Του Νίκου Ρεμούνδου
Η στυγνή δολοφονία του Αχμέντ Γιασίν έξω από το τζαμί στη Γάζα από στρατιωτικό ελικόπτερο του ισραηλινού στρατού ξεσήκωσε εκρηκτική αγανάκτηση ανάμεσα στους Παλαιστίνιους, στους αραβικούς λαούς και παγκόσμια ενάντια στο βάρβαρο κι αιματοβαμμένο ισραηλινό καθεστώς.
Βράζει η Παλαιστίνη
Οι Παλαιστίνιοι βγήκαν στους δρόμους σαν να’τανε λαϊκό ξεσήκωμα. Σχεδόν αμέσως νεολαίοι Παλαιστίνιοι άρχισαν συγκρούσεις με τον ισραηλινό στρατό.
Στην Γάζα, ιδιαίτερα, 200.000 άνθρωποι παρέλασαν στην νεκρική πομπή, μετατρέποντας την στην μεγαλύτερη πολιτική διαδήλωση στην ιστορία της. 15.000 διαδήλωσαν στη Ναμπλούς, δέκα χιλιάδες στη Τζενίν και χιλιάδες άλλοι σε πόλεις και χωριά σ’ όλη την Παλαιστίνη.
"Τρείς μέρες πένθησε τον Γιασίν η Γάζα. Όλα είχαν νεκρωθεί. Δρόμοι άδειοι, μαγαζιά κλειστά, Μόνο όσα πουλούσαν λουλούδια ή στεφάνια για κηδείες λειτουργούσαν. Φωτογραφίες και αφίσες με το πρόσωπο του νεκρού. Ακόμα και οι αστυνομικοί της Παλαιστινιακής Αρχής είχαν φροντίσει να εξαφανιστούν από το τοπίο". (Ελευθεροτυπία 26-3-04).
Στή Γάζα, που είναι μικρότερη σε έκταση από την Σαμοθράκη, ζούν αποκλεισμένοι από τον έξω κόσμο και μέσα στην φτώχεια κοντά 2 εκ. παλαιστίνιοι.
Κάτω από την πίεση της λαϊκής αγανάκτησης, οι ηγέτες της Παλαιστινιακής Αρχής αναγκάστηκαν να καλέσουν τριήμερο πένθος, με γενικό κλείσιμο των καταστημάτων και των σχολείων.
Οι μετριοπαθείς ηγέτες των Ισραηλινών Παλαιστινίων αναγκάστηκαν επίσης να καλέσουν Γενική Απεργία και κοινή πορεία όλων των πολιτικών κομμάτων και τάσεων.
Τεράστια αγανάκτηση στον αραβικό κόσμο
Οι πιο εκρηκτικές αντιδράσεις ξέσπασαν στο Ιράκ, όπου η δολοφονία του Γιασίν ήρθε να ρίξει λάδι στη φωτιά των αντιαμερικανικών αισθημάτων. Στις πόλεις Φαλούτζα και Ραμάντι ξέσπασαν Γενικές Απεργίες και πλήθη διαδηλωτών συγκρούστηκαν με αστυνομικές δυνάμεις σε ένα σκηνικό που θύμιζε παλαιστινιακή Ιντιφάντα. Παράλληλα, ένοπλοι σκότωσαν 11 Ιρακινούς αστυνομικούς σε αλυσίδα επιθέσεων σε διάφορες πόλεις.
Ιδιαίτερη ανησυχία προκάλεσαν στις αρχές οι πολυήμερες διαδηλώσεις δεκάδων χιλιάδων στην Αίγυπτο και την Ιορδανία, χώρες κλειδιά της Μέσης Ανατολής, που έχουν συνάψει συμφωνίες ειρήνης και αμοιβαίας αναγνώρισης με το Ισραήλ, ξεπουλώντας έτσι το αγώνα των παλαιστινίων. Οι διαδηλωτές ζητούσαν απέλαση των ισραηλινών πρεσβευτών και την κήρυξη ιερού πολέμου.
Μεγάλες διαδηλώσεις έγιναν επίσης στην Υεμένη και στον Λίβανο.
Ο αρχηγός της παλαιστινιακής ισλαμικής οργάνωσης "Τζιχάντ", μιλώντας για "Άραβες ιθύνοντες, τυφλούς και κουφούς, που μιλάνε μόνο για να υπερασπιστούν το Ισραήλ", τους προειδοποίησε ότι "άν δεν στηρίξετε τον παλαιστινιακό λαό, που σφάζεται από το Ισραήλ, το μέλλον των θρόνων σας, με το χέρι των λαών σας, δεν θα είναι καλύτερο από αυτό της αναπηρικής καρέκλας του σεϊχη Γιασίν".(Ελευθεροτυπία 23-3-04).
