Tης Σύνταξης του «Ξ»
Τα πρόσφατα μέτρα για μειωμένες χρεώσεις στις τραπεζικές προμήθειες που ανακοίνωσε η κυβέρνηση για κάποιες συναλλαγές, γίνεται μια προσπάθεια να παρουσιαστούν σαν ο Μητσοτάκης και η ΝΔ να δίνουν μια «γροθιά» στο τραπεζικό κατεστημένο και τη διαπλοκή. Η πραγματικότητα βέβαια δεν έχει καμία σχέση με αυτές τις προσπάθειες.
Η ίδια η κυβέρνηση υπολογίζει ότι οι ρυθμίσεις για μειωμένες προμήθειες που αφορούν τους πολίτες, θα είναι της τάξης των 150 εκατ. ευρώ.
Πόσα κέρδη βγάζουν όμως οι τράπεζες κάθε χρόνο συνολικά απ’ τις προμήθειες;
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα που δημοσίευσαν οι τέσσερις μεγαλύτερες τράπεζες για το πρώτο 9μηνο του 2024, τα καθαρά έσοδα από προμήθειες έφτασαν τα 1,55 δισ. ευρώ και εκτιμάται ότι συνεχίστηκε η ίδια πορεία και το τελευταίο 3μηνο, οπότε θα κλείσουν τη χρονιά με 2 δισ. συνολικά (προ φόρων)! Οπότε (αν και το 2025 έχουν παρόμοια αποτελέσματα) η «επιβάρυνση» που θα έχουν είναι πάρα πολύ μικρή, της τάξης του 7,5%. Μάλιστα, σε σύγκριση με την περασμένη χρονιά, το 2024 υπήρξε αύξηση των εσόδων από προμήθειες, περίπου 14,5%.
Δηλαδή, αν κάπου «βάζει χέρι» η ΝΔ είναι μόνο στα μισά επιπλέον έσοδα που είχαν φέτος οι τράπεζες, μόνο από τις προμήθειες. Και αν συνυπολογίσουμε ότι η τάση των ηλεκτρονικών συναλλαγών που συνεχίζουν να έχουν -έστω μειωμένες- προμήθειες, θα συνεχίσει να είναι αυξητική, ούτε που θα καταλάβουν οι τράπεζες τη μείωση!
Αυτό όμως που έχει μεγαλύτερη σημασία, είναι ότι θα συνεχίσει να λειτουργεί κανονικά μια πηγή κερδοφορίας που δεν υπάρχει άλλος τρόπος να περιγραφεί από τον όρο «καθαρή κλεψιά». Πριν 100 χρόνια ίσως να είχε κάποιο κόστος η μεταφορά χρημάτων, αρά θεωρητικά να δικαιολογούνταν κάποια προμήθεια. Εδώ και χρόνια όμως που όλα γίνονται με το πάτημα ενός κουμπιού, και βασικά πρόκειται για λογιστικούς συμψηφισμούς τραπεζών-εταιρειών-δημοσίου, η ύπαρξη τραπεζικών προμηθειών είναι νόμιμη ληστεία!
***
Βέβαια, οι προμήθειες είναι μόνο ένα κανάλι κερδοφορίας των τραπεζών και μάλιστα όχι το μεγαλύτερο (πρόκειται για το 1/5 των εσόδων). Η συνολική, καθαρή κερδοφορία (μετά φόρων) των τραπεζών για το 2024 υπολογίζεται στα 4,7 δισ. ευρώ έναντι 3,6 δισ. το 2023 – είχαν δηλαδή αύξηση στα κέρδη τους πάνω από 30% την τελευταία χρονιά!
Και που αναμένεται να κατευθυνθούν αυτά τα υπέρογκα κέρδη; Μήπως σε παραγωγικές επενδύσεις; Μήπως έστω θα μετατραπούν σε χαμηλότοκα δάνεια για την «ανάπτυξη» της οικονομίας; Όχι βέβαια! Πάνω από 2 δισ. ευρώ θα πάνε απ’ ευθείας στις τσέπες των μετόχων τους, που σημαίνει διπλασιασμός των προς διανομή κερδών σε σχέση με πέρυσι.
Την ώρα που η συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων δεν μπορεί να βγάλει τον μήνα λόγω της συνεχιζόμενης ακρίβειας στο κόστος στέγασης (ενοίκιο, ρεύμα, θέρμανση) και την αγορά τροφίμων, κάποια κοράκια συνεχίζουν να θησαυρίζουν και να το πανηγυρίζουν, ενώ η κυβέρνηση παριστάνει ότι τους «επαναφέρει στην τάξη». Στην πραγματικότητα τους αφαιρεί απλά ένα μικρό ψιχουλάκι.
***
Μιλώντας για τις τράπεζες και για το γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια έχουν μπει σε μια περίοδο αύξησης της κερδοφορίας τους, δεν μπορούμε να μη θυμόμαστε το σκάνδαλο της προηγούμενης δεκαετίας της οικονομικής κρίσης.
Σύμφωνα με έρευνα της Ελληνικής Ένωσης Τραπεζών, στο τέλος του 2007 (δηλ. αμέσως πριν την έναρξη της κρίσης) η χρηματιστηριακή αξία του τραπεζικού κλάδου ανερχόταν στα 80 δισ. ευρώ περίπου, ενώ στα τέλη του 2012-αρχές 2013 είχε φτάσει να είναι μικρότερη από 3 δισ. ευρώ. Την περίοδο της κρίσης μεταξύ 2008-2016 το συνολικό ποσό των πακέτων διάσωσης που έδωσε μόνο το Δημόσιο (ανακεφαλαιοποιήσεις από όλες τις κυβερνήσεις κλπ) ήταν περίπου 86 δισ. ευρώ. Δηλαδή η ελληνική κοινωνία στερήθηκε 86 δισ. ευρώ (μέσω τεράστιων μειώσεων σε μισθούς-συντάξεις, απολύσεων, ιδιωτικοποιήσεων κλπ), για να «διασωθούν» οι τράπεζες. Και ενώ το Δημόσιο έφτασε να κατέχει έως και το 80% των μετοχών τους, ποτέ δεν είχε δικαίωμα ψήφου, διοίκησης κλπ. Ενώ θα μπορούσε να τις έχει αγοράσει δύο και τρεις φορές, στην πράξη «εθνικοποίησε» τις ζημιές τους χρεώνοντάς τες στην ελληνική κοινωνία και τώρα τα golden boys και οι μέτοχοι κάνουν πάρτι στις πλάτες των εργαζομένων που στενάζουν, με τη στήριξη -όλων- των κυβερνήσεων.
Ανηθικότητα, σκάνδαλο, διαφθορά, ασυδοσία, παρακμή; Το κατά τα άλλα πλούσιο ελληνικό λεξιλόγιο αποδεικνύεται πολύ φτωχό για να περιγράψει το βάθος της σαπίλας αυτού του συστήματος των τραπεζών-βαμπίρ που συνεχίζουν να κατασπαράζουν την κοινωνία.
