Την Παρασκευή 28 Ιούλη ξεκίνησε το 24ο Antinazizone – YRE που διεξάγεται στο Πευκί της Β. Εύβοιας και θα διαρκέσει μέχρι την Κυριακή 6 Αυγούστου. Ο αριθμός των συμμετοχών έχει ήδη ξεπεράσει τα 250 άτομα ενώ αναμένονται και άλλοι στη διάρκεια των επόμενων ημερών. Το site του «Ξ» θα μεταφέρει ρεπορτάζ από τις βασικές συζητήσεις που θα διεξάγονται στο κάμπινγκ, σε καθημερινή βάση.
Του Γιάννου Νικολάου
Η πρώτη συζήτηση στα πλαίσια του 24ου κάμπινγκ του Antinazi Zone έγινε το Σάββατο 29/7 είχε θέμα
«Η ακροδεξιά απειλή σε Ελλάδα-Ευρώπη-ΗΠΑ: πως απαντάμε όταν ο φασισμός και ο ρατσισμός σηκώνουν κεφάλι»
Εισηγητές και εισηγήτριες στη συζήτηση ήταν οι:
- Ελευθερία Κουμάντου, δημοσιογράφος – Golden Dawn Watch
- Φραγκώ Ακριβού, μέλος της οργάνωσης «Socialist Alternative» («Σοσιαλιστική Εναλλακτική» – αδελφή οργάνωση του «Ξ» στις ΗΠΑ)
- Σίμος Σιμωτάς, Αντιφασιστικός Συντονισμός Αθήνας – Πειραιά
- Τάκης Γιαννόπουλος, Antinazizone
Η Ελευθερία Κουμάντου άνοιξε τη συζήτηση δίνοντας σημαντικά στοιχεία για την εξέλιξη της δίκης της Χρυσής Αυγής. Έχουν ήδη συμπληρωθεί πάνω από 2 χρόνια και 175 δικάσιμοι, έχουν εξεταστεί πάνω από 100 μάρτυρες, όπως μετανάστες εργάτες, αστυνομικοί, δημοσιογράφοι, φίλοι και συγγενείς του Παύλου Φύσσα, οι φοιτήτριες που τυχαία βρέθηκαν μπροστά στη δολοφονία του, οι συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ που δέχτηκαν δολοφονική επίθεση από τη Χ.Α., δημοτικοί σύμβουλοι, μέλη αντιρατσιστικών και αντιφασιστικών κινήσεων και οργανώσεων κ.α.
Συμπλήρωσε πως πάγιο αίτημα της πολιτικής αγωγής αποτελεί η μεταφορά της δίκης στο Εφετείο Αθηνών, έτσι ώστε να υπάρχει δυνατότητα καλύτερης κάλυψης και παρακολούθησης της. Αναφέρθηκε επίσης στο γεγονός ότι η υπεράσπιση των Χρυσαυγιτών είναι τουλάχιστον προκλητική, όταν εξετάζονται οι μάρτυρες. Αυτή τη στιγμή εκδικάζεται η κατηγορία για εγκληματική οργάνωση, ενώ η δίκη αναμένεται να ολοκληρωθεί μέσα στους επόμενους μήνες.
Δεύτερη ομιλήτρια ήταν η Φραγκώ Ακριβού από τις ΗΠΑ, η οποία ξεκίνησε αναφερόμενη στη σημασία που έχει η εκλογή του Τραμπ για τις ακροδεξιές οργανώσεις της χώρας, που είδαν στο πρόσωπο του νέου προέδρου έναν «δικό τους» άνθρωπο, γεγονός που ενίσχυσε την αυτοπεποίθηση και τη δράση τους. Παρόλα αυτά, οι σημαντικότερες εξελίξεις στις ΗΠΑ δεν βρίσκονται στο στρατόπεδο της ακροδεξιάς, αλλά σε αυτό της Αριστεράς. Τα τελευταία χρόνια στις ΗΠΑ, πλατιά στρώματα της κοινωνίας εμπνέονται από τις σοσιαλιστικές ιδέες – κάτι που η Φραγκώ χαρακτήρισε σαν ένα «πολιτικό σεισμό».
Μέσα στο παραδοσιακό Ρεπουμπλικανικό Κόμμα υπάρχουν ακροδεξιές φωνές, με ρατσιστικά χαρακτηριστικά και αμφισβήτηση κάθε προοδευτικής σκέψης, ενώ την τελευταία περίοδο έχουμε την επανεμφάνιση της δολοφονικής ρατσιστικής συμμορίας της Κου Κλουξ Κλαν, που –αν και όχι σε μαζικό επίπεδο– συμμετείχε σε κάποιες προεκλογικές συγκεντρώσεις του Τραμπ. Ακόμα, η αστυνομική ρατσιστική βία είναι ένα ζήτημα που αξίζει να συζητηθεί από μόνο του, και η ίδια η ρητορική του Τραμπ ενισχύει αυτές τις τάσεις. Μόνο τον πρώτο μήνα μετά τις εκλογές είχαμε περίπου 1.100 επεισόδια ρατσιστικής βίας, τα περισσότερα από τα οποία είχαν αναφορά στον Τραμπ (με συνθήματα από την προεκλογική του καμπάνια κλπ).
Τέλος, η Φραγκώ εξήγησε ότι το φαινόμενο του Τραμπ πρέπει να το κατατάξουμε στον ακροδεξιό λαϊκισμό. Δεν μπορούμε να πούμε ότι είναι φαινόμενο ανόδου του φασισμού, καθώς για να μιλήσουμε για φασισμό, πρέπει να έχουμε οργανωμένες δυνάμεις, ομάδες κρούσης κλπ. Στις ΗΠΑ δεν υπάρχει αυτή τη στιγμή κάτι αντίστοιχο.
Στη συνέχεια το λόγο πήρε ο Σίμος Σιμωτάς, ο οποίος έδωσε μια εικόνα για τη δράση της Χ.Α. την τελευταία περίοδο. Σε κεντρικό επίπεδο έχουμε πλέον μια σταθεροποίηση των ποσοστών της γύρω στο 8%. Αν και δεν μπορούμε να πούμε ότι όλοι αυτοί οι ψηφοφόροι της Χ.Α. είναι συνειδητοί Ναζί, σίγουρα αντιπροσωπεύουν το πιο συντηρητικό και αντιδραστικό κομμάτι της κοινωνίας.
Δυστυχώς, κάποιες από τις δυνάμεις του αντιφασιστικού κινήματος, όπως η ΚΕΕΡΦΑ και το ΣΕΚ, δεν κινούνται στην κατεύθυνση του κοινού συντονισμού και της συνεννόησης με τις υπόλοιπες και καλώντας δικές τους, ξεχωριστές συγκεντρώσεις, σίγουρα αποδυναμώνουν το κίνημα. Ένα από τα χαρακτηριστικά του Αντιφασιστικού Συντονισμού Αθήνας-Πειραιά είναι το διαρκές κάλεσμα για συνεργασία σε όλες τις αντιφασιστικές δυνάμεις που παίρνουν στα σοβαρά αυτόν τον αγώνα. Τέλος, ο αντιφασιστικός αγώνας σήμερα πρέπει να είναι όσο πιο βαθύς και ριζωμένος στις τοπικές κοινωνίες γίνεται. Πρέπει να γίνει κτήμα της κοινωνίας ότι δεν μπορούμε να δεχτούμε διαχωρισμούς με βάση το φύλο, το χρώμα του δέρματος, την καταγωγή ή τον σεξουαλικό προσανατολισμό.
Τελευταίος ομιλητής ήταν ο Παναγιώτης Γιαννόπουλος εκ μέρους του Antinazizone. Σχετικά με τις εξελίξεις στις ΗΠΑ και τις διεθνείς τους προεκτάσεις, ανέφερε ότι με την άνοδο του Τραμπ στην εξουσία, οργίασαν τα σενάρια ότι η ακροδεξιά και οι νεοφασίστες ανεβαίνουν και θα σαρώσουν στις διάφορες εκλογικές αναμετρήσεις στην Ευρώπη (Γαλλία, Βρετανία, Ολλανδία κλπ). Αυτό τελικά δε συνέβη και είναι κατ’ αρχήν σημαντικό, καθώς ανακόπηκε αυτή η πορεία, αλλά και γιατί αναπτερώνει το ηθικό του κινήματος για να μπορέσει να δώσει μάχες ενάντια στις πολιτικές λιτότητας των δεξιών κυβερνήσεων που εκλέχθηκαν.
Αναφορικά με τη δίκη της Χ.Α. σημείωσε πως η εξέλιξη της πορείας της δεν είναι μια απλή υπόθεση. Σε περίπτωση που η ηγεσία της Χ.Α. πέσει «στα μαλακά», αυτό θα οδηγήσει σε πλήρη αποθράσυνση της, με σοβαρές αρνητικές επιπτώσεις τόσο για το αντιφασιστικό κίνημα, όσο και για τους ανθρώπους που αποτελούν τους συνηθισμένους στόχους της ακροδεξιάς συμμορίας. Πρέπει επομένως να διασφαλίσουμε ότι δεν πρόκειται να συμβεί κάτι τέτοιο. Όμως, το αντιφασιστικό κίνημα δεν αντιλαμβάνεται στο σύνολό του τη σοβαρότητα της κατάστασης, τόσο λόγω της καπελωτικής στάσης της ΚΕΕΡΦΑ-ΣΕΚ όσο και της σεκταριστικής στάσης μερίδας του αναρχικού χώρου. Παρόλα αυτά, είναι χρέος κάθε οργανωμένης δύναμης και κάθε αγωνιστή/τριας να συμβάλει στην ενίσχυση τοπικών αντιφασιστικών επιτροπών ή/και κινήσεων όπως ο Αντιφασιστικός Συντονισμός Αθήνας-Πειραιά. Πρέπει κατ’ αρχήν να υπάρχει σοβαρή παρουσία του κινήματος στη δίκη, αλλά και έξω από αυτή. Τώρα που η Χ.Α. βρίσκεται στο εδώλιο του κατηγορουμένου, είναι ευκαιρία να φροντίσουμε να μην ξαναποκτήσει ρίζες στις τοπικές κοινωνίες.
Στη συνέχεια ακολούθησαν σύντομες ερωτήσεις προς τους ομιλητές οι οποίες τροφοδότησαν την πλούσια συζήτηση που ακολούθησε. Μεταξύ των αρχικών παρεμβάσεων που έγιναν ήταν και της Αθηνάς Καρυάτη από την Κύπρο, η οποία ανέπτυξε την άνοδο του ΕΛΑΜ τα τελευταία χρόνια (της αντίστοιχης Χ.Α. στην Κύπρο) και τις αντιδραστικές τους θέσεις σε μια σειρά ζητήματα. Επίσης τοποθετήθηκε ο Νίκος Κανελλής, δημοτικός σύμβουλος Βόλου και ιδρυτικό μέλος της Αντιφασιστικής Κίνησης Μαγνησίας, ο οποίος αναφέρθηκε στις επιτυχημένες δράσεις της ΑΚΜ, τόσο σε επίπεδο τοπικής κοινωνίας όσο και σε επίπεδο νεολαίας-μαθητών με το φεστιβάλ «Art Against Fascism». Αναφέρθηκε επίσης στην ανάγκη συσπείρωσης γύρω από αντίστοιχες πρωτοβουλίες σε ολόκληρη τη χώρα.
Τέλος, υπήρξε και ένα «debate» σε σχέση με τις μεθόδους δράσης που επιλέγει ο αναρχικός χώρος στο αντιφασιστικό κίνημα, σε συντροφικό κλίμα, παρά τις διαφωνίες. Κοινό στοιχείο πάντως των διαφορετικών απόψεων ήταν η ανάγκη κοινής δράσης όλων των δυνάμεων του κινήματος ενάντια στο φασισμό και η προσπάθεια να υπάρχει συντονισμός και κοινές αποφάσεις για κοινές δράσης.
