8 χρόνια συμπληρώνονται σήμερα χωρίς τον Χρόνη Μίσσιο – τον άνθρωπο που μίλησε στις καρδιές όσων θέλουν να αλλάξουν τον κόσμο με τρόπο απαράμιλλα ανθρώπινο και τρυφερό.
Δεν είναι μυστικό ότι ο Χρόνης τις τελευταίες δεκαετίες της ζωής του δεν πίστευε στην επανάσταση ούτε στην ικανότητα της εργατικής τάξης να εξαφανίσει την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.
Κι όμως!
Είναι τόσοι και τόσες αυτοί και αυτές που μπήκαν στον αγώνα εμπνεόμενοι από τα δικά του γραπτά και τη δική του στάση που το χρέος του στην Ιστορία το εκπλήρωσε και με το παραπάνω.
Κι αν -λανθασμένα- πίστεψε πως δεν μπορούμε να αλλάξουμε το σύστημα, σίγουρα δεν άφησε το σύστημα να αλλάξει τον ίδιο.
Ο Χρόνης είχε όλα τα φόντα να ξεπουλήσει πολύ ακριβά τους αγώνες του -όπως τόσοι και τόσοι άλλοι. Δεν το ‘κανε.
Κι αν -εξαιτίας πρώτα και κύρια των τρομερών λαθών και προδοσιών των ηγεσιών της Αριστεράς- έπαψε κάποια στιγμή να πιστεύει στο μεγάλο Κ, δεν έπαψε ποτέ να αποτελεί ενσάρκωση ενός μεγάλου Α: της Ανθρωπιάς.
Για αυτά και για πολλά άλλα όσοι και όσες εξακολουθούμε να πιστεύουμε στην Υπόθεση δεν μπορούμε παρά να του χρωστάμε αιώνια ευγνωμοσύνη.
