Σήμερα, 13/11 ο υφυπουργός Παιδείας ανακοίνωσε ότι μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου θα έχει ολοκληρωθεί η διαδικασία διαγραφής των λεγόμενων αιώνιων φοιτητών από τα ελληνικά πανεπιστήμια. Αυτή η μαζική εκκαθάριση αναμένεται να στερήσει τη φοιτητική ιδιότητα από 280.000 ως 290.000 φοιτητές και φοιτήτριες.
Η κυβέρνηση επιμένει με εμμονή στις μαζικές διαγραφές φοιτητών και τη θέσπιση ανώτατων ορίων φοίτησης για τη δήθεν διαφύλαξη της καλής λειτουργίας αλλά και του κύρους του Πανεπιστημίου.
Στο μεταξύ, με μια ματιά σε στατιστικά άλλων Ευρωπαϊκών χωρών μέσος όρος αποφοίτησης στα ν+3 χρόνια σπουδών αποτελεί το 67% των φοιτητών στις χώρες που εξετάστηκαν. Σ’ αυτό το εύρος ανήκει και η Ελλάδα, με το Υπουργείο Παιδείας να δίνει ποσοστό ολοκλήρωσης σπουδών το 70%.
Συγκεκριμένα για το ΕΚΠΑ, σύμφωνα με άρθρο της ναυτεμπορικής για το 2022, το 26,49% παίρνει πτυχίο στα ν χρόνια, μόλις ένας στους τέσσερις. Ποσοστό 46,11% ολοκληρώνει τις σπουδές του σε ν+2 έτη και το 27,39% πήρε το πτυχίο του μετά τα 6 έτη. Όπως φαίνεται οι φοιτητές στην Ελλάδα δεν είναι ούτε τεμπέληδες ούτε βρίσκονται μακριά από τα «ευρωπαϊκά στάνταρ» με τα οποία θέλει να ευθυγραμμιστεί η κυβέρνηση.
Επιπλέον οι λεγόμενοι «αιώνιοι» φοιτητές δεν προκαλούν καμία οικονομική επιβάρυνση στα πανεπιστημιακά ιδρύματα καθώς δεν λαμβάνουν συγγράμματα, σίτιση ή στέγαση και δεν χρησιμοποιούν τις υποδομές των πανεπιστημίων.
Η κυβέρνηση όμως σε αυτούς φορτώνει όλα τα προβλήματα λειτουργίας των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων χωρίς να καλύπτει καμία από τις σοβαρότατες ελλείψεις που επανειλημμένα τονίζουν οι εκπαιδευτικοί. Στην ουσία οι «αιώνιοι φοιτητές» αποτελούν τον ιδανικό αποδιοπομπαίο τράγο για την κυβέρνηση.
Οι σοβαρές ελλείψεις σε καθηγητές και προσωπικό, οι ανάγκες για εκσυγχρονισμό και συντήρηση των υποδομών, οι ανάγκες για ενίσχυση της φοιτητικής μέριμνας είναι ψιλά γράμματα για την κυβέρνηση. Αν η κυβέρνηση ήθελε να χτυπήσει πραγματικά το πρόβλημα των φοιτητών που αργούν να πάρουν πτυχίο ή παρατάνε τις σπουδές τους έπρεπε να ασχοληθεί με τα παραπάνω προβλήματα και να προσφέρει ένα περιβάλλον και τις οικονομικές συνθήκες (υποτροφίες, δωρεάν σίτιση και στέγαση, κτλ) ώστε να μπορούν οι φοιτητές να αφιερωθούν στις σπουδές τους.
Όμως, η κυβέρνηση δεν αντιμετωπίζει ουσιαστικά κανένα από τα παραπάνω προβλήματα, αντ’ αυτού εντατικοποιεί τα προγράμματα σπουδών, αυξάνει την απαιτητικότητα των σπουδών, ιδίως για φοιτητές που αντιμετωπίζουν δυσκολίες, και
προωθεί την επιχειρηματική λειτουργία των πανεπιστημίων κτλ. Όλα αυτά δεν θα μειώσουν, αλλά θα αυξήσουν τον αριθμό των φοιτητών που καθυστερούν ή παρατάνε τις σπουδές τους.
Και έτσι, θα τροφοδοτηθούν με πελατεία τα κάθε λογής ιδιωτικά παραρτήματα ιδρυμάτων. Κάποιος θα μπορούσε να πει ότι αυτό είναι ακριβώς που θέλουν τα ιδιωτικά συμφέροντα που διαπλέκονται με την κυβέρνηση, αλλά θα λέγαμε ότι αυτό είναι υπερβολικό και κακοπροαίρετο σχόλιο…
