Ανάμεσα σε 78.000 και 211.000 μικροσκοπικά κομματάκια πλαστικού (γνωστά ως μικροπλαστικά και νανοπλαστικά) εκτιμάται ότι προσλαμβάνει ο μέσος άνθρωπος στη διάρκεια ενός έτους μέσω της τροφής και του νερού που καταναλώνει, αλλά και του αέρα που αναπνέει. Σύμφωνα μάλιστα με πρόσφατη έρευνα, τα μικροσκοπικά αυτά κομματάκια πλαστικού έχουν την τάση να συγκεντρώνονται κατά κύριο λόγο στον ανθρώπινο εγκέφαλο και δευτερευόντως στα υπόλοιπα όργανα. Επιπλέον, βρέθηκε ότι άνθρωποι οι οποίοι είχαν διαγνωστεί με άνοια, είχαν δέκα φορές μεγαλύτερη συγκέντρωση μικροπλαστικών στον εγκέφαλό τους σε σχέση με όσους δεν είχαν την πάθηση, εύρημα που δημιουργεί το ερώτημα κατά πόσο τα μικροπλαστικά μπορεί να αποτελούν επιβαρυντικό παράγοντα για την ασθένεια. Σε κάθε περίπτωση πάντως, παλιότερες έρευνες έχουν επιβεβαιώσει ότι τα μικροπλαστικά ενοχοποιούνται για παθήσεις των πνευμόνων, της καρδιάς και για διάφορες μορφές καρκίνου.
Την ίδια ώρα η Αμερικανική Πνευμονολογική Ένωση ανακοινώνει ότι πλέον περίπου οι μισοί Αμερικανοί, δηλαδή 156 εκατομμύρια άνθρωποι, ζουν σε περιοχές επιβαρυμένες με μεγάλες ποσότητες αερίων ρύπων, με αποτέλεσμα να αναπνέουν καθημερινά επικίνδυνο αέρα. Ο αριθμός αυτός είναι αυξημένος κατά 16% σε σχέση με τον αντίστοιχο της περασμένης χρονιάς. Όπως και τα μικροπλαστικά, η αέρια ρύπανση ενοχοποιείται για μια μεγάλη γκάμα παθήσεων, από άσθμα και καρδιολογικά προβλήματα μέχρι καρκίνο του πνεύμονα, εγκεφαλικά, κα.
Στο μεταξύ τίποτα από τα παραπάνω δεν φαίνεται να απασχολεί κυβερνήσεις και πολυεθνικές παγκόσμια, που συνεχίζουν να παράγουν τεράστιες ποσότητες πλαστικού (κυρίως για συσκευασίες) αντί να αναζητήσουν ασφαλείς εναλλακτικές και βέβαια επιμένουν να ενισχύουν τη χρήση ρυπογόνων μορφών ενέργειας που βασίζονται στα ορυκτά καύσιμα, είτε πρόκειται για τη βιομηχανία, τις μετακινήσεις, τη θέρμανση, κλπ.
