Το Σάββατο 31 Ιούλη, το 28ο κάμπινγκ του AntinaziZone-YRE άνοιξε με συζήτηση γύρω από την καταδίκη της Χρυσής Αυγής και το πως μπορεί να συνεχίσει το αντιφασιστικό κίνημα τον αγώνα ενάντια στην ακροδεξιά στην Ελλάδα και την Ευρώπη.
Ελευθερία Κουμάντου
Τη συζήτηση άνοιξε η Ελευθερία Κουμάντου, μέλος του Golden Dwan Watch η οποία στάθηκε ιδιαίτερα στα 5,5 χρόνια που διήρκεσε η δίκη της Χρυσής Αυγής. Μια δίκη η οποία καλύφθηκε ελάχιστα όλα αυτά τα χρόνια από τα ειδησεογραφικά μέσα, με πιο χαρακτηριστική την απουσία τους όταν επί ένα χρόνο μέσα στην αίθουσα του δικαστηρίου παρουσιάζονταν τα αποδεικτικά στοιχεία που αποκάλυπταν την εγκληματική δράση της Χρυσής Αυγής.
Αναφέρθηκε σε δυο ιστορικές ημερομηνίες για το αντιφασιστικό κίνημα. Η πρώτη είναι η 7η Οκτώβρη όταν ανακοινώθηκε η καταδικαστική απόφαση, με την οποία αναγνωρίστηκε η νεοναζιστική συμμορία ως εγκληματική οργάνωση και η δεύτερη η 22η Οκτώβρη όταν ανακοινώθηκαν οι ποινές φυλάκισης για τους καταδικασμένους Χρυσαυγίτες.
Παρά τη μεγάλη νίκη το αντιφασιστικό κίνημα έχει μπροστά του νέους αγώνες με πιο σημαντική τη μάχη του Εφετείου, όταν δηλαδή η υπόθεση της Χρυσής Αυγής πάει σε δικαστήριο δεύτερου βαθμού. Ο κίνδυνος σε αυτή την περίπτωση είναι ορατός γιατί όλοι οι κατηγορούμενοι έχουν ζητήσει έφεση, πράγμα που σημαίνει ότι οι ποινές μπορούν να μειωθούν. Ταυτόχρονα, ανέφερε πως το Golden Dawn Watch, όπως στα 5,5 χρόνια της δίκης, θα βρίσκεται και στο Εφετείο προκειμένου να καλύψει και να παρουσιάσει όλα τα στοιχεία της δίκης σε πραγματικό χρόνο.
Τέλος, υπογράμμισε ότι ο αγώνας ενάντια στον φασισμό δεν τελείωσε μετά την καταδίκη της Χρυσής Αυγής και ούτε θα τελειώσει όταν η υπόθεση πάει στο Εφετείο, τονίζοντας την ανάγκη κινητοποίησης και οργάνωσης προκειμένου να απομονωθούν οι νεοναζί.
Παναγιώτης Αντωνίου
Δεύτερος ομιλητής ο Παναγιώτης Αντωνίου, μέλος της καμπάνιας «Δεν είναι αθώοι», εστίασε στον επιτυχημένο τρόπο με τον οποίο λειτούργησε η καμπάνια μέσα σ’ ένα δύσκολο κλίμα λόγω της κρίσης της πανδημίας, αλλά και τις δράσεις και παρεμβάσεις που οργάνωσε προκειμένου να προβάλει όσο πιο καθαρά και δυνατά γίνεται ότι η θέση των Χρυσαυγιτών βρίσκεται στη φυλακή. Αυτό αντανακλάστηκε και στην τεράστια ανταπόκριση που είχαν οι αντιφασιστικές δράσεις που οργανώθηκαν όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και σε πόλεις του εξωτερικού, κάνοντας το σύνθημα «Δεν είναι αθώοι» να ηχεί παντού.
Μετά την καταδικαστική απόφαση η καμπάνια συνέχισε τη δράση της μέσα από την εκστρατεία που έκανε προκειμένου να συλληφθεί τόσο ο φυγόποινος Χρήστος Παππάς, τον οποίο τελικά η αστυνομία βρήκε κρυμμένο σ’ ένα σπίτι στου Ζωγράφου μόλις λίγα λεπτά μακριά από το υπουργείο Δημοσίας Τάξεως, όσο και ο Γιάννης Λαγός που μετά την ανακοίνωση της καταδικαστικής απόφασης έφυγε για τις Βρυξέλλες.
Η καμπάνια «Δεν είναι αθώοι» είχε ιεραρχήσει πολύ ψηλά την δίκη της Χρυσής Αυγής. Σήμερα πλέον, το μεγάλο στοίχημα είναι να γίνουν ενημερωτικές εκστρατείες γύρω από τα αίτια που γεννούν τον φασισμό. Η 7η Οκτώβρη δεν είναι μόνο μια ημερομηνία σταθμός, αλλά αποτελεί ένα φωτεινό παράδειγμα της συλλογικής και ενωτικής δράσης του αντιφασιστικού κινήματος.
Τάκης Γιαννόπουλος
Τελευταίος ομιλητής, ο Τάκης Γιαννόπουλος από το Antinazi Zone, αναφέρθηκε στην ορατή απειλή της ανόδου της Ακροδεξιάς στην Ευρώπη και διεθνώς, με τις εκλογικές πρωτιές ακροδεξιών κομμάτων σε μια σειρά χώρες αλλά και τη συμμετοχή τους σε κυβερνητικούς σχηματισμούς. Ένας κοινός παρονομαστής των ακροδεξιών κομμάτων είναι ότι έχουν ναζιστικές ρίζες. Μπορεί να μην είναι όλα αυτά τα κόμματα νεοναζιστικά στη σημερινή εποχή, αλλά ο πυρήνας τους όταν ξεκίνησαν να δρουν ήταν μικρές νεοφασιστικές περιθωριακές ομάδες οι οποίες εξελίχθηκαν σε μαζικά κόμματα.
Στην Ελλάδα υπάρχουν παράλληλες προσπάθειες συγκρότησης ενός νέου φορέα της ακροδεξιάς που θα πατήσει πάνω στο κενό που αφήνει η Χρυσή Αυγή, την ίδια ώρα που ακόμα και η Χρυσή Αυγή προσπαθεί να διατηρήσει τις δυνάμεις της παρά τα ισχυρό πλήγμα που έχει δεχτεί. Έτσι, παρατηρούνται κόμματα όπως αυτά του Κασιδιάρη, του Λαγού, η συμμαχία Τζήμερου-Κρανιδιώτη να προσπαθούν να παρουσιαστούν ως οι νέες ακροδεξιές δυνάμεις.
Όλα αυτά τα φαινόμενα βάζουν επιτακτικά την ανάγκη το αντιφασιστικό κίνημα να παραμείνει σε επαγρύπνηση και να τα αντιμετωπίσει πολιτικά την επόμενη περίοδο σε συνδυασμό με την μάχη του Εφετείου στη δίκη της Χρυσής Αυγής. Πρέπει αφενός να διασφαλίσουμε το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα, αλλά και να μην επιτρέψουμε στην ακροδεξιά να καλύψει το πολιτικό κενό και να παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο στις πολιτικές εξελίξεις.
Το επόμενο διάστημα είναι απαραίτητη η ενωτική και μαχητική δράση των δυνάμεων του αντιφασιστικού κινήματος. Βρίσκονται εξάλλου σε πολύ καλύτερη αφετηρία προκειμένου να συνεχίσι τη μάχη απέναντι στο φασισμό και την Ακροδεξιά μετά την ιστορική νίκη της 7ης Οκτώβρη.
Πλούσια συζήτηση
Μετά τις εισηγήσεις ακολούθησε μια πλούσια συζήτηση, ενώ έγιναν και παρεμβάσεις από την Αθηνά Καρυατή από την Κύπρο, μέλος της Νέας Διεθνιστικής Αριστεράς και την Μαρίνα Κονταρά από το Βέλγιο, μέλος της Grec.gue.s solidaires.
Η Αθηνά Καρυάτη μετέφερε την εμπειρία του αντιφασιστικού κινήματος στην Κύπρο απέναντι στο νεοναζιστικό κόμμα ΕΛΑΜ. Ένα κόμμα που παρά το γεγονός ότι παρουσιάζεται σαν αντισυστημικό, στην ουσία αποτελεί το ακροδεξιό δεκανίκι της κυπριακής κυβέρνησης, καθώς έχει ψηφίσει όλους τους μνημονιακούς νόμους, ενώ και ο πρόεδρος Αναστασιάδης συνομιλεί ανοιχτά μαζί τους.
Η Μαρίνα Κονταρά, μέσα από την εικόνα που μετέφερε για την Ακροδεξιά στο Βέλγιο, περιέγραψε τον τρόπο με τον οποίο οι νεοφασιστικές οργανώσεις και κόμματα λειτουργούν σαν εφεδρεία του συστήματος ενώ παράλληλα τόνισε την ανάγκη συντονισμού του αγώνα σε πανευρωπαϊκό επίπεδο.
Κοινή διαπίστωση της συζήτησης ήταν το γεγονός ότι πρέπει να δώσουμε έμφαση και να οργανώσουμε καλύτερα τις μάχες που έχουμε να δώσουμε την επόμενη περίοδο, όπως ο Αντιφασιστικός Σεπτέμβρης με τις εκδηλώσεις και τις πορείες που θα πραγματοποιηθούν για τα 8 χρόνια από τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, καθώς και η 7η Οκτώβρη για τη συμπλήρωση ενός χρόνου από την καταδίκη της Χρυσής Αυγής. Ταυτόχρονα όμως, σημειώθηκε ότι η μάχη ενάντια στο φασισμό πρέπει να είναι και μάχη ενάντια στο σύστημα που θρέφει και καλλιεργεί το έδαφος για να αναπτυχθούν τα νεοναζιστικά και ακροδεξιά κόμματα.
