Ο Χαράλαμπος Κοπανάκης είναι ένας ορθόδοξος ιερέας, ιδιαίτερα αγαπητός στο χωριό του, τον Σοκαρά, στην ενδοχώρα του νομού Ηρακλείου, απ’ όπου κατάγεται και λειτουργεί επί 24 χρόνια. Ως εδώ όλα καλά.
Στις 19 Μάη ο εν λόγω ιερέας έκανε μια μακροσκελή ανάρτηση στο Facebook με την οποία πήρε θέση για το ζήτημα της μετάληψης, που τόσο απασχόλησε την δημόσια σφαίρα με αφορμή την πανδημία του Κορονοϊού. Σε αυτή του την ανάρτηση, ο Χαράλαμπος Κοπανάκης μίλησε με τρόπο «αιρετικό» -για τα δεδομένα ενός ορθόδοξου ιερέα- αναφέροντας, μεταξύ άλλων, πως:
«… Την εποχή που αποφασίστηκε και υιοθετήθηκε η χρήση ίδιου για όλους κουταλιού, το τελευταίο που μπορούσαν να υποθέσουν οι άνθρωποι, ήταν η πιθανότητα μετάδοσης ασθενειών.
Σκεφθείτε ότι μέχρι πριν έναν αιώνα, είχαμε άγνοια για τη χρησιμότητα του πλυσίματος των χεριών, ως νούμερο ένα πράξη προστασίας.
Συνεπώς η απόφαση για την χρήση ενός κουταλιού με το οποίο θα Κοινωνούν όλοι οι πιστοί, δεν λήφθηκε με υγειονομικά κριτήρια, αλλά καθαρά για πρακτικούς λόγους…»
ενώ σε άλλο σημείο ανέφερε, δείχνοντας προς την κατεύθυνση της χρήσης ατομικού κουταλιού από τους πιστούς που κοινωνούν, πως:
«…Κατά τη γνώμη μου, θα ήταν πολύ εύκολο να αλλάξουμε τον τρόπο μετάδοσης της Θείας Κοινωνίας, χωρίς να πλήττεται διόλου η ουσία της πίστης…»
Τέλος πήρε ξεκάθαρη θέση σχετικά με το ιδεολόγημα που κυκλοφορεί στους κύκλους της εκκλησιαστικής ιεραρχίας πως μέσω της λήψης της «θείας κοινωνίας» δεν μπορούν να μεταδοθούν ασθένειες, γράφοντας τα εξής:
«… Το κύριο τώρα επιχείρημα ημών των πιστών, ότι δηλαδή μέσω της Θείας Κοινωνίας δεν μεταδίδονται ασθένειες που κολλάνε με το σάλιο, μάλλον είναι και υβριστικό.
Κανείς για παράδειγμα δεν διανοείται να υποστηρίξει ότι ένα ζευγάρι που έκανε εκκλησιαστικό Γάμο και συνεπώς δέχθηκε τη Θεία Χάρη, είναι αδύνατον ποτέ να χωρίσει.
Κανείς δεν διανοείται να υποστηρίξει ότι οι ασθενείς που ευλογούνται με το λαδάκι του ευχελαίου οπωσδήποτε θεραπεύονται.
Θα ήταν επίσης φαιδρό να πούμε ότι κάποιος που βαπτίζεται, κλειδώνει απαραίτητα η ύπαρξη του στον Εκκλησιαστικό χώρο…»
Λογική vs θρησκοληψίας…
Όλα όσα γράφει στην ανάρτηση του ο Χαράλαμπος Κοπανάκης είναι απολύτως λογικά και εύκολα θα γίνονταν δεκτά από την μεγάλη πλειοψηφία της κοινωνίας (ακόμη και από σημαντικό κομμάτι των θρησκευόμενων πολιτών). Στα μάτια όμως των εκκλησιαστικών κύκλων -και ιδιαίτερα της εκκλησιαστικής ιεραρχίας- φαντάζουν «επικίνδυνα» και βέβαια χαρακτηρίζονται «αντιχριστιανικά».
Λίγες μέρες μετά την επίμαχη ανάρτηση του ο ιερέας κλήθηκε σε απολογία από τον μητροπολίτη Γορτύνης και Αρκαδίας Μακάριο, στη δικαιοδοσία του οποίου υπάγεται. Συγκεκριμένα ο μητροπολίτης Μακάριος τον κάλεσε εγγράφως να απολογηθεί για τα λεγόμενά του θέτοντάς του το ερώτημα αν όντως έχει γράψει ο ίδιος το επίμαχο κείμενο και αν προτίθεται να το διαψεύσει.
Όπως δήλωσε ο Χ. Κοπανάκης στην Εφημερίδα των Συντακτών
«Ασφαλώς και δεν πρόκειται να το διαψεύσω»
ενώ, μην μασώντας τα λόγια του δήλωσε επίσης πως:
«Από διάφορους κύκλους ο δεσπότης μας δέχεται ασφυκτικές πιέσεις για την καρατόμησή μου φτάνοντας να απειλούν ακόμα και τον ίδιο. Είναι άνθρωποι εξαιρετικά φανατισμένοι. Οι λεγόμενοι “ομολογητές” αποτελούν πληγή για την Εκκλησία. Πανελλαδικά συνασπίζονται με πρωτεργάτες τους ανθρώπους που βρίσκονταν γύρω από τον πρώην αρχιεπίσκοπο Αθηνών Χριστόδουλο και καταφέρονται με μένος εναντίον όσων εκφέρουν μία έστω διαφορετική άποψη».
Εκτός των άλλων, δεν έλειψαν και οι παρενοχλήσεις προς τον ιερέα από πιστούς. Όπως δήλωσε ο ίδιος:
«Με πήρε τις προάλλες μια κυρία η οποία με έβριζε, με αποκαλούσε δαίμονα και έβγαζε άναρθρες κραυγές. Τη ρώτησα τι νομίζει ότι κάνει και μου απάντησε “ομολογώ τον Χριστό”».
…ή είναι κάτι πιο βαθύ που τους λερώνει;
Ο πραγματικός λόγος που η ηγεσία της εκκλησίας αντιδρά με τέτοιον τρόπο απέναντι σε επιχειρήματα που με βάση την λογική είναι ακράδαντα, δεν είναι βέβαια ότι δεν τα καταλαβαίνει – για αυτό άλλωστε στην πρόσφατη συνεδρίαση της Ιεράς Συνόδου στις 30/4 οι μητροπολίτες και το βοηθητικό προσωπικό θερμομετρήθηκαν πριν εισέλθουν στο χώρο της συνεδρίασης, κατά την διάρκεια της οποίας κρατούσαν αποστάσεις ασφαλείας μεταξύ τους ενώ σε όλα τα έδρανα υπήρχαν απολυμαντικά προς χρήση.
Η ουσία των αντιδράσεων τους βρίσκεται στο εξής: όλες οι θρησκείες βασίζονται στην τυφλή υπακοή των πιστών σε κανόνες που κάθε άλλο παρά λογικοί είναι. Αν επιτρέψουν την οποιαδήποτε αμφισβήτηση -πόσο μάλλον όταν αυτή προέρχεται από ιερείς- ρισκάρουν το να ανοίξει ο ασκός του Αιόλου και οι πιστοί να αρχίσουν να αμφισβητούν μια σειρά δόγματα που έρχονται σε αντίθεση με τον μέσο νου, ειδικά στην εποχή μας. Αν κάτι τέτοιο γίνει, τότε τίθεται σε κίνδυνο όχι μόνο το κύρος της εκκλησίας αλλά και τα υπέρογκα έσοδα της. Για τέτοια είμαστε τώρα;