Του Γιώργου Τυρίκου-Εργά
Το παρακάτω κείμενο ανέβασε στην σελίδα του στο Facebook ο Γιώργος Τυρίκος- Εργάς, από την ΜΚΟ «Αγκαλιά» στην Καλλονή της Λέσβου
Xτες από μια ασήμαντη αφορμή ξεκίνησε μια πολύ οδυνηρή κουβέντα με μια ομάδα πρόσφυγες. Είχαμε, υποτίθεται, μάθημα γλώσσας αλλά σταμάτησα να μιλάω και άρχισα πλέον να ακούω αυτό που ο καθένας είχε να καταθέσει ως τη δυσκολότερη στιγμή του ταξιδιού που αναγκάστηκε να κάνει.
Το λόγο πήρε ο Ισάμ Μασί. Λίγο Ούρντου, λίγο Αγγλικά, είπε:
«Ερχομαι εδώ για να μαθαίνω λίγα ελληνικά. Μαθαίνω το “καλημέρα” και το “καλησπέρα”, το “τι κάνεις;” Έρχομαι για να μπορώ να λέω μια κουβέντα στη γλώσσα σας και να νιώθω καλύτερα. Χτες βγαίνοντας την πύλη του στρατοπέδου είδα τον αστυνομικό που βλέπω πολλές φορές εκεί. Πέντε μήνες πια, με ξέρει. Σκέφτηκα με προσοχή τις λέξεις και περνώντας είπα “Καλημέρα σας, κύριε αστυφύλακα”. Εκείνος το μόνο που απάντησε ήταν “τα χαρτιά σου”. Δεν τα είχα μαζί μου όλα μιας και δεν τα ζητούν για να βγούμε. Είπα στα αγγλικά πως δεν τα έχω, μου είπε να πάω να τα φέρω. Πήγα και όταν του τα έδειξα δεν τους έριξε ούτε ματιά, μού έκανε νόημα με το χέρι να τελειώνω και να φεύγω. Στο ταξίδι μου έχω φάει ξύλο, έχω πεινάσει, μου έχουν πετάξει νερό με κουβά στην Τουρκία για να με διώξουν που κοιμόμουν κάτω από ένα υπόστεγο και στη Λέσβο έχω φάει κλωτσιές τρεις φορές τους πέντε μήνες και αυτό δίχως να μετρώ τα άλλα, πως μου μιλούν, πως με βλέπουν στον δρόμο, τα σπρωξίδια, τα δακρυγόνα, τις βρισιές. Προσπαθώ όλα τα να καταλάβω γιατί λέω μέσα μου, λογικά τόσοι πρόσφυγες έχουν δημιουργήσει πρόβλημα, έχουν τρελαθεί όλοι εδώ καλοί και κακοί. Όμως αυτό που είπα καλημέρα στα ελληνικά και δεν μου απάντησε καν αλλά με έστειλε να πάρω τα χαρτιά που δεν είχε ανάγκη να δει… Αυτό με έχει πειράξει περισσότερο από όλα, όλο αυτόν τον καιρό. Ξέρω, είναι η ψυχολογία μου και δεν είναι λογικό αυτό το πράγμα, αλλά έτσι νιώθω».
Ο Ισάμ Μασί εγκατέλειψε το χωριό του που ρήμαξε από τους Ταλιμπάν, έφυγε μετά από το θάνατο του πατέρα του από νάρκες Ιταλικής εταιρίας που πωλούνται στη Μέση Ανατολή φτιαγμένες από εργοστάσιο στην Ανατολική Ασία. Ο Ισάμ Μασί έχει πυροβοληθεί από όπλο Ευρωπαϊκού σχεδιασμού και προέλευσης μέρη του οποίου φτιάχνονται από εργοστάσια Νορβηγικών συμφερόντων στην Ινδία. Ο Ισάμ Μασί από τότε που γεννήθηκε ζει σε εμπόλεμη ζώνη και δεν ξέρει καν γιατί και ποιός πολεμάει ποιον. Ο Ισάμ Μασί από όλα αυτά, τον πείραξε που δεν μπορεί να πει “καλημέρα” δίχως να του απαντήσουν “τα χαρτιά σου” οι φωτισμένοι φύλακες του Ευρωπαϊκού πολιτισμού, οι ίδιοι που τον βλέπουν σαν σκουπίδι. Για αυτούς που δεν έχουν να χαρίσουν ούτε μια καλημέρα, έπρεπε να μείνει εκεί πέρα να ψοφήσει. Καλημέρα λοιπόν Ισάμ Μασί, από την ευρωπαϊκή Ελλάδα στην οποία χρειάζονται περισσότερα μόρια στις εθνικές εξετάσεις για να περάσεις ένστολος παρά δάσκαλος… Καλημέρα από τη χώρα που για ένα πενιχρό μηνιάτικο θυσιάζει τα παιδιά της, την ανθρωπιά της και χτυπάει τους πλέον αδύναμους γιατί έτσι έχει διδαχτεί από τα γεννοφάσκια…
ΥΓ: Ο Ισάμ είναι χριστιανός όπως προδίδει και το επίθετό του (Μασί) που δίνεται στη χριστιανική κοινότητα στο Πακιστάν κατά κόρον. Η πίστη του είναι ακόμα ένας λόγος εκδίωξης από την πατρίδα του. Εδώ βέβαια για να είσαι χριστιανός και να δικαιούσαι “καλημέρα” πρέπει να είσαι λευκός, με χρυσό σταυρουδάκι…
ΥΓ 2: Από το πρωι που έκανα αυτή τη δημοσίευση έχει ξεκινήσει το #ΚαλημέραΙσάμ# από φίλους. Βλέπω αρκετές εκατοντάδες κοινοποιήσεις και μέχρι στιγμής πάνω από 1.2Κ likes. Δεν έχουν σημασία αυτά, σημασία έχει πως θα πω την επόμενη Τετάρτη στον Ισάμ πως την καλημέρα που του στέρησε ένας τη στέλνουν απλόχερα χιλιάδες Ελλήνων από εδώ…
