Χριστίνα Χάσου
Εξαιρετικά ενδιαφέρουσα ήταν η συζήτηση για την αυτοδιαχείριση στα ΜΜΕ, η οποία διοργανώθηκε την τελευταία μέρα του κάμπινγκ (Σάββατο 8 Αυγούστου 2015) με εισηγητές τους
- Στέλιο Νικητόπουλο από την Ελεύθερη ΕΡΤ3 και τον
- Μάριο Κωνσταντινίδη από τον διαδικτυακό ραδιοφωνικό σταθμό portokaliradio.gr.
Κατά τη διάρκεια της συζήτησης ακούστηκαν σημαντικές απόψεις για τα αυτοδιαχειριζόμενα εγχειρήματα την εποχή της κρίσης, το αγαθό της ενημέρωσης και τις ευθύνες της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ μπροστά στην ασυδοσία των συστημικών ΜΜΕ, ενώ υπήρξε πλήθος τοποθετήσεων.
Στέλιος Νικητόπουλος
Ο Στέλιος Νικητόπουλος ξεκίνησε την εισήγησή του επισημαίνοντας ότι η συζήτηση για την αυτοδιαχείριση συνδέεται άμεσα με τον διάλογο για τον εργατικό και κοινωνικό έλεγχο συνολικά. Συνέχισε τονίζοντας ότι οι εργαζόμενοι της ΕΡΤ απαιτούν μια ελεύθερη Δημόσια Ραδιοφωνία και Τηλεόραση αντί να παρακαλούν, καθώς και ότι η επανάστασή τους μπορεί να αναβλήθηκε αλλά δεν ακυρώθηκε.
Έμφαση δόθηκε στη σημασία της σύνδεσης των κοινωνικών αγώνων, αφού μέσα από την ελεύθερη ΕΡΤ3 και την αδιαμεσολάβητη ενημέρωση που παρήγαν οι απολυμένοι, γνώρισαν τους αγωνιστές των Σκουριών και της ΒΙΟΜΕ, τους σχολικούς φύλακες, τους απεργούς της Κόκα Κόλα, τις απολυμένες εργάτριες της Diamant, τους απολυμένους της Vodafone και το αγωνιστικό της σωματείο, το Ξεκίνημα, κοκ, λειτουργώντας ως ένα «κίνημα μέσα στο κίνημα» και εξήγησε πως, ότι δεν είναι από την κοινωνία δεν είναι για την κοινωνία.
Περιγράφοντας την κατάσταση που επικρατεί μετά το άνοιγμα της ΕΡΤ υπό τον νέο νόμο της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, ο εισηγητής ανέφερε την σοβαρή αντίθεση αρχών ανάμεσα στο εγχείρημα της αυτοδιαχείρισης και τη φιλοσοφία της τωρινής διοικούσας επιτροπής. Τα μέλη της διοικούσας δήλωσαν ότι «τώρα είμαστε με τη νομιμότητα», για να λάβουν την απάντηση ότι μάλλον στα δύο χρόνια του «μαύρου» ήταν με την παρανομία, δεδομένου ότι η ελεύθερη ΕΡΤ εξέπεμπε το πρόγραμμά της παράνομα. Επίσης τόνισε ότι ο Νίκος Παππάς δεν θέλει να ακούει τη λέξη «αυτοδιαχείριση», όπως έγινε γνωστό από τη διοικούσα επιτροπή, τη στιγμή που ο νόμος για την ΕΡΤ δίνει στον διευθύνοντα σύμβουλο, έναν άνθρωπο από το παρελθόν, απόλυτες εξουσίες.
Ωστόσο, συνέχισε ο Στέλιος Νικητόπουλος, οι εργαζόμενοι που κράτησαν την ΕΡΤ ανοιχτή δεν έχουν εγκαταλείψει τον αγώνα. Το στοίχημα πλέον, εξήγησε, είναι «να επαναστατικοποιηθεί ο τρόπος παραγωγής», όπως έγινε και στη ΒΙΟΜΕ, προκειμένου να κυριαρχήσουμε και να γίνουν οι ιδέες της αυτοδιαχείρισης και της αλληλεγγύης κυρίαρχες στην κοινωνία.
Σε αυτό το πλαίσιο οι εργαζόμενοι παλεύουν για να χτίσουν συμμαχίες εκτός της ΕΡΤ3 και να διατηρήσουν ζωντανούς θύλακες αυτοδιαχείρισης.
Η πρώτη εισήγηση έκλεισε με ενημέρωση από την κατάσταση που επικρατεί αυτή τη στιγμή στην ΕΡΤ3: οι κινηματικές αφίσες έχουν κατεβεί με τη δικαιολογία ότι το κτίριο θα βαφόταν, πράγμα που δεν έγινε ποτέ, σε μια προσπάθεια να σβήσουν την ιστορία της αυτοδιαχείρισης.
Ωστόσο οι εργαζόμενοι έχουν ακόμα τη συνείδηση ότι το εγχείρημά τους αποτέλεσε τη δεύτερη σημαντικότερη προσπάθεια αυτοδιαχείρισης μαζί με τη ΒΙΟΜΕ και δεν αποδέχονται την τωρινή κατάσταση ως τετελεσμένο γεγονός∙ αντίθετα προσπαθούν να ανακαταλάβουν εδάφη και να βάλουν «ωρολογιακή βόμβα» στην ιδέα της ανάθεσης. Πράγμα το οποίο, κατέληξε ο Στέλιος Νικητόπουλος, πρέπει να γίνει σε όλη την Ελλάδα, την Ευρώπη και τον κόσμο.
Μάριος Κωνασταντινίδης
Ο δεύτερος εισηγητής, Μάριος Κωνσταντινίδης, δημοσιογράφος στο αυτοδιαχειριζόμενο διαδικτυακό ραδιόφωνο portokaliradio.gr και συμβασιούχος στο Mega, ξεκίνησε λέγοντας ότι ο αγώνας της αυτοδιαχειριζόμενης ΕΡΤ αποτελεί έμπνευση για τους εργαζόμενους στα συστημικά ΜΜΕ.
Σύμφωνα με το Καταστατικό της ΕΣΗΕΑ, εξήγησε, πρωταρχικό καθήκον του δημοσιογράφου αποτελεί η ενημέρωση προς όφελος του λαού, πράγμα που δεν συμβαίνει στα συστημικά ΜΜΕ γιατί, από την πρώτη στιγμή της λειτουργίας τους, οι ιδιοκτήτες τους προσανατολίζονταν αποκλειστικά στην εξυπηρέτηση των οικονομικών τους συμφερόντων. Γι’ αυτό άλλωστε το σύνθημα «αλήτες ρουφιάνοι δημοσιογράφοι» έχει υιοθετηθεί πλατιά από την κοινωνία, προκαλώντας ανησυχία στους καναλάρχες.
Η κρίση έχει αλλάξει προς το χειρότερο την κατάσταση για τους δημοσιογράφους, οι οποίοι κάποτε είχαν τη δυνατότητα να προσπαθήσουν για κάτι διαφορετικό στο πλαίσιο των συστημικών ΜΜΕ αλλά πλέον αγωνίζονται να επιβιώσουν σε ένα άκρως ανταγωνιστικό εργασιακό περιβάλλον.
Συνεπώς το μόνο μέσο αντίδρασης που διαθέτουν είναι τα αυτοδιαχειριζόμενα μιντιακά εγχειρήματα, με την πληροφορία να έχει σε μεγάλο βαθμό απελευθερωθεί λόγω της ύπαρξης του διαδικτύου και το στοίχημα πλέον να είναι η διαχείρισή της.
Ο Μάριος Κωνσταντινίδης εξήγησε επίσης ότι σε αυτή τη δύσκολη οικονομική συγκυρία οι δημοσιογράφοι δεν έχουν την πολυτέλεια της επιλογής ανάμεσα σε ένα συστημικό μέσο που τους παρέχει τα μέσα για να επιβιώσουν και ένα εθελοντικό αυτοδιαχειριζόμενο ΜΜΕ, γι’ αυτό είναι υποχρεωμένοι να τα υπηρετούν συμπληρωματικά. Τόνισε, όμως, ότι έχουν καθήκον να εξετάσουν τι είναι καλύτερο συνολικά για την κοινωνία.
Η δεύτερη εισήγηση έκλεισε με το συμπέρασμα ότι το σύνολο των δημοσιογράφων πρέπει να μάθει από την εμπειρία της αυτοδιαχειριζόμενης ΕΡΤ για να προχωρήσουν μαζί με την κοινωνία προς όφελος της κοινωνίας.
Συζήτηση
Στη συνέχεια ακούστηκαν τοποθετήσεις από τους συντρόφους Χάρη Σαββίδη, Νίκο Κοκκάλη, Ιάκωβο Παναγόπουλο, Απόστολο Κασιμέρη, Νίκο Αναστασιάδη, Νίκο Κανελλή, οι οποίοι μετέφεραν τις εμπειρίες και τις απόψεις τους σχετικά με την σύνδεση των εργατικών αγώνων και τα αυτοδιαχειριζόμενα εγχειρήματα, μιντιακά και μη, καθώς και από Γερμανούς συντρόφους, οι οποίοι εξήγησαν τον ρόλο των αυτοδιαχειριζόμενων απεργιακών εφημερίδων τους εργατικούς αγώνες.
Η συζήτηση έκλεισε με σχόλια των δύο εισηγητών. Ο Μάριος Κωνσταντινίδης τόνισε ότι ο αγώνας στα ΜΜΕ είναι ταξικός και ότι οι δημοσιογράφοι πρέπει να πάψουν να περιορίζονται στον ρόλο του υπαλλήλου. Ο Στέλιος Νικητόπουλος έκλεισε λέγοντας ότι, όπως δεν μπορεί να κρατά κανείς ίσες αποστάσεις ανάμεσα στον θύτη και το θύμα, έτσι και η δημοσιογραφία δεν γίνεται να υπηρετεί μια ψευδεπίγραφη αντικειμενικότητα, αλλά τη δικαιοσύνη.
