Της Ολυμπίας Γεώργα, ωρομίσθιας εκπαιδευτικού
Όταν το υπουργείο Εργασίας μετονομάζεται σε υπουργείο Απασχόλησης, τότε σταδιακά και οι εργαζόμενοι πρέπει να μετατραπούν σε απασχολήσιμους. Εκτός από αυτούς που ήδη είναι. Τους χιλιάδες ωρομίσθιους εκπαιδευτικούς που βιώνουν ένα καθεστώς εργασιακού μεσαίωνα: λίγες ώρες δουλειάς τη βδομάδα, που για να τις καλύψουν μετακινούνται σε διαφορετικά σχολεία και διαφορετικές περιοχές (π.χ. από Παγκράτι Σαλαμίνα και από Ζωγράφου Επίδαυρο), φιλοδώρημα αντί για μισθό, καμιά ελπίδα για σύνταξη, απλήρωτοι για μήνες (ή και χρόνο), χωρίς συνδικαλιστική κάλυψη.
Κι έχουμε 2 επιλογές : Ή τη συνέχιση της υπό αυτό το καθεστώς εργασίας μας για τα επόμενα 15-17 χρόνια (τόσος είναι ο μέσος όρος αναμονής με βάση την προϋπηρεσία) ή τη συμμετοχή μας κάθε 2 χρόνια στο «διαγωνισμό της ντροπής»(προφανώς πρόκειται για το ΑΣΕΠ) με την – αμυδρή ελπίδα της κατάληψης μιας θέσης … στη μονιμότητα, ενάντια στους άλλους συμμετέχοντες συναδέλφους. Το ιδεολόγημα ότι έτσι επιλέγονται οι καλύτεροι – ενώ στην ουσία στόχος είναι η μετάθεση της ευθύνης για την αδιοριστία στις πλάτες μας έχει κατοχυρωθεί στη συνείδηση των συναδέλφων ως φαιδρό.
Στη βάση αυτής της πραγματικότητας πριν λίγο καιρό πάρθηκε η πρωτοβουλία για τη δημιουργία συντονιστικού αναπληρωτών – ωρομισθίων στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση. Η πρώτη παναττική συνέλευση πραγματοποιήθηκε στις 21 Μάρτη, όπου τόσο η μαζικότητα της συμμετοχής, όσο και η έκφραση μιας συσσωρευμένης αγανάκτησης ήταν δηλωτική της κατάστασης αλλά και των δυνατοτήτων που ανοίγονται. Στις 2 Απρίλη υπήρξε παράσταση διαμαρτυρίας του συντονιστικού στο υπουργείο, συνάντηση με τον Γ. Γραμματέα και έκθεση συγκεκριμένων αιτημάτων : καταβολή των δεδουλευμένων, κατάργηση της ωρομισθίας, μετατροπή των ωρομισθίων σε αναπληρωτές και αύξηση των μόνιμων διορισμών. Ο γραμματέας δε δεσμεύτηκε για τίποτα! Στις 14 Μάη υπάρχει πανελλαδική κινητοποίηση ωρομισθίων και αναπληρωτών και πορεία στο ΥΠ.ΕΠΘ. Παράλληλα, υπάρχει απόφαση της ΔΟΕ και της ΟΛΜΕ για στάσεις εργασίας την ίδια μέρα. Η επιτυχία της κινητοποίησης είναι μεγάλης σημασίας. Ο κόσμος που ζει στην καθημερινότητά του την ομηρία και την εργασιακή ανασφάλεια οφείλει να βγει στο προσκήνιο και να διεκδικήσει: Δουλειά για όλους με κάλυψη των υπαρχόντων πραγματικών κενών στην εκπαίδευση και δουλειά με όρους αξιοπρέπειας.
Στα μέσα της διδακτικής χρονιάς κοινοποιήθηκε τηλεφωνικά σε 8 ωρομίσθιους στη Λέσβο η απόλυσή τους. Για τους ωρομίσθιους (και όχι για τους αναπληρωτές) ισχύει ότι μπορούν να απολυθούν ανά πάσα στιγμή, εφ’όσον επιστρέψει από την άδειαο εκπαιδευτικός του οποίου τη θέση καλύπτουν. Κάποιοι απ’αυτούς τους συναδέλφους κινητοποιήθηκαν (κατάληψη της νομαρχίας Λέσβου, συνάντηση με ΥΠ.ΕΠΘ) και απαίτησαν την ανάκληση των απολύσεών τους και την κατάργηση της απαράδεκτης διάταξης. Το υπουργείο, για μια φορά ακόμα, δε δεσμεύτηκε. Από τις 27/4 η απολυμένη συνάδελφος βρίσκεται σε απεργία πείνας.
