Για 14η συνεχόμενη χρονιά πραγματοποιήθηκε το ετήσιο camping της Y.R.E. στην Σάντα Μαρία της Πάρου. Και αυτή τη χρονιά η συμμετοχή του κόσμου ήταν μεγάλη φτάνοντας τα 444 άτομα συνολικά, αριθμός που είναι ο μεγαλύτερος από κάθε άλλη φορά.

Περισσότερα από 400 άτομα επέλεξαν για ακόμα μία φορά ένα εναλλακτικό τρόπο διακοπών που καταφέρνει να συνδυάσει με μοναδικό τρόπο τις διακοπές και την διασκέδαση με την συζήτηση, τον προβληματισμό και την ανταλλαγή απόψεων. Νέοι και νέες από όλη την Ελλάδα, από την Κύπρο καθώς και από το Ιρλανδικό τμήμα της οργάνωσης μας μοιράστηκαν 10 μέρες συζητώντας, ανταλλάζοντας απόψεις και διασκεδάζοντας.

Το πρόγραμμα για ακόμη μία χρονιά ήταν ιδιαίτερα πλούσιο αφού συμπεριλάμβανε συζητήσεις, προβολές ταινιών και ντοκιμαντέρ, εκδρομή και πολιτιστικά δρώμενα όπως έκθεση φωτογραφίας και βιβλίου, θεατρικό αλλά και πάρτι, βραδιά ποίησης (για τις ευαίσθητες ψυχές!!) και παιχνίδια για όσους κρύβουν ένα παιδί μέσα τους (και δεν ήταν λίγοι!).

Οι συζητήσεις αυτή τη φορά άγγιξαν τις 18 συνολικά με θέματα που κάλυπταν όλα τα ενδιαφέροντα. Το ενδιαφέρον των παρευρισκόμενων τράβηξαν συζητήσεις όπως για το περιβάλλον που αποτελεί επίκαιρο θέμα θίγοντας την αναγκαιότητα για οργανωμένη δράση για την προστασία του, για το βιβλίο της ιστορίας της Στ΄ Δημοτικού όπου μπήκαν πολλά θέματα στην κουβέντα και ακούστηκαν πολλές απόψεις, όπως ήταν άλλωστε λογικό, αλλά και θέματα όπως η γενιά των 700 ευρώ ένα θέμα που απασχολεί σήμερα όλους τους νέους και όχι μόνο, για το «φαινόμενο» της Ανίτα Πάνια και το πώς κάποιοι άνθρωποι θησαυρίζουν στην κυριολεξία εκμεταλλευόμενοι ανθρώπους που χρειάζονται βοήθεια.

Επιπλέον από τις υπόλοιπες συζητήσεις ξεχώρισαν αυτές για την 2η γενιά μεταναστών και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν, μία συζήτηση ιδιαίτερα ζωντανή και ενδιαφέρουσα αφού υπήρχαν πολλοί σύντροφοι μετανάστες που κατέθεσαν τις εμπειρίες τους. Επίσης, για τα κινήματα πόλης, για την εξέγερση στην Οαχάκα, Τσε Γκεβάρα, τέχνη και επανάσταση, βία στα γήπεδα.

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον είχαν και οι δύο συζητήσεις του Ξεκινήματος. Η πρώτη συζήτηση αφορούσε τις φοιτητικές καταλήψεις και τον απολογισμό του κινήματος ενώ προηγήθηκε και βίντεο από τις περσινές πορείες με ιδιαίτερη έμφαση την πορεία στις 8 Μάρτη, την πορεία της άγριας καταστολής. Η δεύτερη συζήτηση αφορούσε το ποια αριστερά θέλουμε σήμερα, μια συζήτηση στην οποία υπήρξαν αρκετές απόψεις, θίχτηκαν πολλά ζητήματα, ακούστηκαν προβληματισμοί, αλλά και διαφορετικές απόψεις πάντα μέσα σε ένα κλίμα άκρως φιλικό και δημοκρατικό που δεν λογοκρίνει τις διαφορετικές απόψεις αλλά τις αφήνει να συμβάλλουν σε ένα εποικοδομητικό διάλογο.

Πέρα από τις συζητήσεις προβλήθηκαν 7 ταινίες και ντοκιμαντέρ όπως η κατάληψη, για την εξέγερση στην Οαχάκα, η ΒΑΒΕΛ, ice age η εποχή των παγετώνων, αλλά και η ταινία ΑΚΑΜΑΣ του Πανίκου Χρυσάνθου, η οποία προβλήθηκε για πρώτη φορά στην Ελλάδα με θέμα τον κυπριακό εθνικισμό μέσα από μία ερωτική ιστορία.

Επιπλέον υπήρχαν και πιο ανάλαφρες στιγμές όπως η εκδρομή στην Αντίπαρο, το θεατρικό στην Νάουσα από τους ίδιους τους συμμετέχοντες, βραδιά ελληνικού ροκ και ρέγγε, beach πάρτι. Τέλος να τονίσουμε ότι για ακόμη μία χρονιά το camping ήταν πλήρως αυτοοργανωμένο με την πολύτιμη βοήθεια των συμμετεχόντων.

Ανανεώνουμε το ραντεβού μας για του χρόνου με περισσότερες ιδέες και με την προσδοκία ότι ακόμα δεν έχουμε ζήσει τα καλύτερα!

Αποστολία Πάτρα

——————————-

Θεατρικό

Η θεατρική προσπάθεια που πραγματοποιήθηκε στα πλαίσια του camping της YRE στη Νάουσα της Πάρου κινητοποίησε τη δημιουργικότητα όλων εκείνων που συμμετείχαμε με σκοπό να εκφράσουμε μαζί την ανησυχία και την αφύπνισή μας απέναντι σε ένα τόσο σοβαρό θέμα, όπως αυτό του περιβάλλοντος και κατ’επέκταση την αντίθεσή μας στη ευρύτερη πολιτική που προωθείται με προτεραιότητα το κέρδος ανεξάρτητα από το οποιοδήποτε κόστος! Ο χρόνος λίγος, η διάθεση, όμως, περισσότερη μάς οδήγησαν σε ένα μεστό αποτέλεσμα που μας άνοιξε την όρεξη για τη συνέχεια…Υπομονή, λοιπόν, η… υπερπαραγωγή-που όλοι περιμένατε και δεν είδατε-έρχεται! Ευχαριστούμε όλους όσους συμμετείχαν!

Χριστίνα Κυπρίδου

Φωτογραφία

Φέτος για πρώτη φορά διοργανώθηκε στα πλαίσια του αντιρατσιστικού κάμπινγκ έκθεση φωτογραφίας με θέμα «μετανάστες και ρατσισμός». Η έκθεση έδωσε τη δυνατότητα στον κόσμο που συμμετείχε ή πέρασε από το κάμπινγκ να δει κάποιες πτυχές από την καθημερινότητα των μεταναστών στην Ελλάδα και ενδεχομένως να σκεφτεί λίγο πιο πέρα από το προφανές.

Η επιτυχία της έκθεσης μας δίνει το έναυσμα για να συνεχίσουμε τέτοιες πρωτοβουλίες και στα ερχόμενα κάμπινγκ, αλλά και γενικότερα. Διαθέσιμες φωτογραφίες της έκθεσης μπορείτε να βρείτε στα γραφεία της Y.R.E., ή στο τηλ. 2102283019.

Μαριάνθη Κυπρίδου

——————————-

Αν και η Πάρος, το νησί του φετινού κάμπινγκ της YRE, δεν είχε την θετικότερη ατμόσφαιρα και φιλοξενία για μας, ένιωσα πως πολλές φορές μπορέσαμε εμείς οι ίδιοι να ξεπεράσουμε το γενικότερο κλίμα που χαρακτηρίζει αυτό το νησί και να δημιουργήσουμε ένα άλλο κλίμα αντάξιο των αναγκών και των επιθυμιών μας. Οι περισσότερες από τις συζητήσεις που έγιναν, αν όχι όλες, είχαν μεγάλη συμμετοχή σε αριθμούς ατόμων αλλά και σε παρεμβάσεις. Μια από αυτές που διάλεξα για να σχολιάσω είναι «Το φαινόμενο της εκπομπής της Ανίτας Πάνια», ένα θέμα που πρώτη φορά αποτέλεσε αντικείμενο συζήτησης και προβληματισμού όχι μόνο στο κάμπινγκ της YRE αλλά πιθανότατα και στην ελληνική κοινωνία, και η μεγάλη συμμετοχή σε αυτή την κουβέντα έδειξε πως ο κόσμος του κάμπινγκ μας και ίσως και πολλοί εκτός αυτού δε δειλιάζουν να σκεφτούν, να αναλύσουν ένα φαινόμενο όταν δίνεται η ευκαιρία, ακόμη και να ανατρέψουν όσα παρασυρμένοι από την καθημερινή παθητική επαφή με την τηλεόραση είχαν αποδεχτεί ή ανεχτεί. Δύο ώρες φάνηκαν αρκετές για να μπορέσει κάποιος να σταθεί, να αναρωτηθεί και να αμφισβητήσει. Ας συζητήσουμε κι άλλα τέτοια θέματα της καθημερινής μας ζωής για να τα κάνουμε φαινόμενα, για να τα κρίνουμε ενεργητικά, για να ανατρέπουμε ό,τι μας εξευτελίζει και να διεκδικούμε ό,τι μας αξίζει!

Αγγελική Συλλιγαρδάκη

——————————-

ΑΚΑΜΑΣ

Η ταινία «ΑΚΑΜΑΣ», του κύπριου σκηνοθέτη Πανίκου Χρυσάνθου, μια από τις πιο πολυσυζητημένες ταινίες του κυπριακού κινηματογράφου, προβλήθηκε για πρώτη φορά στην Ελλάδα στο camping της Y.R.E., όπου παρεβρέθηκε και ο ίδιος ο σκηνοθέτης. Ποια ήταν όμως η υποδοχή της από την κυπριακή κυβέρνηση και το κυπριακό κοινό;

Δέχτηκε πόλεμο από τη «γέννησή» της, καθώς η κυπριακή κυβέρνηση αρνήθηκε να δώσει έγκριση για τη χορηγία. Αυτό έγινε γιατί το περιεχόμενο της ταινίας, και ο τρόπος με τον οποίο παρουσιάζονται οι «ήρωές μας» και οι «εχθροί» θεωρήθηκε «ιεροσυλία». Η ταινία βγήκε με χίλια βάσανα και χρέη από τον σκηνοθέτη, και παρά τον συνεχή πόλεμο είχε αρκετά μεγάλη επιτυχία.

Τα όσα παρουσιάζει η ταινία για την σκοτεινή περίοδο 55-74 της κυπριακής ιστορίας δεν είναι εύκολο να τα δεχτεί κανείς. Όμως, είναι καιρός κάποιος να προκαλέσει την «αλήθεια» που παρουσιάζεται στα κυπριακά σχολεία για το τι πραγματικά έγινε.

Στα διαλείμματα της ταινίας στους κινηματογράφους της Κύπρου ακούστηκαν διάφορα σχόλια. Αρκετοί ενοχλήθηκαν, γιατί δεν μπορούσαν να δεχτούν ότι οι τουρκοκύπριοι είναι κι αυτοί άνθρωποι, και μπορεί να έχουν ευαισθησίες, και μερικές φορές ίσως να ξεπερνούν σε αυτό το επίπεδο κάποιους ελληνοκύπριους.

Άλλοι δεν μπορούσαν να δεχτούν ότι τα μέλη της ΕΟΚΑ, στα πλαίσια του αντάρτικου και κάτω από την ιδεολογία μίσους που τους προωθούσαν μπορεί να ήταν δολοφόνοι και δολοπλόκοι, ακόμη και μεταξύ τους.

Όμως η ταινία, δεν καταπιάστηκε μόνο με δύο χαρακτήρες, αλλά μέσα από την παρουσίαση της καθημερινότητας μιας οικογένειας και τις σχέσεις της με το τότε κοινωνικό περιβάλλον, έχτισε με μεγάλη επιτυχία όλες τις εκφάνσεις και τις διαθέσεις των καθημερινών ανθρώπων που έζησαν εκείνη την εποχή.

Έτσι, όποια και αν ήταν τα συναισθήματα που προκάλεσε, βγαίνοντας από το σινεμά, η κύρια φράση που ακουγόταν ήταν «δεν είναι ψέματα», δικαιώνοντας κάθε δυσκολία που πέρασε ο σκηνοθέτης στην προσπάθειά του να καταφέρει η ταινία να προβληθεί.

_____________________________________________