Του Δημήτρη Πανταζόπουλου
Με εξαιρετική επιτυχία ολοκληρώθηκε το τριήμερο εκδηλώσεων «Μέρες Σοσιαλισμού» που διοργάνωσε στο Βερολίνο η αδελφή οργάνωση του «Ξ» στη Γερμανία, «Σοσιαλιστική εναλλακτική» (SAV – γερμανικό τμήμα της CWI) από την Παρασκευή 25 μέχρι την Κυριακή 27 Μάρτη.
Η καταγραφή των συμμετεχόντων ξεπέρασε τα 420 άτομα, αριθμός που αποτελεί και το μεγαλύτερο αντίστοιχων εκδηλώσεων των συντρόφων στη Γερμανία. Εντυπωσιακό επίσης ήταν το ψηλό ηθικό και ο ενθουσιασμός που χαρακτήριζαν το ακροατήριο, το ψηλό επίπεδο των συζητήσεων και η έντονη παρουσία νεολαίας. Όλα δείχνουν πως εκτός από την επιτυχημένη πορεία και δουλειά της «Σοσιαλιστικής Εναλλακτικής» κάτι σημαντικό αρχίζει να αλλάζει σ’ ότι αφορά τις αντικειμενικές συνθήκες και τη «συνείδηση» (τρόπο σκέψης, αναζήτησης ιδεών, κλπ) στη Γερμανία.
Σημαντική ήταν η συμμετοχή συντρόφων από άλλες οργανώσεις που συμμετέχουν στην Επιτροπή για μια Εργατική Διεθνή (CWI) που έδωσαν στις εκδηλώσεις χαρακτήρα διεθνούς συνάντησης. Στις κεντρικές (ολομελειακές) συζητήσεις και τα workshops, πήραν μέρος σύντροφοι/ισσες από οργανώσεις που συμμετέχουν στη CWI από τις ΗΠΑ, τη Βρετανία, την Αυστρία, την Τσεχία, την Πολωνία, την Ιρλανδία, την Τουρκία και φυσικά την Ελλάδα.
Στο πλαίσιο των εκδηλώσεων πραγματοποιήθηκαν 3 μεγάλες ανοιχτές εκδηλώσεις καθώς και πάνω από 30 εργαστήρια όπου η συζήτηση ήταν πλούσια και άγγιξε όλες τις πτυχές της πολιτικής κατάστασης στη Γερμανία, την Ευρώπη και παγκόσμια. Καταπιάστηκε επίσης με ζητήματα ιστορίας όπως πχ ο Ισπανικός Εμφύλιος αλλά και θέματα όπως το γυναικείο ζήτημα στις μέρες μας ή μαρξιστική φιλοσοφία κλπ.
Διεθνής κατάσταση
Η πρώτη από τις βασικές εκδηλώσεις αφορούσε τη διεθνή κατάσταση στην εποχή της βαθιάς κρίσης του καπιταλισμού. Με τοποθετήσεις συντρόφων και συντροφισσών από την Ελλάδα, την Τουρκία, την Ιρλανδία, τη Γερμανία και αλλού έγινε σαφές ότι από τη μια οι ιμπεριαλιστές διεθνώς, 8 χρόνια μετά το ξέσπασμα της κρίσης στον τραπεζικό τομέα στις ΗΠΑ αδυνατούν να προσφέρουν διέξοδο για τα πλατιά λαϊκά και εργατικά στρώματα προσφέροντας μόνο ατέλειωτη λιτότητα, πόλεμο και δυστυχία.
Στον αντίποδα οι εργαζόμενοι και τα φτωχά λαϊκά στρώματα προσπαθούν μέσα από τους αγώνες τους να χτίσουν αναχώματα στις πολιτικές των καπιταλιστών. Σε αυτό το πλαίσιο είναι πολύ κομβικής σημασίας η στάση των δυνάμεων της Αριστεράς, που από τη μια γίνεται δύσκολη από την προδοσία των ηγεσιών όπως στην Ελλάδα με το ΣΥΡΙΖΑ αλλά από την άλλη βρίσκει την έκφρασή της τόσο στις δυνάμεις της επαναστατικής Αριστεράς όπως στην Ιρλανδία όσο και στην είσοδο στην πολιτική σκηνή ριζοσπαστών πολιτικών όπως ο Σαντερς στις ΗΠΑ ή ο Τζέρεμυ Κορμπιν στη Βρετανία των οποίων η σημασία βρίσκεται στο γεγονός ότι αποτελούν αντανάκλαση σημαντικών διεργασιών στη βάση της κοινωνίας, όσο και αν οι ίδιοι βρίσκονται πολύ μακριά από την υιοθέτηση επαναστατικών σοσιαλιστικών προτάσεων.
Το «φαινόμενο» Σάντερς
Η δεύτερη εκδήλωση αφορούσε το «φαινόμενο» Σάντερς στις ΗΠΑ για το οποίο η συζήτηση στη Γερμανία έχει πάρει εντυπωσιακά μαζικές διαστάσεις, ιδιαίτερα μάλιστα στη νεολαία.
Η συντρόφισσα Νταρλέτα Σκραγκς, εκπρόσωπος της Σοσιαλιστικής Εναλλακτικής (socialist alternative – τμήμα της CWI στις ΗΠΑ) και ο Peter Taaffe από τη διεθνή γραμματεία της CWI, καταπιάστηκαν στις τοποθετήσεις τους με τη νέα ριζοσπαστικοποίηση στις ΗΠΑ, το ρόλο της εκλογής της Kshama Sawant και την ανάγκη τόσο της παρέμβασης στους υποστηρικτές του Σάντερς στην κατεύθυνση δημιουργίας ενός νέου εργατικού/αριστερού κόμματος στις ΗΠΑ κόντρα σε Δημοκρατικούς και Ρεπουμπλικάνους.
Η άνοδος της ακροδεξιάς
Η τρίτη συζήτηση αφορούσε την άνοδο της ακροδεξιάς στη Γερμανία στο φόντο των υψηλών ποσοστών του ΑFD («Εναλλακτική για τη Γερμανία») στις πρόσφατες εκλογές στη Γερμανία αλλά και την συνεχόμενη παρουσία του ρατσιστικού Pegida.
Ιδιαίτερη σημασία στη συζήτηση αυτή είχε η τοποθέτηση του 100χρονου κομμουνιστή Theodor Bergmann που συγκίνησε με τη μαχητικότητα του.
Ελλάδα
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον και μαζική παρουσία είχε και η ειδική συζήτηση για την Ελλάδα όπου ο σύντροφος Ανδρέας Παγιάτσος ανέλυσε την κατάσταση στην ελληνική κοινωνία μετά την προδοσία του ΣΥΡΙΖΑ και την προσπάθεια για το χτίσιμο μιας μαζικής επαναστατικής Αριστεράς. Οι εξελίξεις στην Ελλάδα, η εμπειρία και τα συμπεράσματα από το ΣΥΡΙΖΑ αποτελούσαν σημαντικό σημείο ενδιαφέροντος και αναφοράς, από την πρώτη μέρα μέχρι το τέλος του 3ημέρου. Στη διάρκεια των ημερών αυτών γνωριστήκαμε και με αρκετούς Έλληνες που ζουν στη Γερμανία –και από την 1η και από τη 2η δεύτερη γενιά– με τους οποίους βέβαια θα συνεχίσουμε να είμαστε σε επαφή.
Για όσους τις παρακολουθήσαμε οι «Μέρες Σοσιαλισμού» αποτέλεσαν έμπνευση αγωνιστικότητας και διεθνιστικής αλληλεγγύης για τις μάχες που έρχονται.
