Σχόλιο από το «Ξεκίνημα»
«Φυσικά και τον εμπιστευόμαστε» αναφώνησαν οι υπουργοί Οικονομικών της Γερμανίας και της Γαλλίας, Β. Σόιμπλε και Μ. Σαπέν αντίστοιχα, αναφερόμενοι στον Α. Τσίπρα, σε κοινή συνέντευξη που έδωσαν στο ραδιοσταθμό Europe (Huffingtonpost, 20/3).[1]
Οι εκπρόσωποι των δύο μεγαλύτερων οικονομιών της Ευρωζώνης, οι «αρχιτέκτονες» των πολιτικών λιτότητας που έχουν ισοπεδώσει την ελληνική κοινωνία τα τελευταία χρόνια δηλώνουν απολύτως ικανοποιημένοι με τον πρωθυπουργό μιας κυβέρνησης της «Αριστεράς»!
Και μόνο αυτό το γεγονός θα ήταν αρκετό για να αποδείξει την ολοκληρωτική προσχώρηση της κυβέρνησης στο μνημονιακό στρατόπεδο. Όταν σε επαινούν οι εχθροί σου, τότε προφανώς βρίσκεσαι σε λάθος δρόμο.
Η κυβέρνηση αγωνιά για την ολοκλήρωση της διαπραγμάτευσης και το κλείσιμο της αξιολόγησης. Ευελπιστεί ότι μέχρι τις 15 Απρίλη θα έχουν τελειώσει όλα, έτσι ώστε από ‘κει και πέρα να ανοίξει η συζήτηση για το χρέος.
Το περιεχόμενο της διαπραγμάτευσης, βέβαια, αφορά μόνο το ύψος και την πηγή των νέων μέτρων, κυρίως όσον αφορά το φορολογικό και ασφαλιστικό.
Σύμφωνα με τα μέχρι στιγμής δεδομένα, αναζητούνται μέτρα ύψους 5,5 δισ. ευρώ για την κάλυψη του δημοσιονομικού κενού τις τριετίας 2016 – 2018, με το 1,8 δισ. από αυτά να αφορούν την επιβάρυνση στη φορολόγηση των λαϊκών στρωμάτων.
Την ίδια στιγμή, εξετάζονται και άλλα μέτρα που αφορούν την αύξηση του φόρου στη βενζίνη, την αύξηση της φορολογίας ακινήτων, των τελών συνδρομητών κινητής τηλεφωνίας κ.α.
Τέλος, στις 6 Απρίλη ανοίγει στις Βρυξέλλες η συζήτηση μεταξύ κυβέρνησης και «θεσμών» όσον αφορά τις αλλαγές στο εργασιακό τοπίο, με όλα τα θέματα (ομαδικές απολύσεις, συμβάσεις εργασίας, απεργιακός νόμος κ.α.) να είναι ανοιχτά.
Στο μόνο που «ελπίζει» η κυβέρνηση είναι το ξεκίνημα της συζήτησης όσον αφορά το χρέος. Ακόμα, όμως, είναι αμφίβολο το αν θα γίνει κάτι τέτοιο. Οι δηλώσεις του Σόιμπλε είναι ξεκάθαρες. Στην παραπάνω συνέντευξη, ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών δήλωσε:
«Θα πρέπει η Ελλάδα να προχωρήσει στις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις […]εάν ξεκινήσουμε με την αναδιάρθρωση του χρέους, θα χαλαρώσουμε στις μεταρρυθμίσεις».[1]
Με άλλα λόγια τα μέτρα λιτότητας πρέπει να συνεχιστούν στον αιώνα τον άπαντα! Το θέμα του χρέους θα «υπονόμευε» τις μνημονιακές «μεταρρυθμίσεις»!
Από πού, λοιπόν, αντλεί την αισιοδοξία της η κυβέρνηση ότι η συζήτηση για το χρέος θα έχει ευτυχή κατάληξη; Ξέρουμε πολύ καλά, ότι όποια συμφωνία κάνουν οι δανειστές δεν γίνεται χωρίς ανταλλάγματα. Ακόμα και αν η κυβέρνηση πετύχει κάποια συμφωνία για το χρέος, αυτή θα έχει ως απαραίτητη «εγγύηση» τη συνέχιση των αντιλαϊκών μέτρων.
Το Σεπτέμβρη η κυβέρνηση εκλέχτηκε με την υπόσχεση μιας καλύτερης διαχείρισης του Μνημονίου. Έξι μήνες μετά, αυτή η επιχειρηματολογία της έχει καταρρεύσει με ηχηρό τρόπο, καθώς όσα μέτρα έχει ήδη λάβει (συντάξεις, κόκκινα δάνεια, ιδιωτικοποιήσεις) αλλά και όσα θα εφαρμόσει από ‘δω και πέρα, δείχνουν ότι δεν έχει, όχι μόνο την ικανότητα αλλά και τη θέληση να ακολουθήσει ένα διαφορετικό δρόμο.
Οι διακηρύξεις της περί «κοινωνικής ευαισθησίας» και «παράλληλου προγράμματος» αποτελούν ψέματα που στοχεύουν στο να κρύψουν το γεγονός ότι, πλέον, υπηρετεί με συνέπεια τα συμφέροντα και τις επιδιώξεις του ντόπιου και ξένου κεφαλαίου.
__________________
