Ρεπορτάζ του «Ξ»
Για 2η χρονιά διοργανώθηκαν φέτος τα φεστιβάλ Art against fascism σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, και όπως φαινόταν από τις προηγούμενες μέρες είχαν πολύ μεγάλη επιτυχία. Μαζική συμμετοχή, παλμός, αναζήτηση για απαντήσεις στον φασισμό, νεανικότητα χαρακτήρισαν και τα δύο φεστιβάλ και έδωσαν μια μεγάλη ώθηση για τις επόμενες δράσεις!
Αθήνα
Είναι εντελώς αδύνατο να υπολογιστεί με ακρίβεια ο μεγάλος αριθμός των νέων που πέρασαν από το φεστιβάλ στην Αθήνα. Ένας μετριοπαθής υπολογισμός είναι ότι τουλάχιστον 1.000 άτομα πέρασαν από το φεστιβάλ στον φιλόξενο χώρο του αυτοδιαχειριζόμενου θεάτρου «Εμπρός».
Από νωρίς άρχισε να καταφθάνει κόσμος, στην αρχή κυρίως μαθητές, και αργότερα φοιτητές και μεγαλύτερος κόσμος όσο περνούσε η ώρα. Μέχρι αργά το βράδυ υπήρχε συνεχής κίνηση κόσμου που έμπαινε και έβγαινε από τον συναυλιακό χώρο, καθόταν έξω από το θέατρο ή έκανε γύρα στα τραπεζάκια και τις εκθέσεις που είχαν στηθεί. Σε διάφορες φάσεις επικρατούσε το αδιαχώρητο, όχι μόνο μέσα στην κεντρική αίθουσα, αλλά και σε όλους τους χώρους του «Εμπρός» καθώς και στον δρόμο έξω από αυτό!
Χαρακτηριστικό του κλίματος είναι ότι οι μπλούζες «Art against fascism» ξεπουλήθηκαν καθώς και ότι πολλοί κυρίως νέες και νέοι άφησαν στοιχεία επικοινωνίας.
Η ομάδα των συνολικά 40 – 50 εθελοντών δούλεψε ρολόι, και κατάφερε να βγει το φεστιβάλ χωρίς κανένα πρόβλημα.
Ενδιάμεσα από το μουσικό πρόγραμμα έγιναν μικρές ομιλίες για το θέμα του φασισμού, ενώ ο κόσμος από κάτω ανταποκρινόταν φωνάζοντας συνθήματα. Ανάμεσα στις ομιλίες, αυτή του Ζήση και της Μυρτώ, μαθητών, που έδωσαν στο φεστιβάλ ένα δυναμικό και συγκινητικό μήνυμα. Η Μυρτώ έκλεισε την ομιλία της λέγοντας:
«Τα σχολεία είναι δικά μας και είναι χρέος μας να τα προστατέψουμε από την ακροδεξιά υστερία. Τα σχολεία είμαστε εμείς, θέλουμε ένα σχολείο απαλλαγμένο από το μίσος για κάθε τι διαφορετικό».
Αργότερα, η Άννα και η Δήμητρα, φοιτήτριες, αναφέρθηκαν στην άνοδο της ακροδεξιάς στην Ευρώπη και στον κόσμο.
Το πρόγραμμα περιλάμβανε προβολές ταινιών μικρού μήκους και μια περφόρμανς για αρχή, ενώ στη συνέχεια στη σκηνή ανέβηκαν 7 μπάντες: Bad Lama, Acid Pussies, Show Trial, Αντί Λογικής, Διττός Εαυτός + Ασυμβίβαστο Πνεύμα, ΔΒΣ + Canem και Third Eye Bizarre που κλείσανε τη βραδιά.
Χαρακτηριστικό του κλίματος ήταν ότι πολλοί προσφέρθηκαν να βοηθήσουν στη διοργάνωση επί τόπου, ενώ πολλοί άφησαν στοιχεία για παραπέρα επικοινωνία. Ήδη έχουν ακουστεί οι πρώτες ιδέες για το επόμενο, ενώ το κλίμα είναι πολύ δυναμικό!
Θεσσαλονίκη
Από πριν τις 6 είχε αρχίσει να έρχεται κόσμος, να γίνονται οι πρώτες κουβέντες για το φεστιβάλ, την δράση ενάντια στο φασισμό, κλπ και ο κόσμος είχε τη δυνατότητα να δει την έκθεση ζωγραφικής, φωτογραφίας, αντιφασιστικού σκίτσου και ποίησης. Απ’ τις 6:00 μμ μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες πολύς κόσμος ήρθε, έφυγε και ξαναήρθε. Ο χώρος του ΤΑΚΙΜ ήταν συνεχώς γεμάτος με νέο κόσμο και παρόλο που δεν είναι εύκολο να υπολογιστεί ακριβώς πόσα άτομα βρέθηκαν εκεί, μια συντηρητική εκτίμηση είναι ότι περάσαν περισσότερα από 250 άτομα.
Κατά τις 7:30 μμ η Ιωάννα και η Αγγελική, μαθήτριες από τις Συκιές καλωσόρισαν τον κόσμο εκ μέρους του Φεστιβάλ και ενημέρωσαν για το πρόγραμμα.
Η Νατάσα Ευσταθοπούλου καθήλωσε τους παρευρισκόμενους με το θεατρικό μονόλογο «Εγώ, η Ουρλίκε Μάινχοφ, καταγγέλλω» (σε σκηνοθεσία Αστέρη Νάτσιου).
Στη συνέχεια η Παναγιώτα είπε δυο λόγια για τα ποιήματα που είχε ετοιμάσει και η Ταμάρα διάβασε ένα πεζό κείμενο κοινωνικό-πολιτικού περιεχομένου.
Ενδιάμεσα προβλήθηκαν ενημερωτικά βίντεο και έγιναν ενημερώσεις, ενώ φωνάχτηκαν και αντιφασιστικά συνθήματα.
Τέλος, το μουσικό κομμάτι ήταν αρκετά πλούσιο φέτος, με 2 ακουστικά σχήματα (Περικλής-παραδοσιακό και Σπύρος Dizzy – classic rock) 3 ραπ sessions: Αλφα Μι από Πέμπτη Διάσταση, Νταμπλ Γιου και Αρμαγεδόνας, ο οποίος ταξίδεψε από το Γαλάτσι για να στηρίξει ενεργά το φεστιβάλ και τέλος οι μπάντες «Γουρούνια στο Διάστημα» και Bonzai που ηλέκτρισαν το χώρο με τα κοφτερά στιχάκια τους και την ατμοσφαιρική μουσική τους.
Πολλοί συμμετέχοντες άφησαν στοιχεία επικοινωνίας για να δούμε πως θα συνεχίσουμε τις επόμενες δράσεις.
Κλείνουμε αισιόδοξα και ανανεώνουμε το ραντεβού μας για το 3ο art against fascism, με ένα στιχάκι που τραγούδησαν τα «Γουρούνια»:
Διαλύσαμε τις αυταπάτες πως δε θα πάμε μακριά
Μα τα δικά μας σύνορα δεν σταματάνε πουθενά
(Ορατός Εχθρός, Καινούργιοι Καιροί – 2015)
Γενικά κατάλαβα πως η τέχνη μπορεί να μας βοηθήσει στον αγώνα για ελευθερία και ειρήνη όπως πάνω-κάτω αναφέρθηκε και στις πολιτικές τοποθετήσεις των ομιλητών.
