Άρθρο των Γιάννη Πιστιόλη και Νίκου Αναστασιάδη
Μόνο το κίνημα μπορεί να διώξει την Eldorado!
Αντίθετα με ό,τι τα ΜΜΕ έχουν οδηγήσει τον κόσμο να πιστεύει, η καταστροφή της Β.Α. Χαλκιδικής συνεχίζεται χωρίς καμία διακοπή. Η Eldorado σε έναν επικοινωνιακό ελιγμό ανακοίνωσε την αναστολή κάποιων εργασιών στο υποέργο των Σκουριών, με σκοπό να πιέσει την κυβέρνηση να υποχωρήσει πλήρως σε όλες τις απαιτήσεις της.[1] Παρόλα αυτά, τα έργα συνεχίζονται ακόμα και με λιγότερους εργαζόμενους.
Από την άλλη, η τακτική της κυβέρνησης να κυνηγάει τη «νομιμότητα» έχει καταρρεύσει. Πρόσφατα είχαμε την έκδοση της άδειας δόμησης του εργοστασίου εμπλουτισμού στις Σκουριές, ενώ αναμένονται νέες αδειοδοτήσεις για το εργοστάσιο της Ολυμπιάδας. Όπως φάνηκε στη συνέντευξη του αναπληρωτή Υπουργού Ενέργειας και Περιβάλλοντος Γ. Τσιρώνη στην εφημερίδα «Κεφάλαιο» στις 6/2, η κυβέρνηση προσπαθεί να κλείσει έναν συμβιβασμό με την εταιρεία όσον αφορά κάποιους περιβαλλοντικούς όρους, αφού έχει συμβιβαστεί στην ουσία, δηλαδή στο ότι η εξόρυξη θα γίνει.[2]
Η κυβέρνηση διαπραγματεύεται (αλλά χωρίς επιτυχία)!
Δεν αποτελεί έκπληξη λοιπόν το γεγονός πως στις 24/2/16 δημοσιεύτηκε από τη Διεύθυνση της Υπηρεσίας Δόμησης του Δήμου Αριστοτέλη η Άδεια Δόμησης για το εργοστάσιο εμπλουτισμού στις μεταλλευτικές εγκαταστάσεις του υποέργου των Σκουριών.[3] Την άδεια αυτή η Eldorado την κυνηγάει εδώ και πολύ καιρό, γιατί έτσι της επιτρέπεται πια να προχωρήσει ανενόχλητη.
Με την άδεια αυτή η εταιρεία παίρνει την έγκριση για ένα εργοστάσιο που ήδη έχει σχεδόν χτίσει παράνομα στις Σκουριές! Για ακόμα μια φορά η εταιρεία καταφέρνει να πάρει έγκριση και νομιμοποίηση για τις παρανομίες που έχει ήδη διαπράξει! Γιατί; Μα γιατί οι νόμοι και οι κανονισμοί είναι κομμένοι και ραμμένοι για να εξυπηρετούν ακριβώς αυτό: να επιτρέπουν στο μεγάλο κεφάλαιο να προχωράει τις «επενδύσεις» του χωρίς να δίνει λογαριασμό σε κανένα. Γι’ αυτό και η τακτική της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ «να τους παλέψει με τα δικά τους όπλα» είναι αδιέξοδη και οδηγεί σε συνεχείς ήττες.
Η κυβέρνηση λοιπόν «διαπραγματεύεται» με την εταιρεία χωρίς να έχει στην ουσία όπλα στα χέρια της (όπως ακριβώς έκανε και με τους «θεσμούς» και οδηγήθηκε στην υποταγή και την πλήρη υποχώρηση). Η εταιρεία χρησιμοποιεί τους φωτογραφικούς νόμους, τους υπαλλήλους της σαν μέσο πίεσης, τα ΜΜΕ, τις διεθνείς διασυνδέσεις της κλπ. Αν η κυβέρνηση ήθελε πραγματικά να σταματήσει την καταστροφή της περιοχής θα έπρεπε να καταγγείλει τη σύμβαση με την Eldorado (που έχει αποδειχτεί ότι έχει παραβιαστεί από την εταιρεία από πολλές πλευρές) να δημιουργήσει έτσι τετελεσμένα και να αφήσει την εταιρεία να τρέχει στα διεθνή δικαστήρια να για δικαιωθεί (που δεν πρόκειται). Αυτός είναι ο μόνος δρόμος, αν υπήρχε η θέληση και η πολιτική βούληση να σταματήσει αυτό το έγκλημα.
Τι μπορεί να κάνει ο Δήμος;
Η διοίκηση του Δήμου Αριστοτέλη, που εκλέχτηκε για να διώξει τον Πάχτα και να σταματήσει την εξόρυξη στην περιοχή, σε ανακοίνωσή της κατήγγειλε την κυβέρνηση για την τελευταία εξέλιξη με την έκδοση της άδειας δόμησης, επειδή δεν άλλαξε τον φωτογραφικό νόμο στον οποίο βασίστηκε η εταιρεία.[4] Και καλά έκανε.
Όμως ο δήμαρχος Αριστοτέλη, Γ. Ζουμπάς, έχει μέχρι σήμερα την ίδια ακριβώς στάση με την κυβέρνηση. Αναμονή για τις νομικές αποφάσεις, υποταγή στη λογική της «νομιμότητας» και άρνηση να προχωρήσει σε ανοιχτή σύγκρουση με την εταιρεία.
Αν ο Δήμος θέλει να λέει ότι βρίσκεται στην πλευρά του κινήματος, θα πρέπει να προχωρήσει πιο αποφασιστικά σε πρακτικές ενέργειες που θα έχουν σαν συνέπεια την εκδίωξη της εταιρείας που θέλει να καταστρέψει τη ζωή των πολιτών που ζουν στο συγκεκριμένο Δήμο. Αυτές οι ενέργειες βέβαια θα έχουν και κάποιες νομικές συνέπειες. Σίγουρα, το να μπλοκάρει ο Δήμος κάθε απόφαση που βοηθάει την εταιρεία, το να διαθέσει τα μηχανήματά του για τις κινητοποιήσεις των κατοίκων, το να αναλάβει το κόστος της νομικής υποστήριξης των διωκόμενων, το να κάνει καθημερινούς ελέγχους στην περιοχή, κλπ θα έχει κάποιες νομικές συνέπειες. Θα αγκαλιαστεί όμως από όλο το κίνημα και θα προσφέρει κάτι ουσιαστικό. Αλλιώς θα μείνει στην ιστορία σαν μια διακοσμητική δημοτική αρχή σε μια κρίσιμη στιγμή που οι δημότες του χάνουν το βιός τους.
Πως προχωράμε;
Το κίνημα βρίσκεται σε φάση ανασυγκρότησης, αφού βλέπουμε να «ξηλώνεται κλωστή κλωστή» η λογική της εγκράτειας χάριν της νομιμότητας. Οι αυταπάτες ότι η νομική οδός μπορεί να δώσει τη λύση στο πρόβλημα πέφτουν με κρότο, την ώρα που η καταστροφή συνεχίζεται με αμείωτο ρυθμό.
Τώρα είναι η ώρα να βγούμε μπροστά δυναμικά, με πρώτο βήμα την πορεία στη Θεσσαλονίκη στις 5/3. Για αυτό το λόγο χρειάζεται:
Το κίνημα να τοποθετηθεί ξεκάθαρα όσον αφορά την κυβέρνηση: δεν έχουν σημασία οι (πιθανά) καλές προθέσεις, αλλά οι πράξεις. Όσο η κυβέρνηση δεν σταματάει την Eldorado, το κίνημα θα πρέπει να είναι απέναντι της.
Η δημοτική Αρχή πρέπει να πιεστεί να πάρει ξεκάθαρη θέση ότι είναι διατεθειμένη να πάρει όλες εκείνες τις αποφάσεις που θα βοηθήσουν στην εκδίωξη της Eldorado Gold και θα θέσει τις υποδομές του Δήμου στην υπηρεσία του κινήματος.
Μετά την πρώτη συνέλευση των κινημάτων, σωματείων και πολιτικών φορέων στη Θεσσαλονίκη στις 22/2, το κίνημα πρέπει να παίξει ρόλο στη δημιουργία ενός μετώπου με όλα τα αγωνιζόμενα κινήματα της κοινωνίας. Είναι ξεκάθαρο πια ότι κανένας αγώνας δεν μπορεί να νικήσει από μόνος του, και άρα χρειαζόμαστε συντονισμό των κινημάτων και κοινή δράση. Πρέπει να συναντηθούμε με φορείς, κινήματα, οργανώσεις, σωματεία αλλά και αλληλέγγυους- ανένταχτους αγωνιστές, για να δυναμώσουμε ακόμα περισσότερο την αντίσταση μας. Πρέπει άμεσα να διοργανωθούν ανοιχτές εκδηλώσεις-συνελεύσεις σε κάθε περιοχή μαζί με πρωτοβουλίες κατοίκων και επιτροπές γειτονιών. Πρέπει να γίνουν μαζικές παρεμβάσεις στις πόλεις ώστε να κινητοποιηθεί ο κόσμος όσο το δυνατόν πιο μαζικά– αυτός είναι ο μόνος δρόμος που μπορεί να μας οδηγήσει στη νίκη.
Να γίνουν μεγάλες και πιο μαζικές δράσεις, καλά προετοιμασμένες και με σχέδιο, στο βουνό, που να δίνουν το στίγμα της επανεκκίνησης.
Χρειάζεται να οργανωθεί σωστά η εκστρατεία αλληλεγγύης στους διωκόμενους. Το κίνημα έχει 450 περίπου διωκόμενους. Θα πρέπει να γίνουν εκδηλώσεις οικονομικής ενίσχυσης για τα δικαστικά έξοδα. Χρειάζεται να προετοιμαστούμε για τις «μεγάλες δίκες» που ξεκινάνε τον Ιούνη στη Θεσσαλονίκη ώστε να υπάρχει μαζική συμπαράσταση έξω από τα δικαστήρια.
