Στο πλαίσιο του 24ου Camping Antinazi Ζone – YRE διοργανώθηκε την Παρασκευή 4 Αυγούστου συζήτηση με θέμα «100 από την Οκτωβριανή επανάσταση – ήταν ο Σταλινισμός φυσιολογική συνέπεια του Μπολσεβικισμού;». Τη συζήτηση άνοιξαν ο Miguel Angel del Barrio (οργάνωση Izquierda Revolucionaria/CWI Ισπανία), ο Παναγιώτης Βογιατζής (μέλος συντακτικής επιτροπής του περιοδικού «Μαρξιστική Σκέψη») και ο Θάνος Ανδρίτσος (δημοτικός σύμβουλος στο Δήμο Αγ. Παρασκευής στην Αθήνα με την παράταξη «Φυσάει κόντρα» και συντάκτης του site «Κ-Lab»).
Miguel Angel del Barrio
Ο Miguel Angel αρχικά έκανε μια σύντομη περιγραφή της προεπαναστατικής Ρωσίας και μια ιστορική αναφορά στα ιστορικά γεγονότα από την ανατροπή του Τσάρου το Φλεβάρη του 17 ως την εργατική επανάσταση και την κατάληψη της εξουσίας από τα Σοβιέτ τον Οκτώβρη του ίδιου έτους. Στη συνέχεια, έκανε εκτενή αναφορά στην ήττα του πραξικοπήματος του Κορνίλοφ (Αύγουστος του 1917) και στο ρόλο που έπαιξαν οι Μπολσεβίκοι για την εξέλιξη αυτή.
Επίσης, στάθηκε στα σημαντικότερα άλυτα κοινωνικά ζητήματα που οδήγησαν στην Οκτωβριανή Επανάσταση και πως αυτά αποτυπώθηκαν στα συνθήματα των Μπολσεβίκων για τερματισμό του Α’ Παγκοσμίου πολέμου, για αντιμετώπιση της πείνας και της φτώχειας, για ικανοποίηση του αιτήματος των ακτημόνων για γη. Σημείωσε ότι η επανάσταση του Οκτώβρη δεν θα είχε νικήσει χωρίς την ύπαρξη μιας επαναστατικής ηγεσίας η οποία βρίσκονταν κοντά στις μάζες και είχε αναπτύξει στενούς δεσμούς μαζί τους, είχε μελετήσει σε βάθος τις επαναστάσεις που είχαν προηγηθεί (Παρισινή Κομμούνα Γαλλική Επανάσταση κοκ), είχε την ικανότητα να αναλύει σωστά τα γεγονότα, το συσχετισμό δύναμης ανάμεσα στις διαφορετικές τάκεις και των βασικών τάσεων προς τις οποίες κινούνταν οι εργατικές και λαϊκές μάζες, ακολούθησε τακτικές και, τέλος, πρότεινε ένα συνεκτικό επαναστατικό-μεταβατικό πρόγραμμα. Οι θέσεις αυτές περιγράφονται στο έργο του Λένιν «Οι θέσεις του Απρίλη» τις οποίες υιοθέτησαν οι Μπολσεβίκοι. Τα παραπάνω στοιχεία ήταν που έκαναν τους Μπολσεβίκους ένα επαναστατικό, δημοκρατικό κόμμα μακριά από το στεχταρισμό.
Επίσης ο Miguel Angel ανέφερε τα πρώτα άμεσα μέτρα που πάρθηκαν μετά τον Οκτώβρη:
- έξοδος από τον Α’ Παγκ. Πόλεμο και σύναψη ειρήνης
- διανομή της γης στους αγρότες
- δημιουργία του Κόκκινου Στρατού για την αντιμετώπιση των αντεπαναστατών
- κατοχύρωση του δικαιώματος στην αυτοδιάθεση των λαών με σεβασμό στις διάφορες εθνικότητες και μειονότητες που υπήρχαν εκείνη την εποχή στη Ρωσία
- καθιέρωση του εργατικού ελέγχου στην παραγωγή κα
Κλείνοντας, o Miguel Angel είπε ότι το σημαντικότερο συμπέρασμα από την επανάσταση του Οκτώβρη ήταν ότι δεν θα είχε νικήσει χωρίς την ύπαρξη ενός μαζικού επαναστατικού κόμματος. Ο ρόλος τον οποίο καλείται να παίξει μια επαναστατική ηγεσία σήμερα είναι το να αποτελεί τον φορέα του επαναστατικού προγράμματος χωρίς συμβιβασμούς, να διατυπώνει με ξεκάθαρο τρόπο το στρατηγικό στόχο της ανατροπής του καπιταλισμού και ταυτόχρονα να κάνει συγκεκριμένες προτάσεις σε κάθε αγώνα προς το κίνημα και στις μάζες.
Παναγιώτης Βογιατζής
Ο Παναγιώτης ξεκίνησε την εισήγηση του συγκρίνοντας την επανάσταση του Φλεβάρη και του Οκτώβρη του 1917, τα αίτια που οδήγησαν στις δυο επαναστάσεις, τα αποτελέσματα και τα συμπεράσματα.
Αναφέρθηκε στους επικριτές του μπολσεβικισμού οι οποίοι παρερμηνεύουν, παραποιούν και διαστρεβλώνουν τα ιστορικά γεγονότα. Η πιο διαδεδομένη από αυτές τις αντιλήψεις παρουσιάζει τους Μπολσεβίκους σαν ένα συγκεντρωτικό και μη δημοκρατικό κόμμα που ήταν φυσικό να οδηγήσει στην άνοδο της γραφειοκρατίας.
Αποδομώντας αυτή την άποψη ο εισηγητής αναφέρθηκε στις δημοκρατικές διαδικασίες που ακολουθούσαν οι Μπολσεβίκοι για τη λήψη αποφάσεων ακόμη και κατά τη διάρκεια των επαναστατικών γεγονότων του 1917 όταν το κόμμα του Λένιν πραγματοποίησε συνέδριο μέσα σε συνθήκες παρανομίας τον Ιούλιο του 17. Εξήγησε ότι ο συγκεντρωτισμός αφορούσε στην υλοποίηση των αποφάσεων που είχαν παρθεί μετά από εξαντλητικό διάλογο και δημοκρατικές διαδικασίες.
Στη συνέχεια αναφέρθηκε στην κοινωνία της Ρωσίας μετά την επικράτηση της επανάστασης, μια περίοδο άνθισης των τεχνών και των γραμμάτων και κατοχύρωσης θεμελιωδών δικαιωμάτων στις γυναίκες και τους ομοφυλόφιλους για πρώτη φορά στη σύγχρονη ιστορία.
Εξήγησε ότι η επικράτηση της σταλινικής γραφειοκρατίας μετά το 1924 στη Ρωσία ήταν αποτέλεσμα της ήττας της επανάστασης στην Ευρώπη, της απομόνωσης του πρώτου εργατικού κράτους και της οικονομικής καθυστέρησης της Ρωσίας. Η γραφειοκρατική παραμόρφωση δεν ήταν η φυσιολογική εξέλιξη του Μπολσεβικισμού αλλά επιβλήθηκε δια της βίας στο Μπολσεβίκικο Κόμμα (Κομμουνιστικό Κόμμα Ρωσίας). Για να επιβάλει την εξουσία του ο Στάλιν, ως επικεφαλής της γραφειοκρατίας, εξόντωσε σχεδόν το σύνολο των στελεχών των Μπολσεβίκων που ηγήθηκαν της Οκτωβριανής Επανάστασης.
Κλείνοντας, ο Παναγιώτης αναφέρθηκε στο ρόλο της επαναστατικής ηγεσίας σήμερα. Ανάμεσα σε άλλα μίλησε για το ζήτημα των συνεργασιών και την ανάγκη συνεργασιών ανάμεσα στις διαφορετικές Αριστερές οργανώσεις και κόμματα (τακτική Ενιαίου Μετώπου), ξεκαθαρίζοντας ότι δεν μπορεί να υπάρξει καμία συνεργασία με τα κόμματα της αστικής τάξης (Λαϊκό Μέτωπο). Επίσης, τόνισε ότι η επαναστατική ηγεσία πρέπει να βρίσκεται διαρκώς κοντά στα εργατικά και λαϊκά στρώματα και όχι από πάνω και ότι πρέπει να λέει πάντα την αλήθεια σε σχέση τόσο με την κατάσταση στην κοινωνία όσο και με τη φάση του κινήματος.
Θάνος Ανδρίτσος
Ο Θάνος ξεκίνησε χαιρετίζοντας την ενοποίηση της Izquierda Revolucionaria και της CWI, κρίνοντας την ως ένα πολύ θετικό βήμα γενικά για την Αριστερά. Σε ότι αφορά την Οκτωβριανή Επανάσταση είπε ότι τα ζητήματα που έθεσε και τα διδάγματά της έχουν πολύ μεγάλη σημασία και για σήμερα. Τόνισε ότι σήμερα δεν υπάρχει ένα κόμμα ανάλογο με αυτό των Μπολσεβίκων και ότι όλοι θα πρέπει να δουλέψουμε για να συγκροτηθεί ένα νέο και σύγχρονο επαναστατικό κόμμα.
Στη συνέχεια είπε ότι τη σημερινή επαναστατική αριστερά πρέπει να την απασχολήσουν δύο ζητήματα πρώτον η τεκμηρίωση του επαναστατικού στόχου και δρόμου και δεύτερον το ζήτημα του προγράμματος τόσο στο περιεχόμενο όσο και στους τρόπους και τα πρόσωπα που το προβάλουν. Τέλος, αναφέρθηκε στην εμπειρία του ΣΥΡΙΖΑ λέγοντας ότι οι σχεδόν όλες οι Οργανώσεις θεωρούν ότι δικαιώθηκαν από τη στάση που κράτησαν απέναντι στο ΣΥΡΙΖΑ αλλά ότι ουσιαστικά όλοι έκαναν λάθη τα οποία αρνήθηκαν να δουν. Σε ότι αφορά τη σταλινική γραφειοκρατία είπε ότι ήταν η αναίρεση και όχι η συνέχεια της Οκτωβριανής Επανάστασης.
Μετά τις εισηγήσεις ακολούθησε πλούσια συζήτηση.
Περισσότερα άρθρα για τη Ρώσικη Επανάσταση μπορείτε να διαβάσετε εδώ
