Του Νίκου Κανελλή
Οι άρχουσες τάξεις στην Ελλάδα και την Ευρώπη νοιώθουν τρόμο μπροστά στο ενδεχόμενο να αναδειχτεί ο ΣΥΡΙΖΑ πρώτο κόμμα στις εκλογές του Ιούνη. Ξέρουν ότι έτσι ανοίγει ο δρόμος για τον σχηματισμό κυβέρνησης της αριστεράς με άμεση συνέπεια να μπει φρένο στην πολιτική τους.
Όμως αυτό που τους κάνει να χάνουν τον ύπνο τους είναι ότι δημιουργούνται οι προϋποθέσεις για να μπει το εργατικό και το λαϊκό κίνημα στην αντεπίθεση. Μια κυβέρνηση της αριστεράς θα ανεβάσει κατακόρυφα το ηθικό των εργαζομένων και του μαζικού κινήματος που θα δούνε μπροστά τους την ευκαιρία να ανατρέψουν τα άγρια μέτρα του μνημονίου και να ανοίξουν το δρόμο για τη βελτίωση της ζωής τους.
Τα επιτελεία της άρχουσας τάξης γνωρίζουν ότι σε αυτή την περίπτωση το κίνημα αντικειμενικά θα οδηγηθεί σε σύγκρουση με τα συμφέροντα και – στο τέλος, τέλος – με την ίδια την εξουσία του κεφαλαίου, κι αυτό ανεξάρτητα από το τι λέει το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ ή τι έχει στο μυαλό της η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ. Έχουν μάθει από την εμπειρία τους ότι αν το καπάκι της κατσαρόλας ανοίξει δεν ξανακλείνει εύκολα και ότι μια κυβέρνηση της αριστεράς δεν αποκλείεται – κάτω από την πίεση του κινήματος – να πάρει μέτρα πολύ πιο ριζοσπαστικά από ότι σχεδίαζε αρχικά. Τρέμουν μπροστά στην επιτάχυνση των επαναστατικών διεργασιών και γεγονότων που ζούμε την τελευταία περίοδο και ξέρουν καλά ότι η φωτιά εύκολα μπορεί να εξαπλωθεί από την Ελλάδα σε άλλες χώρες, με πρώτες αυτές της ευρωπαϊκής περιφέρειας.
Προπαγάνδα εκφοβισμού
Για αυτό το λόγο έχουν εξαπολύσει μια λυσσασμένη εκστρατεία κατατρομοκράτησης του κόσμου για να μην ψηφίσει ΣΥΡΙΖΑ. Το κεντρικό τους «επιχείρημα» είναι γνωστό. Ο ΣΥΡΙΖΑ θα βγάλει τη χώρα από το ευρώ και θα την οδηγήσει στο χάος και την καταστροφή ενώ οι ίδιοι (δηλ. η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και οι φίλοι τους) είναι οι μόνοι που μπορούν να εγγυηθούν τη σταθερότητα και τη σωτηρία. Ο Άδωνης Γεωργιάδης έφτασε στο σημείο να πει ότι «ο ΣΥΡΙΖΑ θα μετατρέψει την Ελλάδα σε Αλγερία και Συρία» (Μέγκα 22/05/2012)! Το ζήτημα του ευρώ και της δραχμής είναι ένα μεγάλο κεφάλαιο (δες και μεσαίες σελίδες) για το οποίο ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να μιλήσει καθαρά και χωρίς υπεκφυγές. Την ίδια ώρα όμως πρέπει να δούμε ποιοι είναι οι αυτοαποκαλούμενοι σωτήρες; Πόσο «σωτήρια» για το λαό ήταν η δικιά τους πολιτική και ποιος είναι ο στόχος της εκστρατείας εκφοβισμού τους;
Η ανασυγκρότηση των δυνάμεων του κατεστημένου…
Η εκστρατεία εκφοβισμού πέρα από το προφανές – δηλαδή το να αποτρέψει κόσμο να ψηφίσει τον ΣΥΡΙΖΑ – είναι και η συγκολλητική ουσία για την συσπείρωση και ανασυγκρότηση των πολιτικών δυνάμεων του κατεστημένου. Η ανασυγκρότηση αυτή γίνεται με επίκεντρο τον Σαμαρά και τη Νέα Δημοκρατία – αφού το ΠΑΣΟΚ έχει «καεί» σαν χαρτί, τουλάχιστον για την ώρα. Στόχος να φτιαχτεί ένα όσο το δυνατόν πιο ισχυρό μέτωπο που να αποτελέσει ανάχωμα στην άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ. Απέναντι στον «κίνδυνο» η αστική τάξη προχώρησε σε ένα κοινό μέτωπο μέρους των πολιτικών της εκπροσώπων. Η Ντόρα Μπακογιάννη, μέχρι χθες «ορκισμένη εχθρός» του Σαμαρά έκλεισε άρον, άρον τη «Δημοκρατική Συμμαχία» και κατεβαίνει πρώτη στο επικρατείας με τη ΝΔ. Πρώην βουλευτές του ΛΑΟΣ (Βελόπουλος, Πλεύρης, Ανατολάκης κα) κάνουν ουρά για να μπουν και αυτοί με τη σειρά τους στο «μέτωπο» σωτηρίας του Σαμαρά ακολουθώντας το παράδειγμα του Βορίδη και του Γεωργιάδη που είχαν εγκαταλείψει πιο νωρίς το καράβι του ΛΑΟΣ. Το ΠΑΣΟΚ παύει να παίζει κάποιον ανεξάρτητο ρόλο. Είναι γνωστό όμως ότι θα στηρίξει μια κυβέρνηση συνεργασίας με τη ΝΔ στο όνομα του «ευρωπαϊκού δρόμου» ουσιαστικά για να αποτρέψει μια κυβέρνηση της αριστεράς.
…και η υποκρισία των «συνιστωσών» του
Αυτές οι κινήσεις αποκαλύπτουν με τον πλέον καθαρό τρόπο την υποκρισία, τη διγλωσσία και τη γελοιότητα των «συνιστωσών» του κατεστημένου. Αξίζει να θυμίσουμε την πρόσφατη ιστορία και την στάση που κράτησαν όλοι αυτοί οι «συνεπείς πολιτικοί».
Η Μπακογιάννη για παράδειγμα διαγράφηκε από τη ΝΔ επειδή ψήφισε το πρώτο μνημόνιο, ενώ την περίοδο που ο Σαμαράς το έπαιζε αντιμνημονιακός, η Ντόρα δήλωνε πως «αν δεν υπήρχε το Μνημόνιο η Ελλάδα θα έπρεπε να το εφεύρει».
Οι βουλευτές του ΛΑΟΣ επίσης ψήφισαν το πρώτο μνημόνιο μαζί με το ΠΑΣΟΚ και ενάντια στη ΝΔ. Κατόπιν όμως αποφάσισαν ότι και αυτοί είναι αντιμνημονιακοί. Στις 11 Νοέμβρη του 2011 άλλαξαν και πάλι άποψη και μπήκαν στην κυβέρνηση Παπαδήμου, μαζί με το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ ώστε να συνεχίσουν τη μνημονιακή επίθεση! Στις 10 Φλεβάρη 2012 «αναθεώρησαν» εκ νέου και αποσύρθηκαν από την κυβέρνηση, βέβαια όχι όλοι καθώς οι Βορίδης και Γεωργιάδης παρέμειναν στη ΝΔ που υπόσχονταν καλύτερη καριέρα.
Και βέβαια δεν πρέπει να ξεχνάμε τον ίδιο το Σαμαρά που από εχθρός του πρώτου μνημονίου όχι μόνο ανέλαβε να το εφαρμόσει από κοινού με το ΠΑΣΟΚ αλλά ψήφισε ακόμη πιο σκληρά μέτρα μέσω του δεύτερου μνημονίου στις 12 Φλεβάρη του 2012 και διέγραψε όσους βουλευτές της ΝΔ αρνήθηκαν να πράξουν το ίδιο. Σήμερα φυσικά τους καλεί πίσω για να φτιάξει το «μεγάλο πατριωτικό και ευρωπαϊκό μέτωπο».
Για τον Βενιζέλο και το ΠΑΣΟΚ τα πράγματα είναι ακόμη πιο ξεκάθαρα. Είναι οι κύριοι υπεύθυνοι της επίθεσης, σήμερα βέβαια και αυτοί κατηγορούν το ΣΥΡΙΖΑ και την αριστερά ότι μας οδηγεί στην καταστροφή.
Οι υπεύθυνοι της καταστροφής
Αποδεικνύεται λοιπόν πως αυτοί οι «κύριοι» μπορούν να είναι συνεπείς μόνο σε ένα πράγμα, στην προάσπιση των συμφερόντων της άρχουσας τάξης!
Όλοι μαζί στήριξαν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο και σε διαφορετικές χρονικές στιγμές τη σφαγή του λαού. Όλοι μαζί ήρθαν αντιμέτωποι με το εργατικό και λαϊκό κίνημα που τα τελευταία χρόνια έδωσε τεράστιες μάχες για να σταματήσει τις πολιτικές τους. Όλοι μαζί έβαλαν πλάτες για να περάσει ο μνημονιακός οδοστρωτήρας πάνω από τις ζωές μας. Δικό τους κατόρθωμα είναι η μαζική ανεργία, η φτώχεια, οι αυτοκτονίες, τα παιδιά που λιποθυμούν στα σχολεία, οι εκατοντάδες χιλιάδες που τρώνε από συσσίτια, η μαζική απελπισία! Αυτοί οι «κύριοι» έχουν το απίστευτο θράσος να εμφανίζονται τώρα σαν σωτήρες!
Θέλουν να συνεχίσουν την επίθεση
Υπόσχονται μάλιστα πως αν έρθουν στην κυβέρνηση το μνημόνιο θα αλλάξει, θα τροποποιηθεί και θα ανοίξει ο δρόμος για ανάπτυξη και ευημερία. Ψέματα, ψέματα και πάλι ψέματα! Οι όποιες αλλαγές του μνημονίου – που πλέον είναι υποχρεωμένοι να κάνουν – θα είναι εντελώς δευτερεύουσες, η ουσία θα παραμείνει η ίδια.
Δεν πρόκειται να ανατρέψουν τις τεράστιες μειώσεις μισθών και συντάξεων, μπορεί απλά να καθυστερήσουν τις νέες μειώσεις που σχεδίαζαν για το καλοκαίρι. Δεν πρόκειται να επαναφέρουν τα εργασιακά και συνδικαλιστικά δικαιώματα που καταργήθηκαν αντίθετα οι κορώνες για προσέλκυση επενδύσεων σημαίνουν πλήρη ασυδοσία των εργοδοτών. Δεν πρόκειται να καταργήσουν τα χαράτσια και τα φορομπηχτικά μέτρα που έχουν ήδη περάσει. Ούτε πρόκειται να σταματήσουν την κατεδάφιση του δημόσιου τομέα και του όποιου κοινωνικού κράτους έχει απομείνει.
Αντίθετα όλα δείχνουν ότι στο όνομα της ανάπτυξης θα ρίξουν όλο το βάρος στις ιδιωτικοποιήσεις και το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και των ΔΕΚΟ καθώς και στις απολύσεις των δημοσίων υπαλλήλων. Με δυο λόγια οι πολιτικές που έχουν οδηγήσει στη μαζική φτώχεια και απελπισία θα συνεχιστούν!
Ψήφος στο ΣΥΡΙΖΑ, κυβέρνηση της αριστεράς, σοσιαλιστικό πρόγραμμα
Απέναντι σε αυτή την προοπτική το μαζικό κίνημα έχει μόνο μια διέξοδο. Τη στήριξη του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές της 17ης Ιούνη και την πίεση προς το ΚΚΕ και τις άλλες δυνάμεις της Αριστεράς για συνεργασία με στόχο μια κυβέρνηση της Αριστεράς. Την ίδια στιγμή πρέπει να πούμε με τρόπο καθαρό και εμφατικό ότι για να τα καταφέρει ο ΣΥΡΙΖΑ να απαντήσει στις πιέσεις και τις επιθέσεις που δέχεται σήμερα και κυρίως για να καταφέρει μια κυβέρνηση της αριστεράς να εκπληρώσει τις προσδοκίες των εργαζομένων και του λαού, χρειάζεται ένα ριζοσπαστικό και ανατρεπτικό πρόγραμμα. Ένα πρόγραμμα σύγκρουσης με τα συμφέροντα και την εξουσία του κεφαλαίου, ένα σοσιαλιστικό πρόγραμμα.
