Πριν από μερικούς μήνες, ο Ο.Π.Α.Ν.Δ.Α. (Οργανισμός Πολιτισμού, Αθλητισμού και Νεολαίας Δήμου Αθηναίων), μίσθωσε το ιστορικό θέατρο «Ολύμπια» που ήταν για πολλά χρόνια η έδρα της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, προκειμένου να το λειτουργήσει ως Δημοτικό Θέατρο. Ωστόσο, οι αποφάσεις της Διοίκησης του Ο.Π.Α.Ν.Δ.Α. για τιμολόγηση του πολιτιστικού έργου που θα παραχθεί στο «Ολύμπια», ανατρέπουν τη δυνατότητα που είχαν μέχρι σήμερα οι δημότες να παρακολουθούν τις συναυλίες των Μουσικών Συνόλων του Δήμου Αθηναίων με ελεύθερη είσοδο. Η συγκεκριμένη εξέλιξη έρχεται να μετατρέψει σε εμπόρευμα μια βασική κοινωνική ανάγκη και παράλληλα θέτει τις θέσεις εργασίας των μουσικών στο στόχαστρο της ανταποδοτικότητας. Ακολουθεί η αναλυτική ανακοίνωση του Avanti (αγωνιστική συσπείρωση εργαζομένων που δραστηριοποιείται στο χώρο του Ο.Π.Α.Ν.Δ.Α.) η οποία διακινείται αυτές τις μέρες σε εργαζόμενους και δημότες.
Τιμολογιακή πολιτική Ο.Π.Α.Ν.Δ.Α.
«Πολιτισμός για όλους»…. αρκεί να έχουν να πληρώσουν!
Την Τρίτη, 20 Νοέμβρη 2018, το Διοικητικό Συμβούλιο του Ο.Π.Α.Ν.Δ.Α. πραγματοποίησε έκτακτη μονοθεματική συνεδρίαση προκειμένου να ψηφίσει την τιμολογιακή πολιτική που θα εφαρμόσει ο Οργανισμός στη νέα του δομή, το θέατρο «Ολύμπια».
Πόσο θα κοστίσει το «Ολύμπια»
Στις 4 Ιουλίου 2018, η Διοίκηση του Ο.Π.Α.Ν.Δ.Α. συνυπέγραψε με την Τράπεζα της Ελλάδος (ιδιοκτήτρια του «Ολύμπια»), μισθωτήριο δεκαετούς διάρκειας έναντι 22.000 ευρώ το μήνα. Το μίσθωμα θα είναι σταθερό για τα τρία πρώτα χρόνια ενώ από 1/4/2021 θα υπάρχει δυνατότητα αναπροσαρμογής και προσαύξησης του.
Το «υπόστρωμα» για τη λειτουργία του θεάτρου «Ολύμπια» από τον Ο.Π.Α.Ν.Δ.Α., ολοκληρώθηκε τον περασμένο Οκτώβρη με την υπογραφή προγραμματικής σύμβασης μεταξύ του Ο.Π.Α.Ν.Δ.Α., της Τεχνόπολις Α.Ε., του Υπουργείου Πολιτισμού & Αθλητισμού και της Περιφέρειας Αττικής.
Σκοπός της προαναφερόμενης σύμβασης είναι μέσω της Τεχνόπολις Α.Ε. να μπορεί να προσλαμβάνεται με συμβάσεις έργου, ορισμένου χρόνου κλπ, εξειδικευμένο προσωπικό (τεχνικός διευθυντής, μηχανικός σκηνής, φωτιστής κα) το οποίο ο Ο.Π.Α.Ν.Δ.Α. δε διαθέτει – ούτε σχεδιάζει να διεκδικήσει σαν μόνιμο προσωπικό παρότι θα έπρεπε. Επιπλέον μέσω της Τεχνόπολις Α.Ε. ο Ο.Π.Α.Ν.Δ.Α. θα μπορεί να αναθέτει σε ιδιωτικές εταιρίες, υπηρεσίες όπως ticketing και ταξιθεσίας, προώθησης, επικοινωνίας και διαφήμισης των παραστάσεων του θεάτρου – ούτε και αυτές γίνεται προσπάθεια να καλυφθούν με το προσωπικό του Ο.Π.Α.Ν.Δ.Α. ή κάποιος σχεδιασμός για να μπορέσουν να περάσουν στα χέρια του Ο.Π.Α.Ν.Δ.Α. στο μέλλον. Επιπλέον στην Τεχνόπολις Α.Ε. εκχωρείται και η λειτουργία του κυλικείου του θεάτρου και κατά συνέπεια τα έσοδά του.
Η σύμβαση με την Τεχνόπολις Α.Ε. είναι διετής (μετά έχει ο θεός…) και θα επιβαρύνει αποκλειστικά τον προϋπολογισμό του Ο.Π.Α.Ν.Δ.Α. με σχεδόν 1 εκ. ευρώ*.
Στις παραπάνω δαπάνες που ανέρχονται σε περίπου 1,5 εκατομμύριο ευρώ (ενοίκια + σύμβαση με Τεχνόπολις Α.Ε.) για την επόμενη διετία, δε συμπεριλαμβάνονται βέβαια τα έξοδα των αναγκαίων συντηρήσεων για την επαναλειτουργία του θεάτρου, τα έξοδα παραγωγής των παραστάσεων που θα πραγματοποιηθούν, κοκ.
Ο Δήμος της Αθήνας που για πολλά χρόνια δε διέθετε Δημοτικό Θέατρο, αποκτά μια υποδομή που θεωρητικά μπορεί να καλύψει την ανάγκη των δημοτών να παρακολουθούν υψηλού επιπέδου παραστάσεις σε έναν όμορφο χώρο. Είναι όμως πράγματι έτσι; Ποια είναι η προοπτική του «Ολύμπια» με βάση τους σχεδιασμούς της Διοίκησης του Ο.Π.Α.Ν.Δ.Α.;
Θέλουμε ένα ακόμα «Μέγαρο Μουσικής» ή ένα «Ολύμπια ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ»;
Η Διοίκηση του Ο.Π.Α.Ν.Δ.Α. κατά την προηγούμενη περίοδο διακήρυττε σε όλους τους τόνους ότι η επαναλειτουργία του «Ολύμπια» θα γίνει με κοινωνικά κριτήρια, θα είναι σύμφωνη με το σύνθημα του λογοτύπου του Οργανισμού «Πολιτισμός, Αθλητισμός, Δημιουργική Μάθηση ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ», ενώ ο πρόεδρος Κ. Μπιτζάνης διαβεβαίωνε ότι το θέατρο θα καλύψει τις ανάγκες των φτωχότερων δημοτών, οι οποίοι θα έχουν ελεύθερη είσοδο στις παραστάσεις ή ένα πολύ χαμηλό συμβολικό αντίτιμο. Με την τιμολογιακή πολιτική που ψήφισε όμως, η Διοίκηση, στις 20 Νοέμβρη δεν ανοίγει τις πόρτες του νέου θεάτρου σε όλους τους δημότες, αντίθετα αποκλείει την πρόσβαση σε όσους δεν έχουν να πληρώσουν το, κατά τη γνώμη της, «συμβολικό» αντίτιμο.
Πιο συγκεκριμένα η είσοδος για ανέργους σε μια παράσταση όπερας τιμολογείται στα 10 ευρώ, όταν το ανεργιακό επίδομα είναι μόλις 360 ευρώ και όταν αυτή είναι η τιμή που δίνουν στους ανέργους τα ιδιωτικά θέατρα.
Ονομάζοντας «κοινωνικό» ένα εισιτήριο 10 ευρώ, η Διοίκηση του Ο.Π.Α.Ν.Δ.Α. αποδεικνύει ότι «ζει αλλού». Την ίδια στιγμή καταφέρνει να πλήξει την αξιοπρέπεια των φτωχών και των ανέργων δίνοντας τους την «επιλογή» να παρακολουθήσουν μια παράσταση στην τιμή των 5 ευρώ, αρκεί να κάθονται σε μια από τις 15 θέσεις «περιορισμένης ορατότητας» όπου π.χ. τη σκηνή την κρύβει μια κολώνα.
Κοινωνική πολιτική δεν είναι «να χωρέσει ο φτωχός σε μια γωνίτσα». Ούτε είναι μια δωρεάν συναυλία (χαμηλού κόστους) κάθε μήνα – όπως σχεδιάζει η Διοίκηση του Ο.Π.Α.Ν.Δ.Α., ούτε, βέβαια, είναι η παραχώρηση ενός ακαθόριστου ποσοστού των εσόδων στο Κ.Υ.Α.Δ.Α., ως φιλανθρωπία**. Κοινωνική είναι η πολιτική που δίνει (ή προσπαθεί να δώσει) σ’ έναν φτωχό ή έναν χαμηλόμισθο ίση πρόσβαση σε βασικά αγαθά όπως είναι η ποιοτική υγεία, η ποιοτική παιδεία και, στην περίπτωσή μας, ο υψηλής ποιότητας πολιτισμός!
Ας αναφέρουμε και ένα ακόμα παράδειγμα που απορρίπτει κάθε επιχειρηματολογία περί κοινωνικής τιμολογιακής πολιτικής. Μια μητέρα μονογονεικής οικογένειας που εργάζεται και αμείβεται με τον κατώτερο μισθό των 586 ευρω μεικτά, αν θελήσει να παρακολουθήσει μια παράσταση όπερας, μαζί με τα δυο της παιδιά, πρέπει να δαπανήσει 45 ευρώ καθώς η χαμηλότερη τιμή εισιτηρίου που προβλέπεται για την περίπτωσή της είναι 15 ευρώ κατ΄άτομο.
Μέχρι σήμερα τα μουσικά σύνολα του Δήμου Αθήνας προσέφεραν το πολιτιστικό τους έργο δωρεάν για όλους, προασπιζόμενα τον κοινωνικό χαρακτήρα που πρέπει να έχει ο Ο.Π.Α.Ν.Δ.Α. Και το ερώτημα που τίθεται σήμερα για το «Ολύμπια» είναι το ακόλουθο: Τι έχει πραγματικά ανάγκη η κοινωνία; Ένα ακόμα «Μέγαρο Μουσικής» ή ένα χώρο όπου χαμηλόμισθοι, άνεργοι και συνταξιούχοι θα έχουν το δικαίωμα πρόσβασης σε υψηλού επιπέδου καλλιτεχνικές παραστάσεις;
Για εμάς ο Ο.Π.Α.Ν.Δ.Α. πρέπει να είναι το κλειδί με το οποίο οι νέοι, οι άνεργοι και οι φτωχοί θα μπορούν να ξεκλειδώνουν τις πύλες του πολιτισμού – του πραγματικού και ποιοτικού πολιτισμού – και όχι μια ακόμα επιλογή εξόδου για αυτούς που έχουν και μπορούν να διαθέσουν χρήματα για να παρακολουθήσουν μια υψηλού επιπέδου παράσταση.
Η ανταποδοτικότητα θα χτυπήσει και την πόρτα των εργαζομένων
Η λειτουργία των δομών με ανταποδοτικά κριτήρια δεν θα πλήξει μόνο τους δημότες – που θα κληθούν να διπλοπληρώσουν υπηρεσίες τις οποίες έχουν ήδη πληρώσει μέσα από την (υπέρ)φορολόγηση τους – αλλά και εμάς, τους εργαζόμενους αυτών των δομών.
Όταν η λειτουργία δομών του Δήμου αρχίζει να υιοθετεί ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια δεν θα αργήσει να έρθει η ώρα που αυτή η λογική θα χρησιμοποιηθεί για να χτυπήσει τους μισθούς μας και τις ίδιες τις θέσεις εργασίας μας. Η «στοχοθεσία» που συχνά επικαλείται ο πρόεδρος του Ο.Π.Α.Ν.Δ.Α., αργά ή γρήγορα, θα τον οδηγήσει στη διατύπωση «να δούμε πόσα φέρνεις για να τα συγκρίνουμε με αυτά που παίρνεις….». Όσο για τα μέλη του Δ.Σ. του Ο.Π.Α.Ν.Δ.Α. που δε δίστασαν να αποκαλέσουν τους μουσικούς «άχρηστους οργανοπαίχτες του δημοσίου» και «βάρος για τον προϋπολογισμό του Οργανισμού», σίγουρα δε θα διστάσουν στο μέλλον να μιλήσουν για κατάργηση της μονιμότητας των μουσικών και για συμβάσεις έργου ανά παράσταση. Και για όσους αυτά φαίνονται πολύ μακρινά, αρκεί να θυμηθούν τι προοπτικές θεωρούσαν ότι είχε η ζωή τους πριν τα μνημόνια και τι προοπτικές έχει τώρα.
Είναι σαφές ότι η Διοίκηση και οι σύμμαχοί της (ανάμεσα στους οποίους βρίσκεται και ο «εκπρόσωπος εργαζομένων» του ΟΠΑΝΔΑ που υπερψηφίζει το 99,9% των εισηγήσεων της Διοίκησης) θα προσπαθήσουν να επιβάλλουν με κάθε τρόπο την εμπορευματοποίηση των κοινωνικών δομών που έχουν απομείνει. Είναι επίσης σαφές ότι αυτές οι εξελίξεις δε θα σταματήσουν στα μουσικά σύνολα του Ο.Π.Α.Ν.Δ.Α.
Ο μόνος τρόπος για να μπει ένα φρένο σε αυτούς τους σχεδιασμούς είναι ο κοινός αγώνας εργαζομένων και δημοτών για την υπεράσπιση του δημοσίου και κοινωνικού χαρακτήρα αυτών των δομών. Οι εργαζόμενοι πρέπει μέσα από τις συλλογικές τους διαδικασίες να καταρτίσουν άμεσα ένα πολύμορφο αγωνιστικό σχέδιο και σε συμμαχία με τους δημότες να παλέψουν για την ανατροπή των αντικοινωνικών και αντεργατικών σχεδιασμών.
*Το ακριβές ποσό είναι 992.000 ευρώ (800.000 ο προϋπολογισμός του αντικειμένου της σύμβασης συν 192.000 ευρώ για 24% Φ.Π.Α.)
**Το Αvanti έχει καταθέσει επανειλημμένως την παρακάτω πρόταση σε ότι αφορά την υποστήριξη φιλανθρωπικών σκοπών από τον ΟΠΑΝΔΑ:
Ο ΟΠΑΝΔΑ μπορεί να υποστηρίζει φιλανθρωπικές δραστηριότητες, εκδίδοντας κουπόνια οικονομικής ενίσχυσης για κάθε μία από αυτές και διαθέτοντάς τα προαιρετικά στην είσοδο των εκδηλώσεων και των δραστηριοτήτων που διοργανώνει. Με αυτό τον τρόπο οι εκδηλώσεις και οι δραστηριότητες θα παραμένουν δωρεάν, ενώ οι πολίτες θα μπορούν να ενισχύσουν μια φιλανθρωπία, στο βαθμό που συμφωνούν με αυτή και ανάλογα με την οικονομική τους δυνατότητα. Είναι αυτονόητο ότι για τα χρήματα των φιλανθρωπιών πρέπει να υπάρχει δημόσιος απολογισμός καθώς πολλά από αυτά έχουν την τάση να «εξαφανίζονται» όπως π.χ. χρήματα προς το ΚΥΑΔΑ.
Avanti
Νοέμβρης 2018
