Του Χάρη Σιδέρη
Οι πρόσφατες εκλογές για την ανάδειξη του νέου Ρώσου προέδρου στην “μετά Πούτιν” εποχή σημαδεύτηκαν από μύδρους της φιλοδυτικής αντιπολίτευσης για πλήρη επικράτηση του παρακράτους που ο Πούτιν έχει εγκαθιδρύσει στα διοικητικά πόστα του Κρεμλίνου.
Δεν ήταν λίγες οι περιπτώσεις που στον επί 8ετία πρόεδρο και τις μυστικές του υπηρεσίες αποδόθηκαν δολοφονίες πολιτικών του αντιπάλων. Παρ’ όλα αυτά, με τους οικονομικούς δείκτες της Ρωσίας να κινούνται με σταθερή άνοδο της τάξης του 7-8% τα τελευταία 6 χρόνια και την προοπτική για τη δημιουργία μιας μεγάλης και πανίσχυρης Ρωσίας αντίβαρο των Η.Π.Α., ο Πούτιν κατάφερε να ριζώσει για τα καλά το αυταρχικό καθεστώς του.
Η εκλογή του εκλεκτού του Πούτιν Μεντβέντεφ – στενός του συνεργάτης τα τελευταία 15 χρόνια και πρόεδρος του ρωσικού κολοσσού gasprom (φυσικό αέριο) – με 70% εξασφαλίζει την παραμονή της κλίκας Πούτιν στην εξουσία, με τον ίδιο στη θέση του πρωθυπουργού με αυξημένες αρμοδιότητες και στην πραγματικότητα απόλυτου μονάρχη με τον μαθητευόμενο πρόεδρο μαριονέτα του.
Όσο και να προσπαθεί βέβαια ο Πούτιν να εξαγνίσει τον εαυτό του και να παρουσιαστεί σαν το κακό παιδί του συστήματος κόντρα στην παντοκρατορία του δυτικού καπιταλισμου, Η.Π.Α. και Ε.Ε., μια ματιά στο εσωτερικό της Ρωσίας αρκεί για να βγουν τα απαραίτητα συμπεράσματα. Εκτός από την αστυνομοκρατία, το φακέλωμα πολιτικών αντιπάλων, την απαγόρευση διαδηλώσεων και τη φίμωση των αντιφρονούντων ΜΜΕ, το ερώτημα για το που πηγαίνουν τα κέρδη της τεράστιας οικονομικής ανάπτυξης πλανάται πάνω από το Κρεμλίνο.
Το βιοτικό επίπεδο των Ρώσων εργαζομένων δεν παρουσιάζει μεγάλες διαφορές σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια. Μια ματιά στους αριθμούς είναι αποδεικτική του παραπάνω ισχυρισμού: στη χώρα ζουν 60 δισεκατομμυριουχοι, την ώρα που το 1/5 του πληθυσμού ζει με μισθό 410 δολ. το μήνα, ενώ η μέση σύνταξη κυμαίνεται πολύ κάτω από τα όρια της φτώχειας, στα 60 δολ!
Το προσδόκιμο ζωής για έναν Ρώσο άνδρα είναι τα 59 ενώ για μια γυναίκα τα 70, πολύ κάτω από το μ.ο. άλλων αναπτυσσόμενων χωρώ για να μη μιλήσουμε για τις ήδη ανεπτυγμένες. Αλκοόλ και ναρκωτικά θερίζουν τη νεολαία, ενώ παράλληλα η Ρωσία έχει τη θλιβερή πρωτιά σε φυλακισμένους παγκοσμίως (800 ανά 100.000 κατοίκους!). 4εκ. άστεγοι και 3εκ. ζητιάνοι συμπληρώνουν το σκηνικό στη χώρα με τα μεγαλύτερα κοιτάσματα φυσικού αερίου και τη δεύτερη θέση σε παραγωγή πετρελαίου παγκοσμίως!
Όσο ο καπιταλισμός μέσα από το στυγνό καθεστώς θα θριαμβεύει, τόσο οι ανισότητες θα αυξάνονται και τα περιθώρια για μια νέα αριστερά απαλλαγμένη από το σταλινικό παρελθόν της, με δημοκρατική λειτουργία και με διεθνή προοπτική θα διευρύνονται.
