Το ελληνικό κοινοβούλιο, με πρωτοβουλία του βουλευτή της ΝΔ Νικήτα Κακλαμάνη αποφάσισε στις 9/11 να κρατήσει ενός λεπτού σιγή για να τιμήσει τη μνήμη του Κ. Κατσίφα. Στην Ελλάδα, η συντριπτική πλειοψηφία των μέσων ενημέρωσης, σύσσωμη η Ακροδεξιά, αλλά και αρκετός κόσμος που έχει παρασυρθεί από την προπαγάνδα τους, θεωρεί τον Έλληνα εθνικιστή «ήρωα», «εθνομάρτυρα» και «σύμβολο αγώνα». Θυμίζουμε, ότι ο Κ. Κατσίφας σκοτώθηκε στις 28 Οκτώβρη στο χωριό Βουλιάτες, από αστυνομικούς τους οποίους πρώτα αυτός πυροβόλησε με Καλάσνικωφ, σε συνθήκες που είναι μέχρι στιγμής αδιευκρίνιστες.
Το ποιος ήταν ο Κ. Κατσίφας θα το δούμε στη συνέχεια. Ας ξεκινήσουμε κατ’ αρχήν από τα βασικά: προφανώς υπερασπιζόμαστε το δικαίωμα της ελληνικής μειονότητας στην Αλβανία, όπως και κάθε μειονότητας σε κάθε χώρα –και φυσικά και εντός της Ελλάδας– να διατηρεί την αυτονομία της, δηλαδή τη γλώσσα της, τα έθιμα της, να μπορεί να αναρτά τα εθνικά και θρησκευτικά της σύμβολα και γενικά να είναι ελεύθερη να εκφραστεί γλωσσικά, εθνικά και πολιτιστικά όπως επιλέγει. Προφανώς επίσης δεν έχουμε καμία εμπιστοσύνη στην αλβανική αστυνομία (όπως και κάθε αστυνομία) για τον τρόπο που διαχειρίστηκε το περιστατικό με τον Κατσίφα.
Η ουσία της συζήτησης όμως δεν είναι στα παραπάνω. Είναι στο ερώτημα πως ένας εθνικιστής με ένα πυροβόλο όπλο μπορεί να προκαλέσει εθνικιστικό παροξυσμό σε δύο χώρες. Πόσο μάλλον αν δεν είναι ένας, γραφικός και απομονωμένος, αλλά περισσότεροι! Η ουσία της συζήτησης είναι πως αν οι εθνικιστές σε κάθε μειονότητα κάθε βαλκανικής χώρας αρχίσουν να παίρνουν αυτόματα όπλα και να πυροβολούν, η βαλκανική μπορεί πολύ εύκολα να μετατραπεί ξανά σε λουτρό αίματος.
Ο Κατσίφας και τα δικαιώματα της μειονότητας
Αυτοί που υποστηρίζουν και ηρωοποιούν τον Κατσίφα μιλάνε για έναν άνθρωπο που «πάλευε για τα δικαιώματα της ελληνικής μειονότητας στην Αλβανία». Είναι αυτή η πραγματικότητα;
Η αλήθεια είναι ότι υπάρχουν ελάχιστες (αν υπάρχουν) εθνικές μειονότητες στον πλανήτη που να μην υφίστανται καταπίεση και καταπάτηση των δικαιωμάτων τους. Ο μόνος δρόμος για να κατακτηθούν τα δικαιώματα των μειονοτήτων είναι οι κοινοί αγώνες με τον πληθυσμό της πλειοψηφούσας εθνότητας, το ξεπέρασμα των προκαταλήψεων και του μίσους και η κατανόηση ότι οι ντόπιοι εργαζόμενοι και αυτοί που ανήκουν σε κάποια εθνική μειοψηφία, έχουν κάθε λόγο να διεκδικούν από κοινού μια πιο δίκαιη, ειρηνική ζωή.
Τι από αυτά καταλάβαινε ο Κ. Κατσίφας; Πάλευε πράγματι για τα δικαιώματα της μειονότητας; Διεκδικούσε πράγματι μια ισότιμη, ειρηνική ζωή, δίπλα στους Αλβανούς συμπολίτες του; Οι παρακάτω φωτογραφίες από αναρτήσεις του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης λένε μια διαφορετική ιστορία.
Αυτό που διεκδικούσε ο Κατσίφας, ήταν η προσάρτηση από την Ελλάδα ενός τμήματος μιας άλλης χώρας, όπως δείχνει ο παραπάνω χάρτης. Το σύνθημά του ήταν «Αυτονομία τέλος! Τώρα Ένωση!». Όσο για το γειτονικό λαό , τους Αλβανούς, αποκαλούνται «Μογγόλοι»! Ωμό και κυνικό δηλαδή ρατσιστικό μίσος!
Εκτός των άλλων, οι αναρτήσεις του παραπέμπουν σε θαυμαστή του ΜΑΒΗ (Μέτωπο Απελευθέρωσης της Βορείου Ηπείρου) μιας ακραίας εθνικιστικής οργάνωσης που έχει τις ρίζες της στην περίοδο της ιταλο-γερμανικής κατοχής της Αλβανίας.
Όπως λέει και το όνομά της, η οργάνωση αυτή διεκδικούσε την «απελευθέρωση», δηλαδή την προσάρτηση στην Ελλάδα, τμήματος της Αλβανίας. Αρκετές δεκαετίες αργότερα, συγκεκριμένα το 1994, η οργάνωση, σε επίθεσή της σε αλβανικό στρατόπεδο, δολοφόνησε δύο Αλβανούς στρατιωτικούς, τραυμάτισε αρκετούς ακόμη και έκλεψε τα όπλα της φωτογραφίας. Αυτά ήταν τα «ιδανικά» του «ήρωα» που θρηνούν τα ΜΜΕ και τιμά το ελληνικό κοινοβούλιο!
Μόνο μίσος
Τα Βαλκάνια έχουν πληρώσει τους εθνικισμούς με πολύ αίμα. Είναι τέτοια η γεωγραφία, η μορφολογία και η ιστορία της περιοχής που ήταν για αιώνες χωνευτήρι λαών και πολιτισμών. Έτσι, σε όλα τα Βαλκάνια δεν υπάρχει κανένα «καθαρό» κράτος, καμία χώρα που δεν περιλαμβάνει διαφορετικούς λαούς. Έτσι, τι θα γίνει αν τους εθνικιστές της ελληνικής μειονότητας στην Αλβανία που παίρνουν τα όπλα και πυροβολούν εναντίον αστυνομικών στην Αλβανία μιμηθούν και οι εθνικιστές της τουρκικής μειονότητας στην Θράκη; Και κάτι αντίστοιχο κάνουν οι Σέρβοι εθνικιστές στο Κόσσοβο, και τους ακολουθήσουν οι Αλβανοί εθνικιστές στην Βόρεια Μακεδονία; Και μετά τι θα γίνει αν ακολουθήσουν οι Ρουμάνοι εθνικιστές της Βουλγαρίας και τα λοιπά και τα λοιπά;
Είναι ένα πράγμα ο αγώνας για τα δικαιώματα των μειονοτήτων, και κάτι τελείως διαφορετικό ο αγώνας των εθνικιστών που θέλουν να επιβάλλουν την θέληση της δικής τους εθνικής ομάδας απέναντι σε όλους τους άλλους με τη βία.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα της τελευταίας συνομοταξίας, κάποιοι «Έλληνες πατριώτες» που προσπάθησαν να ταξιδέψουν στην Αλβανία για να παραστούν στην κηδεία του Κ. Κατσίφα, και παραπονέθηκαν ότι δεν τους επιτράπηκε η είσοδος στη χώρα. Ένας από αυτούς που έμειναν εκτός, έφερε τα παρακάτω τατουάζ:
Μίσος, σβάστικες, νεκροκεφαλές και πολλά άλλα ωραία στολίζουν το σώμα του «Έλληνα πατριώτη» που παραπονιέται ότι δεν τον άφησαν να περάσει τα σύνορα για να πάει στην κηδεία ενός άλλου «Έλληνα πατριώτη» που πυροβολούσε Αλβανούς αστυνομικούς. Για αυτούς τους ανθρώπους «αγάπη για την πατρίδα» σημαίνει μίσος για τους «άλλους». Ο Έλληνας εχθρός της ελευθερίας διεκδικεί ελευθερία για να σπέρνει δηλητήριο και αίμα. Και έχει παράπονο που οι άλλοι εχθροί της ελευθερίας, δηλαδή η Αλβανική αστυνομία, του το αρνούνται…
Ο μόνος δρόμος για την βελτίωση των συνθηκών ζωής όλων των κατοίκων των Βαλκανίων είναι οι κοινοί αγώνες ενάντια στις κυβερνήσεις που εφαρμόζουν παντού μέτρα λιτότητας για να γεμίζουν τις τσέπες τους οι ελίτ, και ενάντια στους εθνικιστές κάθε πλευράς που προκειμένου να αποδείξουν την «ανωτερότητα» της δικιάς τους φυλής είναι διατεθειμένοι να οδηγήσουν τους λαούς στο σφαγείο του πολέμου.
