Του Γιώργου Γρίσπου
Tρεις μέρες πριν τις εκλογές ο Καραμανλής είχε υποσχεθεί τη μονιμοποίηση των συμβασιούχων ορισμένου χρόνου, οι οποίοι ανέρχονται στις 250.000. Μετά τη νίκη του, όλα αυτά ξεχάστηκαν βρίσκοντας δικαιολογίες με πρόσχημα κωλύματα του συντάγματος, το οποίο οι ίδιοι ψήφισαν στην αναθεώρηση του 2001. Έτσι στέλνει τους συμβασιούχους σε νέο διαγωνισμό πρόσληψης με το σύστημα της μοριοδότησης, πριονίζοντας τις ελπίδες τους για μονιμοποίηση.
Τα όσα βέβαια υποστηρίζει η κυβέρνηση περί συνταγματικών απαγορεύσεων είναι πέρα για πέρα ψέμα, αφού το καθεστώς ομηρίας των συμβασιούχων δεν καλύπτεται νομικά από κανένα διάταγμα. Υπάρχουν όμως τα γνωστά "παραθυράκια" που εκμεταλλεύεται η κάθε κυβέρνηση, ώστε να δικαιολογεί τέτοιες ενέργειες.
Σύμφωνα με τα λόγια του υπουργού οικονομικών, Γ. Αλογοσκούφη, από τον αριθμό των 250.000 εργαζομένων θα μονιμοποιηθούν το πολύ 70.000, λόγω έλλειψης οικονομικών πόρων και αυτό θα γίνει σταδιακά. Εμπαίζοντας μάλιστα όσους έχουν κάνει συνεχόμενες συμβάσεις, υπονοεί πως αυτοί θα έχουν προτεραιότητα στην πρόσληψη, χωρίς να αναφέρει κάτι πιο συγκεκριμένο.
Ενώ ο πρώην υπουργός Εσωτερικών, Κ. Σκανδαλίδης, καταγγέλει την τωρινή κυβέρνηση για αθέτηση των υποσχέσεών της προς τους συμβασιούχους, δεν θα πρέπει να ξεχνάει ότι ο ίδιος και τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ δεν ήθελαν να δώσουν λύση σε αυτό το μείζον θέμα για μια ολόκληρη πενταετία.
Η ΓΣΕΕ από τη πλευρά της άρχισε να αντιμετωπίζει το θέμα αφού "ανακάλυψε" πως πολλοί συμβασιούχοι ανήκουν σ’αυτή. Πέρα από την πλήρη αδιαφορία του Πολυζωγόπουλου και της ΠΑΣΚΕ για το θέμα, άξια αναφοράς είναι η δήλωση του προέδρου της συνδικαλιστικής παράταξης της Ν.Δ., της ΔΑΚΕ, ο οποίος ούτε λίγο ούτε πολύ ισχυρίστηκε πως οι συμβασιούχοι δεν είναι 250.000 αλλά 70.000, αμφισβητώντας ακόμα και τα λεγόμενα των στελεχών και υπουργών του κόμματός του.
Η κυβέρνηση και ο Π. Παυλόπουλος θα επιχειρήσουν να διασπάσουν τους συμβασιούχους με το νέο προεδρικό διάταγμα που ετοιμάζουν.
Η επίκληση της κοινοτικής οδηγίας 70/1999, που υπέγραψαν τα ευρωπαϊκά συνδικάτα με τις ενώσεις των εργοδοτών, αποτελεί παγίδα καθώς αφενός δεν είναι δεσμευτική και αφετέρου προωθεί την μερική απασχόληση και την ελαστικοποίηση των σχέσεων εργασίας. Το συντονιστικό των συμβασιούχων, που δημιουργήθηκε πριν από 1 χρόνο και εκπροσωπεί 35 σωματεία, πρέπει να δώσει έμφαση στην επέκταση και συντονισμό του αγώνα πανελλαδικά, την ενημέρωση της κοινής γνώμης με συγκεκριμένα παραδείγματα, την πίεση σε ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ για κήρυξη πανελλαδικής απεργίας, τη διοργάνωση κινητοποιήσεων και καταλήψεων εργατικών χώρων, ώστε να συνεχιστεί και να ενταθεί η πίεση στην κυβέρνηση.
