Το νέο ηχητικό ντοκουμέντο που ήρθε στη δημοσιότητα δύο σχεδόν χρόνια μετά το έγκλημα στα Τέμπη κόβει την ανάσα, προκαλεί βαθιά θλίψη, αλλά και μεγάλη οργή, φέρνοντας κάθε έναν και κάθε μια που το ακούει ακόμη πιο κοντά στην αγωνία των ανθρώπων που σκοτώθηκαν κατά τη σύγκρουση των τραίνων τον Φλεβάρη του 2023. Στα ηχητικά του 112 άνθρωποι που ζητάνε βοήθεια, φωνάζουν ότι τους τελειώνει το οξυγόνο, ότι πονάνε, κραυγές και εκρήξεις, συνθέτουν το εφιαλτικό πειστήριο του εγκλήματος.
Η σύγκρουση των τραίνων έχει καταγραφεί από μία κάμερα ασφαλείας σε κτίριο της Κοινοπραξίας Μαλιακός-Κλειδί και από δύο κάμερες ελέγχου κυκλοφορίας του Αυτοκινητόδρομου Αιγαίου, ενώ και τα τρία βίντεο περιλαμβάνονται στο πόρισμα των πραγματογνωμόνων που έχουν ορίσει οι συγγενείς των θυμάτων.
Από το πόρισμα των πραγματογνωμόνων και τα βίντεο προκύπτει με σαφήνεια ότι στο τραίνο υπήρχαν εύφλεκτα υλικά που προκάλεσαν πυρκαγιά. Αυτή εκτιμάται ότι ευθύνεται για τουλάχιστον 30 θανάτους. Δηλαδή 30 άτομα επιβίωσαν της σύγκρουσης, αλλά σκοτώθηκαν από άλλη αιτία!
Διόλου τυχαία άλλωστε, «εξαφανίστηκε» το σχετικό βίντεο από τη φόρτωση του τραίνου στον σιδηροδρομικό σταθμό της Θεσσαλονίκης.
Την ίδια ώρα, βίντεο που τραβήχτηκε από drone της Πυροσβεστικής δείχνει ομάδα ανθρώπων με πολιτικά και ανακλαστικά γιλέκα να ψάχνουν με φακούς στις γραμμές και στα συντρίμμια, ώρες μετά το δυστύχημα. Πρόκειται για ένα ακόμη στοιχείο που προκαλεί υποψίες, καθώς σύμφωνα με τους πραγματογνώμονες δεν πρόκειται για πυροσβέστες ή αστυνομικούς, δεν αναζητούν επιζώντες, ούτε έχουν κάποια σχέση με την επιχείρηση διάσωσης.
Δύο χρόνια μετά, οι ένοχοι κυκλοφορούν ελεύθεροι
Στις 28 Φεβρουαρίου του 2023, 57 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους και ακόμα δεν έχουν τιμωρηθεί οι ένοχοι. Αντίθετα, η προσπάθεια συγκάλυψης από την πλευρά της κυβέρνησης, των τοπικών αρχών, των μεγάλων μέσων ενημέρωσης, είναι κραυγαλέα. Οι συγγενείς των θυμάτων έχουν διατυπώσει μια σειρά συγκεκριμένων ερωτημάτων με τη μορφή υπομνήματος προς τις δικαστικές αρχές, τα οποία παραμένουν ακόμη αναπάντητα. Ανάμεσα σε άλλα ζητούν απαντήσεις σχετικά με την αδήλωτη μεταφορά εύφλεκτων, χημικών υλικών που έπαιξαν ρόλο στην έκρηξη και την πυρκαγιά, το μπάζωμα της περιοχής, την εμπλοκή της πολιτικής ηγεσίας και των αρμόδιων υπηρεσιών σε αυτό, κα.
Στο ποινικό σκέλος, το μόνο που έχει συμβεί είναι η παύση του πρώην περιφερειάρχη Θεσσαλίας Αγοραστού και τέσσερις διώξεις πλημμεληματικού χαρακτήρα σε υπηρεσιακούς παράγοντες σε σχέση με το μπάζωμα του χώρου μετά τη σύγκρουση.
Ο πρωθυπουργός και τα κυβερνητικά στελέχη, μαζί με μια στρατιά ελεγχόμενων δημοσιογράφων, προσπαθούν με μανία να κρατήσουν τους εαυτούς τους μακριά από το κάδρο των ευθυνών. Να ξεχαστεί το θέμα. Να φύγει από την επικαιρότητα πάση θυσία.
Ακόμα και για τη συναυλία για τα Τέμπη στο Καλλιμάρμαρο έκαναν ό,τι ήταν δυνατό για να ματαιωθεί. Χιλιάδες έμμισθα κυβερνητικά τρολ ξερνούσαν καθημερινά εμέσματα προσβολών προς την Μαρία Καρυστιανού και τις οικογένειες των θυμάτων.
Αγώνας για δικαιοσύνη
Οι συγγενείς των θυμάτων και ο Σύλλογος Πληγέντων Δυστυχήματος στα Τέμπη δίνουν έναν τιτάνιο αγώνα αναζητώντας δικαίωση, απόδοση ευθυνών και απαντήσεις. Δεν είναι μόνοι τους και δεν πρέπει να μείνουν μόνοι τους. Το θέμα των Τεμπών πρέπει να μείνει ψηλά στην ατζέντα του κινήματος με κάθε τρόπο. Δεν πρέπει να αφεθεί στη λήθη του χρόνου.
Εκτός των άλλων, το θέμα πρέπει να παραμείνει ζωντανό, γιατί δύο χρόνια μετά τα Τέμπη η κατάσταση στο σιδηροδρομικό δίκτυο και σε όλα τα μέσα σταθερής τροχιάς παραμένει η ίδια και χειρότερη. Από το έγκλημα στα Τέμπη μέχρι σήμερα, μια σειρά περιστατικά λίγο έλειψε να οδηγήσουν σε σοβαρά ατυχήματα. Μας υπενθυμίζουν ότι η εγκατάλειψη, η υποχρηματοδότηση, η ιδιωτικοποίηση στις συγκοινωνίες, είναι η σταθερή πολιτική των κυβερνήσεων και απειλούν να προκαλέσουν νέες τραγωδίες.
Πάνω από όλα όμως, πρέπει να κρατήσουμε την υπόθεση ψηλά στην ατζέντα των διεκδικήσεων του κινήματος, γιατί έχουμε απέναντί μας μια αδίστακτη κυβέρνηση δολοφόνων.
Μια κυβέρνηση που έχει διαλύσει τους σιδηροδρόμους, την Υγεία, το κράτος πρόνοιας, την Παιδεία κα προκειμένου να τα παραδώσει όλα στο κεφάλαιο.
Κόμματα και οργανώσεις της Αριστεράς που στέκεται με συνέπεια στα κινήματα και ενάντια στην κυβέρνηση, μαχητικά συνδικάτα βάσης, τοπικοί φορείς, κα, πρέπει άμεσα να πάρουν ενωτικές πρωτοβουλίες.
Αυτό πρακτικά σημαίνει εκδηλώσεις, συγκεντρώσεις, πορείες και γενικά κάθε είδους κινητοποίηση που κρατάει ζωντανό το θέμα.
Για να γίνει κάτι τέτοιο χρειάζεται δημιουργία ενωτικών επιτροπών αγώνα για τα Τέμπη σε τοπικό και πανελλαδικό επίπεδο με μπροστάρη τον Σύλλογο Πληγέντων Δυστυχήματος.
Η 28η Φλεβάρη, ημέρα της θλιβερής επετείου, πρέπει να γίνει σταθερή ημέρα αγώνα, δράσεων και απεργιών στα μέσα σταθερής τροχιάς σε όλη τη χώρα.
