Προκήρυξη από τη «Νεολαία Ξεκίνημα»
Πέρασαν ήδη 13 χρόνια από τον Δεκέμβρη του 2008, όταν δολοφονήθηκε ο 15χρονος Αλέξης Γρηγορόπουλος από τον ειδικό φρουρό Κορκονέα και η νεολαία βγήκε στους δρόμους για να εκφράσει την οργή και την αγανάκτησή της. Αυτές τις μέρες ζούμε ξανά κινητοποιήσεις των μαθητών με κύριο χαρακτηριστικό τους την αντίθεση απέναντι σε ένα άδικο σύστημα που μας καταπιέζει, απέναντι στον εθνικισμό και τον φασισμό και πρέπει να βγάλουμε τα συμπεράσματά μας από την νεολαιίστικη εξέγερση του Δεκέμβρη, που είναι ένα πολύτιμο μάθημα για τα κινήματα που θα έρθουν.
Η στυγνή δολοφονία του Γρηγορόπουλου ήταν η αφορμή για να ξεσπάσει ένα τεράστιο ποτάμι οργής. Οι πολιτικές των κυβερνήσεων ενάντια στην δημόσια και δωρεάν παιδεία, η αφόρητη εντατικοποίηση των σπουδών μας, η απουσία προοπτικής για ένα καλύτερο μέλλον αποτελούσε το μπαρούτι και η εν ψυχρώ δολοφονία του Αλέξη ήταν η σπίθα που άναψε το φυτίλι.
Για δυο εβδομάδες η οργή του κόσμου ξεχείλιζε. Ζήσαμε μια πραγματική νεολαιίστικη εξέγερση. Μαθητές, φοιτητές και εργαζόμενοι ήταν κάθε μέρα στους δρόμους, κάποιες φορές μάλιστα και σε δυο πορείες την ίδια μέρα, καταδικάζοντας την δολοφονία ενός μαθητή, την ολοένα και αυξανόμενη από την μεριά του κράτους ενίσχυση των κατασταλτικών μηχανισμών και φυσικά όλες εκείνες τις πολιτικές που εξαθλιώνουν την κοινωνία.
Η κυβέρνηση στην αρχή φαινόταν να τα έχει χαμένα μπροστά στην οργή και την μαχητικότητα της νεολαίας και η απάντηση ήταν η συνεχής καταστολή και συκοφάντηση του κινήματος από τα ΜΜΕ. Από την πλευρά της κοινωνίας όμως, παρά την μαχητικότητα και την αγανάκτηση, το κίνημα δεν κατάφερε να οργανωθεί επαρκώς για να ανατρέψει την κυβέρνηση. Η στιγμή ήταν ώριμη για την δημιουργία ενός πανεκπαιδευτικού μετώπου, με τη συμμετοχή μαθητών, φοιτητών και καθηγητών, τον συντονισμό τους και τη σύνδεσή τους με την υπόλοιπη κοινωνία, που θα έβαζε στόχο την ανατροπή της κυβερνητικής πολιτικής και το τσάκισμα της καταστολής. Δυστυχώς κάτι τέτοιο δεν έγινε, και το κίνημα βρέθηκε σε αδιέξοδο πολλές φορές καταλήγοντας σε ανούσια “μπάχαλα”.
Αυτός ο αγώνας θα μείνει βαθιά χαραγμένος στην ιστορία του νεολαιίστικου κινήματος. Όχι γιατί κέρδισε πολλά αλλά γιατί μας έμαθε ότι μόνο μέσα από τους μαζικούς αγώνες μπορούμε να αλλάξουμε τις ζωές μας. Για δυο εβδομάδες εμείς ήμασταν ο δρόμος, ούτε η αστυνομία ούτε κυβέρνηση.
Ο Αγώνας μας όμως δεν τελείωσε.
Σε μια κοινωνία συνεχόμενης κρίσης η επίθεση που δεχόμαστε είναι ακόμα πιο σκληρή.
Το ίδιο θα πρέπει να είναι και η απάντηση μας.
Δεν μπορούμε να αφήσουμε κανέναν να ορίζει τις ζωές μας σαν μαθητές σήμερα και σαν εργαζόμενοι αύριο.
Η κοινωνία στην οποία ζούμε είναι λάθος από την αρχή μέχρι το τέλος γιατί βασίζεται στην ανισότητα και στο κέρδος των λίγων εις βάρος των πολλών.
Η μάχη μας επομένως πρέπει και να πηγαίνει μέχρι το τέλος, μέχρι την ανατροπή.
Για μια κοινωνία χωρίς αστυνομία και καταστολή, χωρίς φτώχεια και εξαθλίωση, για μια κοινωνία χωρίς ρατσισμό, φασισμό, ξενοφοβία, σεξισμό, σε τελική ανάλυση δηλαδή για μια πραγματικά σοσιαλιστική κοινωνία.
Αυτόν τον αγώνα καλούμε κάθε μαθητή και κάθε μαθήτρια να τον δώσει μαζί μας μέσα από τη Νεολαία Ξεκίνημα.
Όλοι/ όλες στις πορείες που καλούνται για την δολοφονία του μαθητή Αλέξη Γρηγορόπουλου τη Δευτέρα 06/12.
Οργανώσου, πάλεψε, αντιστάσου!
