Του Νίκου Κοκκάλη
Ο πρώτος γύρος των προεδρικών εκλογών στην Αργεντινή, στις 25/10, αποτέλεσε ένα σοβαρό πλήγμα για το κυβερνών κεντροαριστερό «Μέτωπο για τη Νίκη» (FpV) της απερχόμενης προέδρου Κριστίνα Κίρχνερ. Αν και ο υποψήφιος του κόμματος Ντανιέλ Σιόλι κατάφερε να βγει πρώτος με 36,8%, η απόσταση που τον χωρίζει από τον αντίπαλό του, Μαουρίσιο Μάκρι του δεξιού συνδυασμού «Cambiemos» («Αλλάζουμε»), ο οποίος τον ακολουθεί με 34,3%, δεν ήταν αρκετή για να του χαρίσει μια εύκολη νίκη. Έτσι, οι προεδρικές εκλογές στην Αργεντινή θα κριθούν στο δεύτερο γύρο.
Η περίοδος Κίρχνερ
Τα 12 χρόνια της προεδρίας των κυβερνήσεων Κίρχνερ χαρακτηρίστηκαν από οικονομική ανάπτυξη, σχεδόν διπλασιασμό του ΑΕΠ της χώρας και μείωση της ανεργίας κάτω από το 10%, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία.
Στην οικονομική ανάπτυξη της Αργεντινής βοήθησαν καθοριστικά οι εμπορικές σχέσεις με την Κίνα. Τα παραπάνω αποτελέσματα δείχνουν καθαρά ότι η σκληρή στάση απέναντι στους δανειστές και η άρνηση πληρωμής του χρέους, δεν αποτελούν την «καταστροφή» για την οποία απειλούν οι καπιταλιστές και οι πολιτικοί τους εκπρόσωποι.
Ανάμεσα στα πρώτα πράγματα τα οποία έκαναν οι κυβερνήσεις Κίρχνερ, ήταν να αυξήσουν τους μισθούς, να εθνικοποιήσουν βασικούς τομείς της οικονομίας (αεροπορική εταιρεία Aerolineas Argentinas, πετρελαϊκή YPF κ.α) και να συγκρουστούν με τους δανειστές.
Τα αδιέξοδα της πολιτικής του FpV
Όμως, αυτό δεν μετέτρεψε την Αργεντινή σε επίγειο παράδεισο. Το FpV δεν συγκρούστηκε με την εγχώρια αστική τάξη, ούτε πήρε ποτέ καθαρή θέση υπέρ των εργαζόμενων στη σύγκρουσή τους με τους εργοδότες. Η μεγάλη πλειοψηφία των εργαζομένων εξακολουθεί να δουλεύει σε συνθήκες εργασιακής επισφάλειας. Βέβαια, όλα τα τελευταία χρόνια η αστική τάξη της χώρας αναγκάστηκε να κάνει σημαντικές παραχωρήσεις κάτω από τις εκρηκτικές συνθήκες της κρίσης και την πίεση των κοινωνικών αγώνων. Όλα αυτά όμως, χωρίς να θίγεται ο πυρήνας του συστήματος της εκμετάλλευσης.
Μέσα σε αυτές τις συνθήκες, η Κίρχνερ και η κυβέρνησή της «πατούσαν σε δύο βάρκες». Αυτή η πολιτική μπορεί να φέρει μερικά αποτελέσματα για ένα διάστημα, αλλά κάποια στιγμή οδηγεί αναπόφευκτα σε αδιέξοδα και υποχωρήσεις.
Το αποτέλεσμα της ριζοσπαστικής Αριστεράς
Ο υποψήφιος του Μετώπου Εργατών της Αριστεράς (FIT – σύμπραξη τροτσκιστικών οργανώσεων και κομμάτων που έχει 3 βουλευτές), Νίκολας ντελ Κάνο, κατάφερε να έρθει τέταρτος στις προεδρικές εκλογές, κερδίζοντας το 3,3% των ψήφων. Παρά το γεγονός ότι δεν μπορούμε να μιλάμε ακόμα για μαζική και σταθερή απήχηση το ποσοστό αυτό δείχνει πως στην Αργεντινή ωριμάζουν οι συνθήκες που επιτρέπουν στις ιδέες της επανάστασης να αγκαλιάσουν πλατιά στρώματα της κοινωνίας.
