Της Α. Κ., εκπαιδευτικού
Πραγματοποιήθηκαν μες τον Ιούνιο οι εκλογές στον σύλλογο διδασκόντων «Έλλη Αλεξίου», που αφορούν τους αντιπροσώπους στη Διδασκαλική Ομοσπονδία Ελλάδας. Διεξήχθησαν χωρίς να δοθεί άδεια για μια ημέρα, όπως τα προηγούμενα χρόνια, ενώ η γενική συνέλευση του συλλόγου, πραγματοποιήθηκε το απόγευμα της προηγούμενης ημέρας. Οι παρατάξεις που πήραν μέρος στις εκλογές ήταν πέντε: 1. ΑΣΕ (ΠΑΜΕ) 2. ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ 3. ΑΥΤΟΝΟΜΟ ΔΙΚΤΥΟ (ΣΥΡΙΖΑ) 4. ΔΗΣΥ (ΚΙΝΑΛ) και. 5. ΔΑΚΕ (ΝΔ).
Ένα πρώτο συμπέρασμα που προκύπτει είναι ότι αρκετοί δε συμμετείχαν στις εκλογές. Η αποχή ήταν μεγάλη, όπως και στις εκλογές για την ανάδειξη του Δ.Σ. του συλλόγου, αντανακλώντας την απογοήτευση μερίδας των δασκάλων μετά το «ξεπούλημα» της ηγεσίας της ΔΟΕ, που παρά την αντίθεση της βάσης και την εκφρασμένη θέλησή της για απεργία-αποχή κατά της αξιολόγησης, αυτή αποφάσισε ενάντια στην απεργία. Σε σχέση με τις αντίστοιχες εκλογές του 2019, όλες οι παρατάξεις είδαν μείωση στους ψηφοφόρους τους, εκτός από την παράταξη του ΠΑΜΕ που εμφανίζει σταθεροποίηση.
Τα προβλήματα του κλάδου είναι τεράστια και θα συνεχιστούν από Σεπτέμβρη, όταν προβλέπεται η ατομική αξιολόγηση. Απέναντι στη συνεχιζόμενη επίθεση της κυβέρνησης ενάντια στη λογική και στα δικαιώματα των δασκάλων, οι Παρεμβάσεις προτείνουν κήρυξη απεργίας-αποχής από τα πρωτοβάθμια σωματεία δηλαδή από τις δυνάμεις της βάσης, ενώ η ΑΣΕ θεωρεί ως προαπαιτούμενο να αλλάξουν οι συσχετισμοί στη ΔΟΕ, ώστε να δοθεί καλύτερα η μάχη. Μόνο με τη συνεργασία των αγωνιστικών δυνάμεων στα σωματεία των δασκάλων και στη ΔΟΕ και την ενότητα στη δράση, μπορεί να αποκρουσθεί η επίθεση της Κεραμέως στη δημόσια παιδεία.
