Σχόλιο από το «Ξεκίνημα»
Μέσα σε ένα πανηγυρικό κλίμα έπεσαν οι υπογραφές για την παραχώρηση του 67% των μετοχών (51% άμεσα και 16% μετά από 5 χρόνια) του ΟΛΠ στην κινέζικη εταιρεία Cosco. Ο Α. Τσίπρας μίλησε για μια νέα φάση στην οποία μπαίνει η ελληνική οικονομία, μια φάση ανασυγκρότησης και ανάκαμψης, τονίζοντας μάλιστα ότι η… «επένδυση» (η ιδιωτικοποίηση δηλαδή) του μεγαλύτερου λιμανιού της χώρας θα λειτουργήσει ως «πόλος έλξης» νέων επενδύσεων.[1]
Ο ΣΥΡΙΖΑ ολοκλήρωσε λοιπόν αυτό που σαν αντιπολίτευση κατήγγειλε. Δεν είναι η πρώτη (ούτε η τελευταία) άλλωστε πράξη αυτής της κυβέρνησης που έρχεται σε πλήρη αντίθεση με όσα εξήγγειλε ότι θα έκανε όταν εκλεγόταν.
Η κυβέρνηση προσπαθεί να μας πείσει ότι το ξεπούλημα του ΟΛΠ στην Cosco θα έχει οφέλη στην ελληνική οικονομία και στα λαϊκά στρώματα. Η πραγματικότητα όμως είναι ότι ο μοναδικός ωφελημένος από αυτή θα είναι η κινέζικη εταιρεία, η οποία θα δει τα κέρδη της να αυξάνονται, έχοντας στα χέρια της ένα στρατηγικής σημασίας λιμάνι.
Η Cosco αγόρασε τον ΟΛΠ «κοψοχρονιά». 358 εκατ. ευρώ για το 67% των μετοχών του (280,5 εκατ. ευρώ άμεσα για το 51% και άλλα 88 εκατ. μέσα σε πέντε χρόνια για το υπόλοιπο ποσοστό). Στη σύμβαση παραχώρησης προβλέπονται επενδύσεις της εταιρείας ύψους 350 εκατ. ευρώ μέσα στην επόμενη δεκαετία, ενώ το συνολικό όφελος του δημοσίου ανέρχεται στα 1,5 δισ. ευρώ μέχρι το… 2052! Φυσικά, τίποτα από όλα αυτά δεν θα μείνει στα κρατικά ταμεία, καθώς όλα τα έσοδα από τις ιδιωτικοποιήσεις πηγαίνουν κατευθείαν στην εξυπηρέτηση του χρέους. Για να το δούμε και πρακτικά: τα 280,5 εκατ. ευρώ που θα πάρει τώρα το ελληνικό δημόσιο αντιστοιχούν στο 7,7% της δόσης χρέους (3,6 δισ. ευρώ) που έχουμε να πληρώσουμε μόνο τον Ιούλη! Πραγματικά, τρομερή επιτυχία της κυβέρνησης!
Σε προηγούμενο άρθρο μας[2], έχουμε αναφερθεί αναλυτικά στην αμαρτωλή σύμβαση με την οποία παραχωρείται το λιμάνι. Μια σύμβαση που παρέχει ασυλία στην Cosco, η οποία δεν είναι υποχρεωμένη να τηρήσει τις δεσμεύσεις που θα απορρέουν από τη συμφωνία αγοράς, όπως για παράδειγμα την καταβολή αποζημίωσης για πιθανές παραβιάσεις των όρων της σύμβασης.
Όσον αφορά τις εργασιακές συνθήκες, στις οποίες αναφέρθηκε και ο Α. Τσίπρας, δεν υπάρχει επίσης καμία δέσμευση, μόνο γενικόλογες εκφράσεις για «ασφαλές και σύγχρονο εργασιακό περιβάλλον». Η λειτουργία της Cosco στο λιμάνι τα τελευταία χρόνια βέβαια, δεν αφήνει κανένα περιθώριο παρεξήγησης για το τι θεωρείται «σύγχρονο» εργασιακό περιβάλλον: μείωση των θέσεων εργασίας και εργαζόμενοι χωρίς ωράρια, χωρίς συνδικαλιστικά δικαιώματα, με συμβάσεις μίας μέρας μέσω εργολάβων, με εκ περιτροπής απασχόληση, με μισθούς πείνας κ.α.
Όλα αυτά δεν τα λέμε μόνο εμείς, άλλωστε. Χαρακτηριστικές είναι οι δηλώσεις του αρμόδιου Υπουργού, Θ. Δρίτσα, ο οποίος μόλις ολοκληρώθηκαν οι υπογραφές από την κυβέρνηση που συμμετέχει, βγήκε στα… «κάγκελα» διαμαρτυρόμενος! Διαβάζοντας τις δηλώσεις του, θα νομίζει κάποιος ότι είναι ακόμα στην αντιπολίτευση!
Ακόμα κι έτσι όμως, ο Θ. Δρίτσας λέει μερικά πράγματα που έρχονται σε πλήρη αντίθεση με την κυβερνητική προπαγάνδα περί ανάπτυξης και ιδιωτικοποίησης για το «καλό του τόπου». Αναφέρει ότι
«η πώληση του λιμανιού γίνεται για να ικανοποιηθούν οι δανειστές, όχι για την ανάπτυξη του λιμένα», ενώ ασκεί έντονη κριτική στο ΤΑΙΠΕΔ, το οποίο «λειτουργεί ως κράτος εν κράτει», «είναι παράλληλη εξουσία στην αιρετή εξουσία του ελληνικού λαού» και «ελέγχεται πλήρως από δανειστές, τραπεζικούς και επιχειρηματικούς οργανισμούς»[3]
Το γιατί ο Θ. Δρίτσας εξακολουθεί να συμμετέχει σε μια τέτοια κυβέρνηση, ας το απαντήσει ο ίδιος. Αν ακόμα θεωρεί ότι μπορεί να αλλάξει τα πράγματα από μέσα, τότε θα πρέπει να ζήσει με τις συνέπειες αυτής της καταστροφικής αυταπάτης.
____________________
