Των σ. Joshua Koritz (Σοσιαλιστική Εναλλακτική, αμερικάνικο τμήμα της CWI) και Bruno-Pierre Guillette (Σοσιαλιστική Εναλλακτική, τμήμα της CWI στο Κεμπέκ).
Επιμέλεια: Αλέξανδρος Πραντούνας
Οι βουλευτικές εκλογές της 4ης Σεπτέμβρη στο Κεμπέκ έλαβαν χώρα λίγες μέρες μετά την λήξη του μεγαλειώδους φοιτητικού κινήματος που ξέσπασε με αφορμή την αύξηση των διδάκτρων στα πανεπιστήμια (*). Η εμπειρία της κοινωνίας από αυτόν τον μεγάλο αγώνα αποτυπώθηκε και στα αποτελέσματα των εκλογών, αφού το κυβερνών κόμμα κατέλαβε την δεύτερη θέση, ενώ το αριστερό κόμμα Αλληλεγγύη διπλασίασε τις δυνάμεις του.
Το κυβερνών Φιλελεύθερο Κόμμα στην δεύτερη θέση – ο πρώην πρωθυπουργός εκτός βουλής
Μετά από 9 χρόνια στην εξουσία το Φιλελεύθερο Κόμμα (PLQ) παραδίδει την σκυτάλη αφού η κάλπη το ανέδειξε στην δεύτερη θέση. Την πρώτη θέση κατέλαβε το «Κόμμα του Κεμπέκ» (PQ) με ποσοστό 31.9%, ενώ το PLQ ήρθε δεύτερο με 31.2%. H πρωτιά που πέτυχε το PQ οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην θέση που πήρε για κατάργηση του κατασταλτικού Νόμου 78 που στρεφόταν ενάντια στις φοιτητικές κινητοποιήσεις καθώς και για πάγωμα στις τιμές των διδάκτρων στα πανεπιστήμια. Από την άλλη, δεν μπόρεσε να πετύχει μια μεγαλύτερη νίκη και να έχει μεγαλύτερη διαφορά από το PLQ, εξαιτίας της απουσίας μιας πραγματικής εναλλακτικής λύσης απέναντι στις πολιτικές του κεφαλαίου που εφάρμοζε η προηγούμενη κυβέρνηση.
Όπως και να έχει, σε ένα αποτέλεσμα με ιδιαίτερο συμβολισμό, ο απερχόμενος πρωθυπουργός και βασικός αντίπαλος του φοιτητικού κινήματος Jean Charest, έχασε την βουλευτική έδρα και αναγκάστηκε να αναγνωρίσει δημόσια την αποτυχία του κόμματος του.
Η Αριστερά
Το μικρό αριστερό κόμμα Αλληλεγγύη (QS) ήταν το μόνο κόμμα που στήριξε ανοιχτά τις κινητοποιήσεις των φοιτητών, παίρνοντας θέση όχι μόνο ενάντια στην αύξηση των διδάκτρων, αλλά και για την ανάγκη πλήρους δημόσιας και δωρεάν τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Κατάφερε να διπλασιάσει σχεδόν τις δυνάμεις του στις εκλογές πηγαίνοντας από το 3.3 στο 6% μέσα σε 4 χρόνια και να κερδίσει και δεύτερη βουλευτική έδρα από την μία που είχε.
Ακόμη σημαντικότερο είναι το γεγονός πως την τελευταία περίοδο κατάφερε να διπλασιάσει τα μέλη του που αυτή την στιγμή ανέρχονται σε περίπου 13.000. Το εκλογικό αποτέλεσμα καταδεικνύει τις αλλαγές που έχουν λάβει χώρα στην συνείδηση ενός σημαντικού τμήματος της κοινωνίας και τις μεγάλες ευκαιρίες που υπάρχουν για το χτίσιμο ενός νέου, μαζικού κόμματος των εργαζομένων και της νεολαίας.
Το QS έχει τη δυνατότητα να εκμεταλλευτεί το καλό αυτό αποτέλεσμα για να μπει ενεργά μπροστά στο χτίσιμο ενός μετώπου εργαζομένων και νεολαίας που να μπορέσει να απαντήσει στις επιθέσεις που θα δεχτούν το επόμενο διάστημα. Σε αυτή την κατεύθυνση είναι απαραίτητο να ξεκινήσει και μια καμπάνια μέσα στα συνδικάτα που να καλεί σε σπάσιμο των σχέσεων των συνδικάτων με το PQ, το οποίο παραδοσιακά στηρίζεται από τους γραφειοκράτες συνδικαλιστές.
Φοιτητικό κίνημα – συμπεράσματα από την ήττα
Οι εκλογές έλαβαν χώρα λίγες μέρες αφότου έκλεισε ο μεγαλειώδης αγώνας του φοιτητικού κινήματος. Μετά από κινητοποιήσεις 6 μηνών, με την προσπάθεια για σύνδεση με το οργανωμένο εργατικό κίνημα να μένει μετέωρη και μια σειρά συνδικαλιστικές ομοσπονδίες των φοιτητών να σαμποτάρουν τον αγώνα, η ήττα έγινε αναπόφευκτη. Ο ένας μετά τον άλλον οι φοιτητικοί σύλλογοι αποφάσισαν την αναστολή των κινητοποιήσεων.
Παρά τις υποσχέσεις του PQ, είναι σίγουρο πως οι επιθέσεις ενάντια στην δημόσια παιδεία – αλλά και συνολικά στην κοινωνία – θα συνεχιστούν. Αυτό άλλωστε επιβάλλουν οι συνθήκες βαθιάς κρίσης του καπιταλιστικού συστήματος διεθνώς. Είναι δεδομένο ότι τόσο στον χώρο της νεολαίας, όσο και στους εργατικούς χώρους, το επόμενο διάστημα θα δοθούν σημαντικές μάχες. Στην πραγματικότητα το πρόσφατο φοιτητικό κίνημα δεν ήταν παρά μια μικρή πρόγευση των μεγάλων γεγονότων που πρέπει να περιμένουμε στην περίοδο που έχουμε μπει.
________________________
