελέγχει.
Είσαι σε καθεστώς βαρέων;
Ναι, είμαι. Όμως, δεν είναι όλες. Παρά το ότι αισθάνομαι να δουλεύω σε μεσαιωνικές συνθήκες, ακούω από άλλους συναδέλφους πολύ χειρότερες καταστάσεις, έτσι ώστε εγώ να αισθάνομαι τυχερή. Για παράδειγμα, έχω φίλη στο Αττικό Νοσοκομείο, που δουλεύει 8ωρο με 560 ευρώ. Ξέρω ότι οι γυναίκες που δουλεύουν στα βαγόνια του ΟΣΕ, δεν έχουν καν βαρέα ένσημα.
Τα εργατικά ατυχήματα είναι συχνά στον χώρο σας;
Από το 1973 που δουλεύω σε αυτόν τον χώρο έχω δει πολλά ατυχήματα, καθαρίστριες να πέφτουν από σκάλες και να χτυπάνε άσχημα ακόμα και στο κεφάλι.
Πόσες φορές έχεις δει την επιθεώρηση εργασίας να κάνει έλεγχο όλα αυτά τα χρόνια που δουλεύεις;
Μια δυο φορές, και μάλιστα οι έλεγχοι ήταν αναμενόμενοι και στημένοι. Οι μεγαλοεργολάβοι αυτοί καταφέρνουν να είναι πάντα νόμιμοι και τυπικοί, κανείς δεν μπορεί να τους πειράξει. Αν χρειαστεί, εκβιάζουν τις εργαζόμενες να δηλώσουν πως παίρνουν τα νόμιμα σε μισθούς και υπερωρίες, αλλιώς θα τις διώξουν.
Τι σε ενοχλεί περισσότερο σε αυτή τη δουλειά;
Με ενοχλεί κυρίως το πώς μας φέρονται τα αφεντικά μας. Μας μεταχειρίζονται σαν σκουπίδια, σαν τα απορρίμματα που πετάμε στους κάδους των αχρήστων. Οι καθαρίστριες, μετά και από την επίθεση στη συνάδελφό μας την Κούνεβα, έχουν πολλή οργή μαζεμένη. Όλα αυτά που τραβάμε τόσα χρόνια, οι εξευτελισμοί, οι αγγαρείες, βγαίνουν τώρα στην επιφάνεια. Η Κούνεβα μας έδειξε πως δεν πρέπει να φοβόμαστε να παλέψουμε για το δίκιο μας, αυτό είναι η μεγαλύτερη απόδειξη πως αυτό που έπαθε έπιασε τόπο.
