Της σύνταξης
Το σενάριο είναι χιλιοπαιγμένο. Πριν τις εκλογές η Ελλάδα ήταν μια «ισχυρή Ελλάδα». Μετά τις εκλογές η «χορωδία» του ΣΕΒ, του Ι.Ο.Β.Ε., της Τράπεζας της Ελλάδας, της Ευρωπαικής Επιτροπής και του οικονομικού επιτελείου της κυβέρνησης δεν σταμάτησαν να τραγουδούν στον ίδιο σκοπό: «λιτότητα γιατί χανόμαστε». Το έδαφος προλειαίνεται για την μεταολυμπιακή περίοδο και ακόμα και αυτές οι ισχνές προεκλογικές «παροχές» της κυβέρνησης αναιρούνται ή μετατίθενται για το 2006.
Η κυβέρνηση αποφεύγει να προκαλέσει το κίνημα λόγω ευρωεκλογών και ολυμπιάδας. Προσπαθεί να δημιουργήσει «κλίμα» για ένταση της αντιλαικής της πολιτικής από το φθινόπωρο.
Τα θέματα των συμβασιούχων, των συλλογικών συμβάσεων, των τρομονόμων και των μεταναστών έχουν ήδη ανοίξει και η κυβέρνηση έδωσε δείγματα γραφής. Η μεγάλη πλειοψηφία των συμβασιούχων παραμένει εκτός μονιμοποίησης. Οι συλλογικές συμβάσεις οδεύουν προς κατακερματισμό και οι μισθοί σε νέα μείωση. Ο νέος τρομονόμος που θα ψηφιστεί με το πρόσχημα της Ολυμπιάδας και αφορμή την Αλ Κάιντα έχει τελικά σαν στόχο τα εγχώρια κινήματα. Οι συλλήψεις και απελάσεις μεταναστών έχουν αυξηθεί
Μπροστά σε αυτή την κατάσταση το ΠΑΣΟΚ δεν έχει βέβαια να πει και πολλά καθώς αποτελούν συνέχεια της δικής του πολιτικής, ενώ η εσωκομματική φαγωμάρα που αναπτύσσεται έχει να κάνει με τη κατανομή ρόλων και καρεκλών στη νέα εποχή που ευαγγελίζεται ο Γιωργάκης.
Οσο για τις ηγεσίες της παραδοσιακής αριστεράς; Αδυνατούν να ξεφύγουν από την στασιμότητα εξαιτίας της πολιτικής τους και της τακτικής τους.
Το μεν ΚΚΕ με ένα μείγμα σεκταρισμού στο κίνημα και πατριωτισμού στα διεθνή θέματα, έχει πρόβλημα να συνεργαστεί με τον ΣΥΝ αλλά όχι με τον στρατηγό ε.α. Αλευρομάγειρο, τον Γ.Μαγκάκη του ΠΑΣΟΚ, την Λ. Κανέλλη του εθνικιστικού περιοδικού ΝΕΜΕΣΙΣ, «παραβλέποντας» ότι οι προηγούμενοι σύμμαχοι του κατέληξαν, ο μεν Ζουράρης υποψήφιος με την ΝΔ στις δημοτικές, ο Θ. Ξανθόπουλος υφυπουργός ΠΕΧΩΔΕ με τη ΝΔ και ο Ν.Σαρρής με το ΛΑΟΣ του Καρατζαφέρη στις τελευταίες εκλογές.
Από την άλλη ο ΣΥΝ οδεύει προς νέα κρίση ενόψει και του συνεδρίου του το φθινόπωρο καθώς ο ΣΥΡΙΖΑ δεν προχωρά, οι πολιτικές διαφωνίες μεγαλώνουν και οι υποψήφιοι πρόεδροι αυξάνονται.
Ο ΣΕΒ προκαλεί
«Να αρχίσουμε όλοι να δουλεύουμε και να σταματήσουμε να εξαγγέλουμε πράγματα που μόνο κόστος έχουνε» δήλωσε στην ΗΜΕΡΗΣΙΑ στις 24.4.04 ο πρόεδρος του ΣΕΒ Ο.Κυριακόπουλος.
Τι εννοεί στην πράξη; Περισσότερες ώρες δουλειάς, αύξηση των απολύσεων, μείωση των μισθών και των συντάξεων, αύξηση των ορίων ηλικίας, περιορισμό των συνδικαλιστικών δικαιωμάτων, κατάργηση του 8ωρου και του πενθήμερου. Και για τους βιομήχανους; Αύξηση των επιδοτήσεων και των φοροαπαλλαγών, επιστροφή του ΦΠΑ στις εξαγωγές, προσέλκυση του διεθνούς κεφαλαίου.
Η Ελλάδα είναι πρώτη στην μείωση μισθών και εργασιακού κόστους καθώς και στις κοινωνικές ανισότητες στην ΕΕ των 15. Την εξαετία 1998-2004 παρότι η παραγωγικότητα των εργαζομένων αυξανόταν ετησίως κατά 4%, ο μέσος μισθός αυξανόταν κατά 0.8% τη στιγμή που ήδη είναι κατά 35% χαμηλότερος από τον αντίστοιχο ευρωπαικό μέσο μισθό. Το κατά κεφαλήν ΑΕΠ στη χώρα μας από 69% του μέσου όρου της ΕΕ όταν μπήκαμε το 1981 έπεσε 22 χρόνια μετά στο 66% σύμφωνα με την Eurostat και τον Economist (έκθεση Νοέμβρη 2003).
Αντίθετα τα κέρδη του κεφαλαίου ήταν από τα υψηλότερα όχι μόνο στην ΕΕ αλλά στον ΟΟΣΑ, αφού αυξήθηκαν κατά 80% από το 1990 και ξεπέρασαν κατά 6% ακόμα και την χρυσή – για το κεφάλαιο – εποχή της δικτατορίας 67-74.
Οσο για το διεθνές κεφάλαιο και τη συμβολή του; Αρκεί να θυμηθούμε την περίπτωση της SISSER PALCO που μετακόμισε σε άλλα μέρη με φθηνότερα μεροκάματα αφήνοντας εκατοντάδες εργαζόμενους άνεργους και να μάθουμε τι σημαίνει «outsourcing» κατά τον «φέρελπι» βουλευτή επικρατείας του ΠΑΣΟΚ Α.Ανδριανόπουλο: « πρόκειται για ασθένεια που σημαίνει, σε γενικές γραμμές, μεταφορά στο εξωτερικό θέσεων εργασίας απαραίτητων για τη λειτουργία μιας μεγάλης επιχείρησης…» (ΗΜΕΡΗΣΙΑ 24.4.04)
Τι σημαίνει πρακτικά αυτή η «ασθένεια» σύμφωνα με το περιοδικό Business Week; Οτι μέχρι το 2008, πάνω από 800.000 θέσεις εργασίας στους τομείς των οικονομικών υπηρεσιών και της υψηλής τεχνολογίας θα έχουν μεταφερθεί σε φτηνότερες αγορές εργασίας στην Ασία και την Α.Ευρώπη.
Βαριά ασθένεια ο καπιταλισμός την σήμερον ημέρα. Ας ανησυχούν οι κκ Κυριακόπουλος, Ανδριανόπουλος κτλ. Το εργατικό κίνημα θα βρει το «γιατρό» που λέγεται επαναστατικός μαρξισμός καθώς και το «γιατρικό» που λέγεται σοσιαλισμός.
