Της Μαριάννας Τσακίρη
Το Σάββατο που μας πέρασε διοργανώθηκε στην Ιερισσό η μεγάλη συναυλία αλληλεγγύης για τους κατοίκους της περιοχής και τον αγώνα τους, για τον Γιώργο και το Βασίλη που κρατούνται ακόμη με φτιαχτές κατηγορίες, για μια εξόρυξη που δεν θέλουμε να γίνει ποτέ.
Από το πρωί μέχρι το βράδυ κατέφθασαν πάνω από 10.000 άνθρωποι από όλα τα μέρη της Ελλάδας και μαζί με τους καλλιτέχνες που συμμετείχαν στην συναυλία έδωσαν ένα πολιτικό παρόν και ένα ξεκάθαρο μήνυμα στην κυβέρνηση «οι κάτοικοι της Χαλκιδικής δεν είναι μόνοι τους σ’ αυτό τον αγώνα».
Για όσους είχαμε την τύχη να βρεθούμε εκεί αυτή η αγωνιστική γιορτή θα αποτελέσει πηγή ελπίδας και αισιοδοξίας για το επόμενο διάστημα. Χιλιάδες άνθρωποι συγκεντρωμένοι στα γνωστά πια μέρη αλλά αυτή τη φορά χωρίς φόβο, χωρίς να ψάχνουν να βρουν κρυμμένη αστυνομία, χωρίς να φοβούνται ότι θα φάνε ξύλο ή χημικά αλλά αντίθετα με χαμόγελο, με ελπίδα στα μάτια και με δάκρυα συγκίνησης, με τα παιδιά τους στους ώμους περπάτησαν στους δρόμους της Ιερισσού, γνώρισαν και ενίσχυσαν την τοπική κοινωνια και φυσικά τους κατοίκους για να μπορέσουν να συνεχίσουν τον αγώνα τους.
Οι κάτοικοι επιβεβαιώνοντας ότι ζουν σε ένα γαλατικό χωριό τα έκαναν όλα μόνοι τους και ήταν παντού:
- στην είσοδο του χωριού για να σε υποδεχτούν με χαμόγελο αν έχεις έρθει για να τους στηρίξεις και να σου δώσουν ενημερωτικό υλικό,
- στους δρόμους για να σε κατευθύνουν για να παρκάρεις,
- στα μπαλκόνια για να σου πουν ένα απλό καλησπέρα και να σε βοηθήσουν σε ότι χρειαστείς,
- σε μηχανές ελέγχοντας τα πάντα,
- στον υπαίθριο χώρο κάτω από την πλατεία με σουβλάκια και μπύρες,
- λίγο πιο δίπλα για να μοιράζουν και να πουλούν το υλικό τους
- και τέλος σε κάθε γωνία χαμογελαστοί παρά την κούραση τους για να πουν «ευχαριστώ που είστε εδώ».
Το Ξεκίνημα για άλλη μια φορά ήταν εκεί. Μοιράσαμε την προκήρυξη μας με προτάσεις για τον αγώνα (https://xekinima.org/arthra/view/article/ierissos-synexizoyme-ton-agona-prokiryksi-toy-ks-gi/) ενισχύσαμε οικονομικά τους κατοίκους πουλώντας κονκάρδες, ενώ η εφημερίδα μας έτυχε πλατιάς αποδοχής αποδεικνύοντας για άλλη μια φορά πως η κοινωνία αναζητάει απαντήσεις και καθήκον της Αριστεράς είναι να συμμετέχει σε τέτοια κινήματα να μπαίνει μπροστά, να κάνει προτάσεις και να μιλά για τις ιδέες της.
Βέβαια αυτή η συναυλία δεν είναι το νικηφόρο τελείωμα αυτού του αγώνα όπως θα θέλαμε. Δεν πρέπει να ξεχνάμε όμως ότι ο αγώνας αυτός είναι ο μοναδικός στην Ελλάδα των Μνημονίων που αντέχει τόσο καιρό και ας έχει χτυπηθεί με τον πιο βάναυσο τρόπο. Οι κάτοικοι της περιοχής είναι αποφασισμένοι να συνεχίσουν τον αγώνα τους και όλη η Αριστερά πρέπει να κινητοποιηθεί στις μεγάλες πόλεις ώστε να ενημερωθεί όσο το δυνατόν περισσότερος κόσμος και να στηθούν επιτροπές πανελλαδικά.
Η κυβέρνηση τρέμει μια ενδεχόμενη νίκη των κατοίκων, τρέμει για τον αντίκτυπο που μπορεί να έχει στις μεγάλες πόλεις. Ξέρει πως αν ο αγώνας της Χαλκιδικής νικήσει θα αναπτερώσει το ηθικό όλων και μπορεί να αποτελέσει την σπίθα για ολόκληρο το κίνημα.
