Για τους εργάτες και τη νεολαία της Αιγύπτου η Δευτέρα 6 Απρίλη είναι μέρα διαμαρτυρίας ενάντια στο αυταρχικό καθεστώς του προέδρου Χόσνι Μουμπάρακ. Εκατομμύρια Αιγύπτιοι ζουν σε συνθήκες ανείπωτης φτώχειας την ώρα που μια μικρή μειοψηφία βγάζει τεράστια κέρδη εκμεταλλευόμενη τους εργαζόμενους. Οι βιομήχανοι, οι τραπεζίτες και οι μεγάλοι επιχειρηματίες ζουν μέσα στα πλούτη, τα οποία μοιράζονται με τους φίλους τους σαν τον πρόεδρο Μουμπάρακ και τον γιό του, Γκαμάλ.
Στις 6 Απρίλη του 2008 πολλοί εργαζόμενοι απείχαν από τη δουλειά τους σε ένδειξη διαμαρτυρίας και κατέβηκαν σε διαδηλώσεις μαζί με χιλιάδες φοιτητές. Η αστυνομία προχώρησε σε βίαιες επιθέσεις στους εργάτες στο Δέλτα του Νείλου και συνέλαβε πολλούς από αυτούς.
Το χρόνο που πέρασε το κίνημα νεολαίας της 6ης Απρίλη είχε συνολικά πάνω από 73.000 εγγραφές στην σελίδα που άνοιξε στο Facebook.
Το κίνημα της "6ης Απρίλη" παλεύει και διεκδικεί:
-Για αύξηση του βασικού μισθόυ στις 1200 λίρες Αιγύπτου το μήνα
-Επίδομα ανεργίας
-Έλεγχο των τιμών στα τρόφιμα και τα καύσιμα
-Το σταμάτημα των ιδιωτικοποιήσεων των τραπεζών, των υπηρεσιών υγείας, της εκπαίδευσης και των μεταφορών
-Ενάντια στην καταστολή και την αστυνομική βαρβαρότητα. Για να δοθεί ένα τέλος στην 27χρoνη κατάσταση εκτάκτου ανάγκης που έχει επιβληθεί. Ενάντια στην εκλογική νοθεία.
-Ενάντια στη συνέχιση της πώλησης φτηνού φυσικού αερίου στο κράτος του Ισραήλ
Το Ξεκίνημα, τμήμα της Επιτροπής για Εργατική Διεθνή (CWI), δηλώνει την αλληλεγγύη και την στήριξη του στους Αιγύπτιους εργαζόμενους και νεολαίους που παλεύουν με γενναιότητα ενάντια στο καθεστώς.
Στηρίζουμε την προσπάθεια και παλεύουμε για το χτίσιμο ανεξάρτητων εργατικών συνδικάτων και για την δημιουργία ενός κόμματος των εργαζομένων.
Η εργατική τάξη της Αιγύπτου έχει την δύναμη να αντισταθεί στο καθεστώς του Μουμπάρακ. Η νεολαία, μαθητές και φοιτητές χρειάζεται να χτίσουν πραγματικούς δεσμούς με τους εργάτες που πρόσφατα προχώρησαν σε απεργιακές κινητοποιήσεις. Η αιγυπτιακή εργατική τάξη χρειάζεται να προχωρήσει σε ενιαία δράση μαζί άλλες γνήσια δημοκρατικές δυνάμεις, αλλά την ίδια ώρα, πρέπει να βασιστεί στις δικές της δυνάμεις για να ανατρέψει τον καπιταλισμό στη χώρα – το σύστημα που υπερασπίζονται και για το οποίο δουλεύουν οι Χόσνι και Γκαμάλ Μουμπάρακ. Μια σοσιαλιστική κοινωνία με δημοκρατικό σχεδιασμό της παραγωγής είναι αυτό που χρειάζεται ώστε ο πλούτος της Αιγύπτου να χρησιμοποιηθεί για την ευημερία της κοινωνίας και να υπάρχουν γνήσια δημοκρατικά δικαιώματα.