Ανταπόκριση του σύντροφου Σαραναπάλα Παλιχένα (Saranapala Palihena), μέλους της Συντονιστικής Επιτροπής των Σωματείων των Εργαζομένων στην Υγεία, και στέλεχος του Ενωμένου Σοσιαλιστικού Κόμματος – τμήματος της CWI στη Σρι Λάνκα.
Η δέκατη τρίτη μέρα της απεργίας μας τελείωσε με μια τεράστια νίκη!
Την περασμένη Πέμπτη (25.9.03) συναντηθήκαμε με τον υπουργό Υγείας, ο οποίος υποχώρησε κάνοντας αποδεκτά όλα τα αιτήματα μας. Την Παρασκευή το πρωί όμως ανακαλύψαμε ότι η διοίκηση των νοσοκομείων επέμενε πως όλοι οι έκτακτοι και οι επί συμβάσει εργαζόμενοι θα έπρεπε να ξανακάνουν αίτηση για να ξαναπροσληφθούν. Υπάρχουν 3.126 εργαζόμενοι σε αυτή την κατηγορία που απεργούσαν μαζί μας, σε σύνολο 91.000 υγειονομικών σε όλη τη χώρα. Δεν μπορούσαμε βέβαια να δεχτούμε αυτή την τρικλοποδιά, και έτσι συνεχίσαμε την απεργία. Τη Δευτέρα έγινε μαζική διαδήλωση με περίπου 10.000 εργαζόμενους στο σιδηροδρομικό σταθμό του Κολόμπο, Φορτ (Colombo’s Fort). Φτάσαμε στο υπουργείο Υγείας στις 2.30 και ενημερώσαμε πως δε θα φεύγαμε μέχρι να ξεκαθαρίσει το ζήτημα. Στις 4.30 υποχωρήσανε διαβεβαιώνοντάς μας ότι όλοι θα επέστρεφαν στις θέσεις τους!
Πρόκειται για μια πραγματικά τεράστια νίκη. Οι αυξήσεις του 40% που πετύχαμε μετά από ένα αποφασιστικό αγώνα, αποτελούν οδηγό για όλο το υπόλοιπο εργατικό κίνημα.
Μας ενημέρωσαν ότι για να λειτουργήσει η απόφαση θα χρειαστούν περίπου έξι εβδομάδες, λόγω των γραφειοκρατικών κωλυμάτων που υπάρχουν. Η απάντησή μας στον υπουργό, ήταν πως αν μέσα σε αυτό το διάστημα δεν έχει πραγματοποιήσει τη δέσμευσή του, θα επιστρέψουμε σε απεργιακές κινητοποιήσεις.
Η διάθεση όλου του κλάδου είναι εξαιρετική. Αυτή πρέπει να ήταν η πιο σκληρή απεργία που έγινε στην πρόσφατη ιστορία του εργατικού μας κινήματος. Ο στρατός, το ναυτικό και η αστυνομία επιστρατεύτηκαν άμεσα για να δουλέψουν στα νοσοκομεία, όμως η κυβέρνηση δεν τόλμησε να μας επιστρατεύσει με τη βία.
Το κίνημα "Τίγρεις των Ταμίλ" (*), ζήτησε από τα μέλη του συνδικάτου στις Βόρειες και Ανατολικές περιοχές των Ταμίλ να επιστρέψουν στις δουλειές τους για να μη βρίσκονται μέσα στα νοσοκομεία οι δυνάμεις καταστολής (με τις οποίες το κίνημα αυτό είναι σε ένοπλη σύγκρουση). Ωστόσο οι εργαζόμενοι επέλεξαν την ταξική ενότητα, κι άσκησαν αποφασιστικά το δικαίωμά τους στην απεργία.
Αυτός ο αγώνας διεξήχθη κάτω από την καθοδήγηση μιας Συντονιστικής Επιτροπής 51 σωματείων στην Υγείας, οργανωμένων σε τοπική αλλά και κομματική βάση. Στο πρόσφατο παρελθόν, σωματεία που συνεργάζονταν με το αριστερό αλλά και εθνικιστικό JVP (**), προσπάθησαν να οργανώσουν τη δράση μόνα τους. Παρά το γεγονός ότι έχουν ισχυρή βάση σε κάποια νοσοκομεία, δεν τα κατάφεραν.
Θεωρούμε ότι μέσα από αυτή τη νίκη έχουμε βάλει τις βάσεις για να διευρυνθούν κατά πολύ οι δυνατότητες ενότητας στους μελλοντικούς αγώνες που θα έχουμε στη Σρι Λάνκα. Έχουμε τώρα τη δυνατότητα να οργανώσουμε διαδηλώσεις και απεργίες ακόμη και σε περιοχές που είναι γενικά δύσκολο για τον κόσμο να απεργήσει.
Οι εργαζόμενοι στην υγεία κλόνισαν την κυβέρνηση τόσο πολύ που κανένας άλλος κλάδος δεν έχει καταφέρει εδώ και 15 χρόνια. Είναι σίγουρο πως το παράδειγμά μας θα ακολουθηθεί και από τους εργαζόμενους σε άλλους κλάδους.
