Ρεπορτάζ από το socialistworld.net
Τον Οκτώβρη του 2016, η Μαροκινή αστυνομία δολοφόνησε με φρικιαστικό τρόπο τον 31χρονο ψαρά Μ. Φίκρι. Οι αποτρόπαιες εικόνες του θανάτου του προκάλεσαν μαζική οργή και αυθόρμητες κινητοποιήσεις, που εξελίχθηκαν στο μεγαλύτερο κίνημα διαμαρτυρίας στο Μαρόκο, από το 2011, την εποχή της Αραβικής Άνοιξης.
Από τη δολοφονία του ψαρά και έπειτα, εξακολουθούν να διοργανώνονται κινητοποιήσεις, ενώ πολύς κόσμος συσπειρώνεται γύρω από τη δομή που προέκυψε μέσα από τις διαμαρτυρίες του περασμένου χρόνου, το λεγόμενο «Hirak» («Το κίνημα»).
Ο Νάσερ Ζεφζάφι, ηγετική μορφή του Hirak, συνελήφθη στα τέλη του Μάη επειδή διέκοψε το κήρυγμα του Ιμάμη στο τζαμί της Αλ Χοσέιμα. Για άλλη μια φορά, η χώρα συνταράχτηκε από μαζικές, αυθόρμητες κινητοποιήσεις με αίτημα την απελευθέρωσή του. Τόσο στην Αλ Χοσέιμα, όσο και σε άλλες πόλεις, όπως η Καζαμπλάνκα και το Ραμπάτ ο κόσμος βγήκε μαζικά στους δρόμους. Κατά τη διάρκεια των διαδηλώσεων, οι αρχές συνέλαβαν δεκάδες ακόμη μέλη του Hirak, με την κατηγορία ότι θέτουν σε κίνδυνο την εθνική ασφάλεια.
Οι διαδηλώσεις συνεχίστηκαν με αμείωτη ένταση και με κεντρικό σύνθημα «Να μας συλλάβετε όλους, είμαστε όλοι ακτιβιστές».
Σε βίντεο που κυκλοφόρησε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ένας διαδηλωτής εξηγεί:
«Η Αλ Χοσέιμα είναι περικυκλωμένη από τη γη και από τον αέρα. Οι δυνάμεις καταστολής αναγκάζουν τον κόσμο να εγκαταλείψει τα σπίτια του, λες και είμαστε στο Τελ Αβίβ ή τη Γάζα».
Ανίκανο να σταματήσει το κίνημα που ξέσπασε τον περασμένο Οκτώβρη και ιδιαίτερα θορυβημένο, κυρίως μετά τη γενική απεργία της 18ης Μάη, το καθεστώς αντιμετωπίζει την Αλ Χοσέιμα με βία και καταστολή. Η ακραία φτώχεια, η ανεργία, η καταπίεση, έχουν μετατρέψει τη χώρα σε καζάνι που βράζει. Σύμφωνα με τα λόγια ενός άλλου ακτιβιστή:
«Στην Καζαμπλάνκα, όπου ζω, εδώ και αρκετούς μήνες ακούω την οργή που σιγοβράζει, στα ταξί, στις καφετέριες… Κάθε χρόνο 300.000 νέοι άνθρωποι προσπαθούν να βρουν το δρόμο προς την αγορά εργασίας, διεκδικώντας τις 30.000 θέσεις εργασίας που υπάρχουν. Πρακτικά δηλαδή, έχουμε 270.000 νέους ανέργους κάθε χρόνο».
Το Hirak απαιτεί την εξονυχιστική έρευνα για το θάνατο του νεαρού ψαρά τον Οκτώβρη του 2016 και την τιμωρία των ενόχων, αλλά παράλληλα παλεύει ενάντια στην ακραία φτώχεια και διαφθορά. Διεκδικεί δικαιοσύνη για τους μικρούς καλλιεργητές και ψαράδες, που επιβιώνουν με ψίχουλα και χωρίς ασφάλιση, την ώρα που οι μεγάλες επιχειρήσεις στους συγκεκριμένους τομείς βγάζουν τεράστια κέρδη στις πλάτες τους. Το Hirak διεκδικεί επίσης τη δημιουργία πανεπιστημίων, τεχνικών εκπαιδευτικών ιδρυμάτων, επέκταση της βασικής εκπαίδευσης, όπως και τη δημιουργία νέων νοσοκομείων, τοπικών κλινικών και κέντρων φροντίδας για άτομα με αναπηρίες.
