Της Ειρήνης Βλαζάκη
Είμαστε λοιπόν καταμεσής του Αυγούστου διακοπές και ακούμε στους τίτλους των ειδήσεων "5.000 νεκροί εξαιτίας σφοδρού κύματος καύσωνα…". Λίγο η ζαλάδα από τη ζέστη, λίγο η ανεμελιά της στιγμής και νομίζουμε προς στιγμή ότι μια ακόμη φυσική καταστροφή χτύπησε κάποια από τις φτωχές και τόσο ταλαιπωρημένες χώρες του πλανήτη, όπου αρκεί μια βροχή για να πλημμυρίσουν εκατοντάδες νοικοκυριά. Και όμως όχι, δεν πρόκειται για την Ασία ή την Λ. Αμερική αλλά για την καρδιά του ανεπτυγμένου καπιταλισμού στο κέντρο της Ευρώπης, για μία από τις 8 πλουσιότερες χώρες του κόσμου: τη Γαλλία!!
Αυτό που συνέβη στη δεύτερη οικονομία της ευρωζώνης είναι πραγματικά ανήκουστο. Μέσα σε 15 μέρες χάθηκαν περίπου 15.000 άνθρωποι. Το σύστημα υγείας βρέθηκε κυριολεκτικά ανίκανο να αντιδράσει για να παράσχει τις πρώτες βοήθειες σε αυτούς, κυρίως ηλικιωμένους. Αυτή η κρίση αποκάλυψε με τον πιο τραγικό τρόπο την πραγματική κατάσταση στο Γαλλικό σύστημα υγείας, την αγκύλωση των δομών του και τις ελλείψεις σε προσωπικό και υποδομή. Ήταν τέτοια η έλλειψη οργάνωσης και συντονισμού που τα πρώτα 24ωρα δεν είχαν καν συνείδηση της έκτασης του προβλήματος, ενώ στο τραγικό απολογισμό ανήκουν και οι ελλείψεις σε χώρους φύλαξης των θυμάτων.
Και είναι πραγματικά ντροπή, ο Γάλλος πρωθυπουργός να ρίχνει τις ευθύνες για την ανεπάρκεια της κυβέρνησης του στη Γαλλική κοινωνία που τάχα δεν ενδιαφέρεται να φροντίσει τους ηλικιωμένους, λες και οι τελευταίοι δεν έχουν πληρώσει με τη δουλειά τους και τις εισφορές τους τα στοιχειώδη δικαιώματα σε μια ανθρώπινη περίθαλψη. Δεν χτύπησε δα καμιά σπάνια επιδημία, θερμοπληξία πάθανε οι άνθρωποι!!
Είναι σίγουρο ότι για τους Γάλλους εργαζόμενους δεν αρκεί η παραίτηση του γενικού διευθυντή, ούτε η καθυστερημένη ευαισθησία του Σιράκ που αφού τέλειωσε τις διακοπές του διέταξε ενδελεχή έρευνα της κατάστασης…
Την ίδια ώρα αυτό που συνέβη αποκαλύπτει για άλλη μια φορά τις διαστάσεις του οικολογικού προβλήματος. Είναι πλέον γνωστό τοις πάσι και το ζήσαμε και στη χώρα μας ότι, οι επεμβάσεις στην οικολογία του πλανήτη για χάρη του κέρδους θα προκαλούν ολοένα και περισσότερο ασυνήθιστα φαινόμενα -"ακραία" είναι η προσφιλής έκφραση – τα οποία σε τελική ανάλυση θα μας αφορούν ΟΛΟΥΣ. Ας θυμηθούμε τις περσινές πλημμύρες στην Τσεχία και την Γερμανία. Ας αναλογιστούμε ότι στην Eλβετία άρχισαν να λιώνουν οι πάγοι στα 4.000 μέτρα και ότι στην Ολλανδία -παρότι κυριολεκτικά χτισμένη πάνω στο νερό- λόγω της εκεί ξηρασίας, οι απώλειες στην ναυτιλία έφτασαν το 10%, αφού τα πλοία αναγκάστηκαν να μειώσουν τα φορτία τους για να μην κολλήσουν στα χαμηλής στάθμης νερά.
Οι επιστήμονες έχουν αρχίσει να ανησυχούν σοβαρά μήπως οι αλλαγές που προβλέπουν στο κλίμα δεν έχουν πια το ρυθμό που υπολόγισαν αλλά αντίθετα πάρουν την μορφή χιονοστιβάδας βρίσκοντας απροετοίμαστους όλους τους λαούς του πλανήτη.
Μια τέτοια εξέλιξη είναι πιθανή, όμως ένα πράγμα είναι σίγουρο: ότι η ζημιά που υφίσταται το οικοσύστημα θα είναι, από ένα σημείο και μετά, ένας δρόμος χωρίς επιστροφή ακόμα και για την κοινωνία του μέλλοντος. Είναι λοιπόν πραγματικά επιτακτική η ανάγκη να τελειώνουμε με αυτό το παράλογο και καταστροφικό σύστημα που λέγεται καπιταλισμός!!
