Το “Κοράκι” και ο “Πορφυρός” από τους Βαβυλώνα, μιλούν για τη low bap, για το νέο τους single, για τα άλλα μουσικά ρεύματα που τους ενδιαφέρουν, για τον πόλεμο, τον καπιταλισμό, την ανατροπή, το μαρξισμό…
Eρ: Στέλιο και Χρήστο, πείτε μας αρχικά λίγα λόγια για το τελευταίο σας single.
Στέλιος: Στην καινούργια δουλειά, βοήθησε πάρα πολύ στη παραγωγή ο Northical από το Κακό Συναπάντημα…
Χρήστος: Είναι πολύ σημαντικό αυτό. Έχει κάνει παραγωγή στα δύο κομμάτια που έχει γράψει στίχους ο Στέλιος και στο τρίτο το «Γης Μαδιάμ» παραγωγή και στίχους έχει γράψει ο Μιχάλης.
Στ: Θεωρώ πως και σε αυτή τη δουλειά, καταλυτικό ρόλο όπως και σε κάθε άλλη δουλειά της freestyle productions έχει παίξει ο Μιχάλης.
Ερ: Κάποιο κεντρικό μήνυμα που θέλετε να περάσετε μέσα από αυτήν τη δουλειά;
Χρ.: Ένα μήνυμα που παίζει και είναι καλό, μέσα από το «Γης Μαδιάμ», είναι το «γεύση Βιετνάμ» που είχε σαν αφορμή τον πόλεμο στο Ιράκ. Γενικά ο πόλεμος στο Ιράκ θύμισε πολύ, προηγούμενες καταστάσεις. Σημαντικό ήταν για μένα μέσα από το αντιπολεμικό κίνημα να καταφέρεις να περάσεις μέσα στον κόσμο ότι η κυβέρνηση Σημίτη έδωσε “γην και ύδωρ” παρόλο που ο Λαλιώτης καλούσε τον κόσμο να διαδηλώσει.
Στ.: Με τα όπλα που χρησιμοποιούνται σήμερα από τις πολεμικές μηχανές σίγουρα ο πόλεμος αυτός ήταν ένα προμήνυμα. Δυστυχώς θα ακολουθήσουν και άλλα μετά. Αν μεγάλο μέρος του πληθυσμού δεν κινητοποιηθεί, είναι τέλμα.
Ερ: Πάντως μέσα από αυτόν τον πόλεμο γεννήθηκε ένα μεγάλο παγκόσμιο αντιπολεμικό κίνημα. Πως το είδατε εσείς αυτό;
Σ: Το αντιπολεμικό ήταν η αφορμή. Γενικότερα ο κόσμος βράζει. Ο κόσμος βλέπει τι γίνεται, το μεγάλο πρόβλημα είναι ότι δεν υπάρχει εναλλακτική απάντηση. Στο ότι σκάμε σε ένα ντουβάρι αλλά από κει και πέρα τι άλλο μπορούμε να κάνουμε; Βλέποντας ένα πόλεμο να στήνεται στις πλάτες αθώων, γιατί πάλι αθώοι πλήρωσαν…
Χ: Και το πληρώνουν ακόμα.
Σ: Ακριβώς! Όμως βλέπω πρώτη φορά μετά τη δεκαετία του ’90, μετά την μαζική κατάρρευση ιδεών, αξιών, κτλ, μέρα με τη μέρα να χτίζεται πάλι αυτό το πράγμα – το κίνημα.
Ερ: Πέρα από τους πολέμους υπάρχει και η ανεργία, φτώχεια και η οικονομική κρίση. Εσείς τι λέτε;
Χ: Για μένα ο καπιταλισμός δεν εξανθρωπίζεται παρά μόνο καταστρέφεται από αυτούς που είναι ιστορική τους δουλειά να τον καταστρέψουν και αυτή δεν είναι άλλη από την εργατική τάξη.
Σ: Με το ρεφορμισμό τα πράγματα δεν αλλάζουνε. Δεν μπορείς να αλλάζεις επιμέρους καταστάσεις. Είναι τόσο καλά δομημένο αυτό το πράγμα που για να αλλάξει επιβάλλεται ανατροπή.
Ερ: Η άποψη σας για το σοσιαλισμό και τις μαρξιστικές ιδέες, ποια είναι;
Χ: Θα απαντήσω λίγο πιο γενικά. Πιστεύω ότι η βία παραμένει όπως παρέμενε και τότε, τότε εννοώ το ’17 και τις επαναστάσεις που επακολούθησαν. Και ούτε ο κοινοβουλευτικός δρόμος δεν φέρνει τον άλλο κόσμο που θέλουμε εμείς ούτε άλλα μέσα συμμετοχής στο καπιταλιστικό σύστημα. Για αυτό οι ιδέες που ανέφερες, τα ρεύματα αυτά τα ιστορικά μαζί και με άλλα, παραμένουν επίκαιρα. Δεν είμαι της άποψης ότι αυτές οι ιδέες έχουν ξεπεραστεί και πρέπει τώρα να κάνουμε συμμαχίες με σοσιαλδημοκρατία ή με “εκσυγχρονιστική αριστερά” και τα σχετικά.
Σ: Απ’ αυτά που έχω μελετήσει μπορώ να πω πως η ανάλυση και η στρατηγική του Τρότσκι είναι ότι πιο ανθρωποκεντρικό αυτή τη στιγμή υπάρχει. Δεν με ενδιαφέρει αν τον λέγανε “Λέων”, ή αν τον λέγανε “Τίγρη”, για μένα το ίδιο είναι. Εμένα με ενδιαφέρει ότι είναι το πιο ανθρωποκεντρικό πράγμα που υπάρχει, έτσι απλά…
Χ: Μακριά από μας τα καθεστώτα του δήθεν “Υπαρκτού”, μακριά από μας και όλες αυτές οι τάσεις που ελκύονται από τον Στάλιν…
Ερ: Πριν μια βδομάδα είχαμε τη διεθνή διαδήλωση στη Θεσσαλονίκη, στην οποία παραβρεθήκατε και οι δύο. Τι εντυπώσεις σας αφήνει αυτό το εξάμηνο;
Σ: Θα πω τα λόγια κάποιου φίλου: “Η Θεσσαλονίκη δεν μπορούμε να πούμε ότι ήτανε σταθμός όμως κάτι σημαντικό έχει να μας πει”. Οι πιο πολλοί περιμέναμε κάτι τρανταχτό το Σάββατο, το οποίο δεν έγινε. Και αυτό είτε οφείλεται στο ότι δεν υπήρξε τόση ανταπόκριση από την Θεσσαλονίκη, είτε μπορεί να οφείλεται στην τρομοκρατία που υπάρχει όλο αυτό το διάστημα… Πολλά άτομα μου είπανε πως αν πάμε πάνω θα πέσει πολύ ξύλο. Επίσης άκουσα ότι τα λεωφορεία σταμάτησαν από πολύ νωρίς, έτσι ένας κόσμος δεν κατάφερε να κατέβει στη πορεία. Το πρόβλημα είναι ότι σκάμε σε ένα ντουβάρι, και δεν υπάρχει κάποιος συνοδηγός να σου πει εδώ δεξιά ή αριστερά – αριστερά κατά προτίμηση.
Ερ: Όσον αφορά την Πράξια, ελπίζαμε στη Θεσσαλονίκη να δώσει αυτός ο σύλλογος κάτι το διαφορετικό. Κάτι τέτοιο δεν το είδαμε και γενικά δεν ξέρω αν τελικά κατάφερε να κάνει πράξη αυτά που είχε κατά νου.
Χ: Στη Θεσσαλονίκη όσον αφορά το κίνημα και συγκεκριμένες διαδικασίες του κινήματος, το Πράξια βρίσκεται ακόμα σε αρχικό στάδιο. Ανέβηκε στην Θεσσαλονίκη και έκανε μία αυτόνομη παρουσία στον χώρο που ήτανε η Πρωτοβουλία Αγώνα 2003. Υπήρχε μια άποψη μέσα στο Πράξια με την οποία και εγώ συμφωνώ, ότι δεν θα υπάρχει μια γραμμή για την Θεσσαλονίκη. Πολλοί πήγαν στη πορεία του Φόρουμ, άλλοι στη πρωτοβουλία Αγώνα, αλλά και στην πορεία των αναρχικών υπήρχαν φίλοι και γνωστοί. Aμα εξελιχθούμε μπορεί να κάνουμε και πιο οργανωμένα πράγματα και καλύτερα. Ένα από αυτά για μένα είναι το αντιρατσιστικό φεστιβάλ, στο οποίο θα έχουμε περίπτερο.
Ερ: Πριν ένα χρόνο οι Brigada τραγουδάγανε ότι θα γίνουν μήνυμα για αυτό που λένε κίνημα, όσον αφορά τη Θεσσαλονίκη. Παρόλα αυτά το τελευταίο εξάμηνο, τους έχουμε χάσει…
Χ: Από ότι ξέρω το βασικό μέλος των Brigada ο Σωτήρης (Stab) δεν ασχολείται με το LOWBAP και δουλεύει τώρα κάπου στο Πέραμα. Αυτό γενικά συμβαίνει στα συγκροτήματα του LOWBAP.
Ερ: Δηλαδή μπορούμε να πούμε ότι οι BRIGADA δεν υπάρχουν πια ως συγκρότημα;
Χ: Οι BRIGADA έχουν να παίξουν εδώ κι ένα εξάμηνο. Από το φεστιβάλ τα Χριστούγεννα. Από ‘κει και πέρα επειδή και οι Brigada όπως και άλλα γκρουπ ήταν πρωτοβουλίες του Μιχάλη, δεν ξέρω αν υπάρξει κάποια αλλαγή στα μέλη και ξαναεμφανιστεί με κάποια άλλη σύνθεση, όπως έχει γίνει και κατά καιρούς με τους Βαβυλώνα. Κάτι το οποίο θα ήταν πολύ καλό να συμβεί.
Σ: Οι Brigada και εμένα μου αρέσανε πολύ και το «Ραντεβού στη Σαλονίκη» ευθύνεται για πολλά άτομα που ξέρω και ανέβηκαν. Aφησαν ένα δυνατό στίγμα. Αλλά δυστυχώς εδώ που βρισκόμαστε πρέπει να βρεις μια δουλειά. Και καλά η μία, δύο χρειάζονται για να ζήσεις!
Ερ: Η κατάσταση στο low bap μετά την αποχώρηση του Νικήτα από τους Active Member σίγουρα δεν είναι η ίδια. Τι λέτε για αυτό ;
Χ: Αντικειμενικά τα πράγματα μετά την αποχώρηση του X-Ray δεν είναι ίδια. Στη μουσική και τα συγκροτήματα πάντα συμβαίνει αυτό, όπως συνέβη και με τους Rage Against the Machine κ.α. Αλλά τώρα τα πράγματα νομίζω ότι είναι διαφορετικά γιατί υπάρχουν διαδικασίες που τότε δεν υπήρχαν. Τα πράγματα τώρα είναι περισσότερο ελεγχόμενα από εμάς. Δηλαδή το single βγήκε από εμάς και όχι από την συγκεκριμένη πολυεθνική που βγάζαμε τόσο καιρό.
Εr: Στέλιο, πέρσι με αφορμή μια συζήτηση πέρυσι στο κάμπινγκ της YRE είχες μιλήσει εκ μέρους της lowbap σκηνής. Φέτος, απ’ ότι λες, σκέφτεσαι να ξαναέρθεις Σαμοθράκη…
Σ: Το προηγούμενο κάμπινγκ μου άφησε πολύ όμορφες κουβέντες, μου έδωσε την ευκαιρία να μιλήσω με πάρα πολύ κόσμο, να αντλήσω θέματα απ’ τον κόσμο. Γενικώς όπου υπάρχει κόσμος που επαγρυπνεί, σκέφτεται και δεν υποτάσσεται, θα είμαι μαζί τους.
Χ: Να πω και εγώ ότι το αντιρατσιστικό της YRE είναι πολύ καλή φάση, γιατί ο πήχης είναι στο αντιρατσιστικό, δεν προϋποθέτει να είσαι επαναστάτης, ανάρχας κτλ. Αυτό είναι καλό γιατί έρχεται κόσμος, γίνονται συζητήσεις που γενικότερα ο κόσμος δεν συζητάει.
Εr: Τι άλλου είδους μουσικές εκτιμάτε και ακούτε πέρα από την lowbap σκηνή;
Χ: Πάρα πολλά πράγματα. Δύο cd που τα έχω στο στερεοφωνικό και παίζουν είναι των Asian dub foundation και ένα της Βjork της οποίας είμαι και μεγάλος φαν. Ακούω πολλή reggae και όλα τα παρακλάδια της όπως dub και sca. Από rock πιο πολύ ανεξάρτητα πράγματα…
Σ: Βασικά τα ακούσματα μου είναι κυρίως rock και πιο συγκεκριμένα ψυχεδελικό rock. Tώρα για να μιλήσω από τα παλιά, δεν μπορώ, να πω κάτι για τους θεούς, για τους καλύτερους που έχουν περάσει από το πλανήτη;
Χ: Τους Pink Floyd;;
Σ: Καλά αυτή είναι η βασική μας διαφωνία με το Χρήστο (ακολουθούν γέλια και διάφορα σχόλια επιμέρους). Από τα συγκροτήματα που με ταρακούνησαν ήταν οι Dead can dance, οι Massive attack, οι Portishead. Τώρα από νέα συγκροτήματα που μου άρεσαν είναι οι Archive καθώς και οι Radiohead. Από εγχώρια σχήματα, βάσει τεχνογνωσίας μου άρεσαν πάρα πoλύ οι Socrates – κατείχανε αυτό που κάνανε. Μου άρεσαν πάρα πολύ οι Τρύπες, δεν θεωρώ ότι υπάρχει πιο κορυφαίο συγκρότημα στο είδος. Εκτιμώ αφάνταστα και τους Closer. Ένα συγκρότημα που με έχει εντυπωσιάσει πάρα πολύ τελευταία, κι ας μην είναι πολύ γνωστoί, είναι οι Sensory Deprιvation. Επίσης οι Ξέμπαρκοι που είχαν μελοποιήσει Καββαδία, οι Στέρεο Νόβα, οι Deus X machina.
Εr: Από τους Βαβυλώνα τι έχουμε να περιμένουμε τον επόμενο καιρό;
Χ: Να κρατήσουν οι Βαβυλώνα ακόμα αυτή τη γεύση που άφηναν στο κόσμο από τότε που άρχισαν, δηλαδή ένα γκρουπ ψιλοχύμα που λέει πραγματάκια που δεν ακούγονται εύκολα από άλλα σχήματα γενικά. Νομίζω ότι και το Γης Μαδιάμ είναι ακριβώς αυτό το πράγμα.
Σ: Για τους Βαβυλώνα, για το πως θα συνεχίσουνε… θα ήθελα να βρισκόντουσαν εδώ όλοι όσοι απαρτίζουν τους Βαβυλώνα. Ο Ταξιδιώτης που είναι φαντάρος, ο Ίσκιος που σπουδάζει στην ?ρτα, ο Σαλτιμπάγκος που θα τον είχαμε σήμερα μαζί μας αλλά δυστυχώς δουλεύει και ασφαλώς και ο Ριζικός. Και βέβαια σ’ αυτό το single δούλεψαν δύο ταλέντα, ο Northical (Θόδωρας το όνομα του) και ο B.D. Foxmoor, κατά κόσμον Μιχάλης. Ίσως για το τι έπεται από τους Βαβυλώνα θα έπρεπε να ρωτηθούν όλοι όσοι προανέφερα.
Ερ: Για το καλοκαίρι τι σχεδιάζετε ;
Σ: Για το καλοκαίρι βασικά δεν σχεδιάζω εγώ αλλά σχεδιάζει η τσέπη μου. Δεν έχω να πληρώσω ένα νοίκι, δεν έχω βασικά πράγματα. Φουλ δουλειά, μετά θ’ ανέβω στο κάμπινγκ της YRE στη Σαμοθράκη.
Χ: Κυρίως εδώ στην Αθήνα για δουλειά, να μαζέψουμε κάνα φράγκο. Δύο πράγματα που έχω υπόψη μου είναι το αντιρατσιστικό φεστιβάλ και το στήσιμο του καινούργιου Πράξια για το Σεπτέμβρη, αν όλα πάνε καλά.
Σ: Πριν κλείσουμε ήθελα να πω ότι είστε η πρώτη εφημερίδα που δίνουμε συνέντευξη γι’ αυτό το single και θέλω να ευχαριστήσω όλους όσους βοήθησαν για αυτή τη δουλειά. Ιδιαίτερα το Φώτη, που πραγματικά έπαθε υπερκόπωση ένα βράδυ, τον Caribu για το artwork και τον B.D.Foxmoor γιατί μου έμαθε για άλλη μια φορά πως να κινούμαι και να προσέχω τους ανθρώπους. Τον ευχαριστώ για αυτό το πράγμα. Επίσης τον ευχαριστούμε για τις ανεξάντλητες ιστορίες που μοιράστηκε μαζί μας τις βραδιές των ηχογραφήσεων. Θέλω να ζητήσω συγγνώμη από αυτούς που περίμεναν κάτι άλλο από τους Βαβυλώνα. Ας μη βιαστούνε όμως να βγάλουν συμπεράσματα.
Χ: Πραγματικά νιώθω τον κόσμο που μας στηρίζει, όπως είναι και η συγκεκριμένη εφημερίδα αλλά και άλλοι στο χώρο, τους ευχαριστώ γιατί πιστεύω πως είναι μια στήριξη που δεν είναι με ιδιοτελή κριτήρια, να αναφέρω και το Κονσερβοκούτι που έχουμε κάνει συναυλίες εκεί πέρα. Νιώθω πολύ πιο καλά να δίνω συνέντευξη σε μία τέτοια εφημερίδα.
Σ: Θέλω να δω τι θα πεις στη Σούπερ Κατερίνα όταν σε φωνάξουνε (πολλά γέλια)…
