Του Λάμπρου Αντωνάτου
Οι εταιρίες της ποδοσφαιρικής βιομηχανίας παραγωγής υπερ-αθλητών με παραφουσκωμένους από αναβολικά μυς, οι οποίοι κρύβουν έναν παρόμοια φουσκωμένο μύ, την καρδιά. Ο λόγος για τα ανευρύσματα στις καρδιές των δυο πιο πρόσφατα «ληγμένων» προϊόντων αυτής της βιομηχανίας, Μαρκ Φοέ και Μίκλος Φέχερ. Εικόνες που δεν ήταν οι πρώτες, αφού έχουν προηγηθεί παρόμοιοι θάνατοι και σε άλλα αθλήματα. Αλλά ούτε και οι τελευταίες, αφού προμηνύουν τα γεγονότα των επόμενων 5-10 ετών στον αθλητισμό του «υγιούς ανταγωνισμού» (αυτά που βλέπουμε τώρα είναι αποτελέσματα χρόνιας χρήσης αναβολικών). Η πρόσφατη ομολογία του Ζ. Ζιντάν για χρήση αναβολικών τον καιρό που ήταν στην Ιταλία, δείχνει το μέγεθος του προβλήματος.
Ο ανταγωνισμός, ξεπερνώντας κάθε όριο, υποχρεώνει τους αθλητές σε χρήση των ουσιών, προς κέρδος των ταμείων των ποδοσφαιρικών Α.Ε., των μάνατζερ και των φαρμακοβιομηχανιών. Και επειδή το τεστ για μια ουσία σχηματίζεται από δείγμα της ήδη υπάρχουσας ουσίας, το αντί-ντόπινγκ κοντρόλ αναπόφευκτα είναι πάντα ένα βήμα πίσω από το ντόπινγκ. Άρα δε βοηθάει.
Το μόνο που θα βοηθήσει είναι, αρχικά, η αποφασιστική επέμβαση του κράτους με ποινικές διώξεις, περιορίζοντας παράλληλα με νόμους τη ροή των αστρονομικών ποσών στο χώρο. Όμως οριστική λύση θα δώσει η δημιουργία πραγματικά ενεργών σωματείων από τους ίδιους τους αθλητές, που θα υπερασπίζονται τα δικαιώματά τους σε εργασία και ζωή, και σταδιακά θα πάρουν το δικό τους άθλημα στα χέρια τους.
