Για πρώτη φορά, η παγκόσμια ημέρα της γυναίκας πήρε τα χαρακτηριστικά διεθνούς συντονισμού, ενός καλέσματος σε κινητοποιήσεις σε όλο τον κόσμο, με γυναίκες σε πολλές χώρες να οργανώνουν όχι απλά διαδηλώσεις, αλλά και αποχή από την εργασία τους, αναδεικνύοντας το ρόλο που παίζουν οι γυναίκες στην παραγωγή και την οικονομία.
Όπως ανέφερε χαρακτηριστικά η βρετανική εφημερίδα «the Guardian»,
«ήταν μια από τις πιο έντονα φορτισμένες και πολιτικοποιημένες Παγκόσμιες Μέρες Γυναικών που μπορούμε να ανακαλέσουμε στη μνήμη μας».
50 χώρες, 400 πόλεις
Σε παραπάνω από 50 χώρες και 400 πόλεις σε όλον τον κόσμο, οι γυναίκες ενώθηκαν σε κινητοποιήσεις για τα δικαιώματά τους και ενάντια στις ανισότητες που βιώνουν καθημερινά, ενώ επικεντρώθηκαν και στα συγκεκριμένα προβλήματα που αντιμετωπίζουν στις χώρες τους.
Οι γυναίκες σ’ όλο τον κόσμο είναι εξοργισμένες όχι μόνο λόγω της καταπίεσης τους σαν γυναίκες, αλλά και εξαιτίας των περικοπών στις κοινωνικές δαπάνες και τις γενικές πολιτικές των κυβερνήσεων, την ατέλειωτη λιτότητα και τη διάλυση του κοινωνικού κράτους.
Η φετινή 8η Μάρτη, ήταν μια εξαιρετική αρχή για το γυναικείο κίνημα διεθνώς, που ξαναβγαίνει δυναμικά στο προσκήνιο, με μαζικούς αγώνες, αλλά και με τα πρώτα δείγματα παγκόσμιου συντονισμού. Αυτός ο δρόμος μπορεί να συνεχιστεί και να φέρει ακόμη σημαντικότερες κινητοποιήσεις και νίκες, αλλά και να συμβάλει αποφασιστικά στη διεκδίκηση μιας δίκαιης κοινωνίας, χωρίς ανισότητες και αποκλεισμούς.
Επικεντρώνουμε σε σύντομες αναφορές στις κινητοποιήσεις στις ΗΠΑ και στην Ισπανία, οι οποίες ξεχωρίζουν, η κάθε μια για τους δικούς της λόγους.
ΗΠΑ
Η εκλογή, στην προεδρία των ΗΠΑ, του σεξιστή δισεκατομμυριούχου Ντόναλντ Τραμπ κρύβεται κατά κύριο λόγο πίσω από αυτή τη μεγάλη αλλαγή στη στάση των γυναικών στις ΗΠΑ, που διεκδικούν μαχητικά τα δικαιώματά τους.
Έτσι, την ημέρα της ορκωμοσίας του είχαμε την πιο μεγάλη κινητοποίηση στην ιστορία του αμερικανικού κινήματος, πιο μεγάλη ακόμα και από τις διαδηλώσεις ενάντια στον πόλεμο στο Βιετνάμ, με 4.000.000 γυναίκες και άνδρες (βέβαια) να κατεβαίνουν στους δρόμους.
Ο δεύτερος σταθμός του μεγαλειώδους αυτού κινήματος ήταν η 8η Μάρτη. Διαδηλώσεις έγιναν συνολικά σε εκατοντάδες πόλεις των ΗΠΑ, με τη συμμετοχή σε πόλεις όπως η Νέα Υόρκη, η Βοστώνη, το Λος Άντζελες, η Ουάσιγνκτον, το Σιάτλ κ.α. να κυμαίνεται στις 10.000.
Το κάλεσμα των ακτιβιστριών των ΗΠΑ σε όλες τις γυναίκες να βγουν στους δρόμους και να απεργήσουν, συνδέθηκε με την ανάγκη για το χτίσιμο ενός «νέου φεμινιστικού κινήματος του 99%» εμπνέοντας εκατομμύρια γυναίκες της εργατικής τάξης, μετανάστριες και μουσουλμάνες.
Στο Σιάτλ, η Σοσιαλιστική Εναλλακτική (αδελφή οργάνωση του «Ξ») και η Σάμα Σαγουάντ (εκλεγμένη στο Συμβούλιο της πόλης) διοργάνωσαν συγκέντρωση και ομιλίες για την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας, με 10.000 παρευρισκόμενες/ους. Ανάμεσα σε άλλες ακτιβίστριες για τα γυναικεία και τα κοινωνικά δικαιώματα, συμμετείχαν και οι Pussy Riot – το μουσικό συγκρότημα που ανοικτά και τολμηρά καταγγέλλει τον αυταρχισμό και την αντιδραστικότητα της ρωσικής κυβέρνησης του Πούτιν.
Ισπανία
Μια από τις πιο σημαντικές χώρες όπου οι κινητοποιήσεις πήραν χαρακτήρα πρωτοφανούς μαζικότητας, με πρωταγωνιστή μάλιστα τη νεολαία, ήταν η Ισπανία. Πάνω από 1.000 σχολεία και σχολές άδειασαν και η νεολαία βγήκε στους δρόμους να διαδηλώσει.
Το κάλεσμα έγινε από τη γυναικεία νεολαιίστικη οργάνωση Μαχητικές και Ελεύθερες μαζί με το Συνδικάτο Μαθητών και Σπουδαστών που αποτελούν πλατιά μετωπικά σχήματα για τη δημιουργία των οποίων την πρωτοβουλία πήρε η Izquierda Revolucionaria («Επαναστατική Αριστερά») – οργάνωση η οποία βρίσκεται σε διαδικασία ενοποίησης με την Επιτροπή για μια Διεθνή οργάνωση των Εργαζομένων (CWI) στην οποία συμμετέχει και το «Ξεκίνημα».
Το κάλεσμα αυτό είχε εκπληκτική απήχηση, αφού εκατοντάδες χιλιάδες νέες και νέοι απείχαν από τα σχολεία και τα πανεπιστήμιά τους σε όλη την χώρα. Η συμμετοχή στην αποχή είναι ιστορική, αφού ποτέ πριν οι κινητοποιήσεις για την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας δεν έχουν πάρει τέτοια έκταση. Μαζικές συνελεύσεις και διαμαρτυρίες πραγματοποιήθηκαν σε περισσότερα από 1.000 σχολεία και σχολές. Εκατοντάδες από όσες και όσους συμμετείχαν, άφησαν τα στοιχεία τους για να εμπλακούν στις δράσεις της κίνησης «Μαχητικές και Ελεύθερες», για να δυναμώσουν τις γραμμές του μαχητικού, αντικαπιταλιστικού, επαναστατικού φεμινισμού.
